Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӑнӑхнӑ (тĕпĕ: хӑнӑх) more information about the word form can be found here.
Хӑй хыҫҫӑн «вута та шыва та» кӗрсе кайччӑр тесе, юри ҫавӑн пек ҫынсене суйларӗ Григорий, ҫавӑн пеккисене, Германи вӑрҫинчех тӳсӗмлӗ пулма хӑнӑхнӑ казаксене, хӑй тавра пуҫтарчӗ.

Таких и подбирал Григорий, чтобы шли за ним «в огонь и в воду», такими, выдержанными еще в германской войне, и окружал себя.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ермаков темле уйрӑмах ҫӑмӑллӑн, йӗнер пӗкечипе ут ҫилхине пӗр сӗртӗнмесӗр пекех, типшӗм те тимӗр пек ҫирӗп кӗлеткипе йӗнер ҫине улӑхса ларчӗ, Григорий ҫывӑхнерех пычӗ те, хӑнӑхнӑ йӑлипеле йӗнер ҫинче шинель хыҫне тӳрлетсе, ыйтса пӗлчӗ:

Ермаков как-то особенно ловко, почти не касаясь луки и гривы, вскинул в седло свое сухощавое железное тело, спросил, подъезжая и привычно оправляя над седлом разрез шинели:

XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ку ҫырӑва сирӗн император величестви патне дипломат тата пӗтӗм тӗнчери право йӗркисене питӗ ӑста пӗлекен ҫын мар, Германи хӗҫпӑшалӗн вӑйне тӗрӗс ҫапӑҫусенче хисеплеме хӑнӑхнӑ салтак ҫырать; ҫавӑнпа та сӑмаха нимӗн чеелӗхсӗр, тӳррӗн каланӑшӑн мана каҫарма, кунпа пӗрлех тата манӑн кӑмӑл-туйӑм чӗререн килнине ӗненме ыйтатӑп.

К вашему императорскому величеству обращается с этим письмом не дипломат и тонкий знаток международного права, но солдат, привыкший в честном бою уважать силу германского оружия, а поэтому прошу простить прямота моего тона, чуждую всяких ухищрений, и прошу верить в искренность моих чувств.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка куҫӗ умӗнчех вӑл пӗр кӗсрене кӗтӳрен уйӑрчӗ, ун патне хӑвӑрт сиктерсе пырса, хӑнӑхнӑ йӑлапа ҫӑмӑллӑн мӑйкӑч ывӑтрӗ.

На Мишкиных глазах он отбил от косяка одну матку и, расскакавшись, привычно и ловко накинул на нее аркан.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑтӑр минута яхӑн иртнӗ, сасартӑк лере, чи ҫӳлте, шӑп ту урлӑ каҫмалли ҫӗрте, хыттӑн перкелешме тытӑннӑ, шӑплӑха салтак хӑлхи хӑнӑхнӑ «ура» тени кисрентерме пуҫланӑ.

Прошло минут тридцать, и вдруг там, на самом верху, у самого перевала, поднялась страшная стрельба, всколыхнуло перевальную тишь знакомое солдатскому уху «ура».

Хура пӗлӗт // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Кайран хӑнӑхнӑ та юлашки кунӗсемчченех Суворова чыслӑн та шанчӑклӑн пулӑшса пынӑ.

Потом привык, привязался к фельдмаршалу и до конца своих дней честью и верой служил Суворову.

Прошка // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Фельдмаршал салтак апатне хӑнӑхнӑ ӗнтӗ.

К солдатской пище фельдмаршал приучен.

Яшкапа пӑтӑ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Листницкий, ҫав кӑмӑла пӑлхантаракан хӑнӑхнӑ шӑрша ҫийӗнчех сиссе, каялла ҫаврӑнса пӑхать; малти лавҫӑ, ҫамрӑк кӑна прапорщик, ун ҫине куҫне ҫӗклесе пӑхать те паллакан ҫынна курнӑ евӗр ӑшшӑн кулса илет.

Листницкий сразу почувствовал этот знакомый волнующий запах, повернул голову; передний ездовой, молодой прапорщик, посмотрел на него и улыбнулся, как знакомому.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий хӑнӑхнӑ утӑпа, урисене пӗр аташтармасӑр, таптаса кӗрпеклетнӗ юра ашса утать, ҫав хушӑрах ротӑна ҫитсе иртсе каякан офицерсен пичӗсем ҫинӗ тинкерсе пӑхать.

Листницкий привычно, не теряя ноги, месил растолченный снег, взглядывался в лица обгонявших роту людей.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчукӑн хӑнӑхнӑ хӑлхине пулемет хыттӑн шатӑртатни витерсе кайрӗ.

Знакомая строчка пулемета пронизала слух Бунчука.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗрлет Кубань, чарӑнма пӗлмест, эпир ӑна мӗн ачаран итленӗ, ун юррине хӑнӑхнӑ, анчах паян ун юрри урӑхла, мӗншӗн тесен паян ун шывӗ нихҫан пулман ҫӳллӗшӗнчен сикет…

Шумит, не умолкает Кубань, и хоть с детства мы ее слышали, привыкли к ее песне, а только ныне песня у реки иная, потому что падает вода с высоты небывалой…

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вара Тимофей Ильич хӑйӗн ҫинчен, хӑнӑхнӑ пурнӑҫӗ ҫинчен шухӑшлама пуҫлать: парникри рамӑсене юсама вӑхӑт ҫитнӗ ӗнтӗ, анчах кантӑк ҫук, ӑҫтан тупас — калама йывӑр; кладовойра ревизи тумалла — Никитӑпа кайса калаҫас пулать; январь уйӑхӗнче пӗтӗм тислӗке пахчана турттармалла, леш виҫҫӗмӗшпе тӑваттӑмӗш бригада килкартинче выртаканнине…

Тимофей Ильич стал думать о своем, о привычном: о том, что пора бы уже ремонтировать парниковые рамы, но нет оконного стекла, и где его достать — трудно придумать; о том, что время провести ревизию в кладовой — пойти и поговорить об этом с Никитой; о том, что в январе надо будет перебросить на огороды весь навоз, который лежит во дворах третьей и четвертой бригад…

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эпӗ вӗсене хӑнӑхнӑ.

— Я к ним привыкла.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Казаксем хӑнӑхнӑ хӑвӑртлӑхпа кӑвак таваткалла строя йӗркеленсе тӑчӗҫ.

Казаки с привычной быстротой построились серым квадратом.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫук, эпир апла мар, малтан ӗҫне тума, кайран тин сӑмахне калама хӑнӑхнӑ.

Нет, мы привыкли сначала делать, а потом говорить.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Икӗ тӗрлӗ сасӑ — Долговӑн шӑнса пӑсӑлнӑ хыҫҫӑнхи пек хӑйӑлтатса тухакан тытӑнчӑклӑ басӗпе Атарщиковӑн ҫемҫе те пӗтӗм чуна пырса тивекен уҫӑ тенорӗ — юрӑ пуҫламӑшӗнче такӑнкаласа илчӗҫ, пӗрлешсе сыпӑнаймасӑр арпашӑнчӗҫ: кашни хӑйне тӗрлӗ хӑвӑртлӑхпа юрлама хӑнӑхнӑ.

Два голоса — обветренный, ломкий бас Долгова и мягкий, необычайно приятный тенор Атарщикова — вначале сшибались, путались, у каждого был свой темп песни.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӑнӑхнӑ манерӗпе хӗрлӗ сухалне ик еннелле шӑлса уйӑрчӗ те такам ҫине вӗчӗхсе ҫитнӗ евӗр ҫилӗллӗн тулхӑрса калаҫма пуҫларӗ:

Он привычным жестом раздвоил гнедоватую бороду, заговорил, злобясь неизвестно на кого:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кирек мӗнле пулсан та — вӗсем урӑхла наци, фабрикӑсенче ӗҫлекен е мужикла йӑх-яхсем мар — мӗн авалтан вӑрҫӑсенче хӑюлӑхпа паттӑрлӑх кӑтартма хӑнӑхнӑ халӑх».

Все же это — маленькая обособленная нация, по традиции воинственная, а не то что какой-либо фабричный или мужицкий сброд».

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑнӑхнӑ йӑлапа тенӗ пек, вӑл хӑвӑрт кӑна танк ӑшне сиксе анчӗ, ҫивӗч куҫӗпе экипаж ҫине йӑлт ҫеҫ пӑхса илчӗ, чечексене Бурцева ывӑтса пачӗ, люка хупрӗ те ҫав самантрах хӗрсем ҫинчен те, чечек ҫинчен те манса кайрӗ.

Он одним прыжком очутился в танке, коротким, но строгим взглядом посмотрел на членов экипажа, бросил Бурцову цветы, захлопнул люк и в ту же минуту забыл и о девушках и о цветах.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Фронтри ҫулсене хӑнӑхнӑ, кунта куҫ умӗнче шав хӗрлӗ ҫутӑсем тӑраҫҫӗ…

Привык к фронтовым дорогам, а тут красные огни так и маячат перед глазами…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed