Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хуть the word is in our database.
Хуть (тĕпĕ: хуть) more information about the word form can be found here.
Хуть мӗнле пулсан та, Негоро мар ку, — асӑрхаттарчӗ Том.

— Во всяком случае, это не Негоро, — заметил Том.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хуть мӗнле пулсан та эсир, Уэлдон миссис, Джек, Бенедикт мистер, Нэн ҫӗр хӑвӑлӗнчен каймалла мар.

 — Во всяком случае, вы, миссис Уэлдон, Джек, мистер Бенедикт и Нэн не должны уходить из грота.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл хуть хӑҫан та ӑвва ҫыран хӗрринче тупнӑ вутчульне сапса хӗлхем кӑларма пултарать.

Он в любой момент мог высечь искру при помощи огнива и подобранного на берегу моря кремня.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тепӗр тесен, кунта вӑл хуть те мӗн тутӑр.

Впрочем, здесь он волен поступать, как ему угодно.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Карап ҫинчен Кӑнтӑр Америкӑра хуть те ӑҫта аннӑ пулсан та, вӗсене халь пурпӗрех тӑван ҫӗре таврӑнма йывӑрах мар.

В каком бы месте Южной Америки они ни высадились, все равно им нетрудно будет возвратиться на родину.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мӗнле те пулин порта ҫитесчӗ хуть!

Лишь бы добраться до какого-нибудь порта!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хуть мӗнле пулсан та, пирӗн карап вӗҫсӗр-хӗрсӗр Лӑпкӑ океанта ҫухалса кайман.

По крайней мере теперь наш корабль не затерян в беспредельном Тихом океане.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫурҫӗрти е Кӑнтӑрти Америкӑран, — ку асар-писер тӑвӑлта тем тӗрлӗ, — хуть пӗринчен те пулин «Пилигрим» иртсе кайма пултарайман вӗт-ха!

Северную или Южную — все было возможно в этом хаосе, — но хоть одну из них «Пилигрим» миновать не мог!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл хуть хӑҫан та: кӑнтӑрла хӗвел пӑхнӑ чухне те, ҫӗрле икӗ енчен икӗ хунар ҫутатнӑ чухне те карап курсне, урӑхла каласан, ун каймалли ҫулне, кӑтартать.

Его картушка, которую днем освещало солнце, а ночью две боковые лампы, в любой момент указывала курс судна, то есть направление его движения.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэнд пӗр сӑмах каласанах хуть мӗнле ӗҫе те — парӑссене куҫарса лартма, илме — хатӗр матроссем карап палубин малти пайӗнче, бак ҫинче, хурал тӑчӗҫ.

Матросы несли вахту на баке, готовые по первому слову Дика Сэнда выполнить любую работу, переставить паруса.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫамрӑк матрос карап ҫинче тахҫантанпа ӗҫлекен, хӑйӗн карапне пӗлекен, хуть мӗнле хӑвӑртлӑхпа пырсан та, карап ӑна яланах итлессе иккӗленмен ватӑ матрос пек калаҫрӗ.

Молодой матрос говорил с уверенностью бывалого моряка, который знает цену своему кораблю и не сомневается, что при любой скорости этот корабль не выйдет у него из повиновения.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хуть мӗнле пулсан та, вӑл хӑйне Уэлдон миссис путса вилнисене асӑнса кӗлтунине илтмен пекех тытрӗ, кӗлтума та хутшӑнмарӗ.

Во всяком случае, он как будто и не слыхал благочестивого призыва миссис Уэлдон, молившейся за утонувших, и не отозвался на него.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унтан вӑл таврари инҫете пӑхса ҫаврӑнчӗ, пулӑшу ыйтма е хуть Уэлдон миссиса лартса яма мӗнле те пулин карап шырарӗ.

Потом он обвел взглядом горизонт, он искал какое-нибудь судно, у которого мог бы попросить помощи, содействия или хотя бы доверить ему миссис Уэлдон.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шыв ҫине тепӗр шлюпка антарса, негрсемпе пулӑшма пырса ҫитиччен те чылай вӑхӑт иртет, унсӑр пуҫне капитан Дик Сэнда, хуть те мӗн пулсан та, карап ҫинчен кайма чарчӗ вӗт-ха.

Для того чтобы спустить на воду еще одну шлюпку и поспешить с неграми на помощь капитану, понадобилось бы очень много времени, да и сам капитан запретил Дику Сэнду покидать корабль, что бы ни случилось.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хуть те мӗн ҫинчен ыйтсан та, нимӗн те чӗнес мар, тесе шухӑшларӗ вӑл.

Он решил молчать, о чем бы его ни спрашивали.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Эх, эсӗ, ӑсатса яринччӗ хуть пире!

— Эх, ты, проводила бы!

54 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хуть мӗн ҫинчен ыйтсан та, вӑл пурне те пӗлет.

Про что ни спроси, она все знает.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хуть ӑҫта пӑхсан та, кунта колхоз хирӗсем анлӑн та илемлӗн ешерсе выртаҫҫӗ.

Куда ни взгляни — зеленеют, широко раскинувшись, колхозные поля.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫапах та, хуть мӗнле пулсан та, чи лайӑх ӗҫ Сашӑшӑн сунара ҫӳресси шутланать.

И все-таки самым любимым занятием Саши оставалась охота.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ӗмӗтӗнче вӑл ҫакна курчӗ: хуть ӑҫта кайсан та, пур ҫӗрте те ҫулсем ҫинче йывӑҫсем ешерсе ӳсеҫҫӗ, ахаль йывӑҫсем мар тата, пурте улмуҫҫисемпе грушӑсем.

Мысленно он представил себе: на всех дорогах, куда ни пойдешь, растут деревья, и не простые, а всё яблони, груши.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed