Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӑнӑхнӑ (тĕпĕ: хӑнӑх) more information about the word form can be found here.
Кун пекки вӑл пуринчен ытла ватти ҫитсе пынӑ, ҫамрӑкранах кирек мӗне те ҫӑмӑлттайла хак парса талпас ҫапма хӑнӑхнӑ хӑш-пӗр ҫынсен пулать.

Этим страдают некоторые словоохотливые и неумные люди, достигшие преклонного возраста и еще смолоду привыкшие судить обо всем легко и развязно.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Генералсене вара Пантелей Прокофьевич чӗтреме ериччен хисеплеме хӑнӑхнӑ

А к генералам Пантелей Прокофьевич всегда испытывал чувство трепетного уважения…

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Атту, пӑх-халӗ, хӑнӑхнӑ та пуҫран ачашланине — ним йӗрки ҫук!..

А то привык запанибрата!..

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпир, шӑршине хӑнӑхнӑ та, туймастпӑр ав.

— А мы принюхались и не чуем.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тахҫан хӑйӗн мӑйне илемсӗрлетсе хӑварнӑ суран ҫӗвӗкне Григорирен пытарас тесе, вӑл яланах кофта ҫухине пӑртак тӑратсарах ҫӳреме хӑнӑхнӑ.

Она всегда носила высокие воротнички, чтобы скрыть от него шрам, некогда обезобразивший ее шею.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах, тулашӗнчен йӳнесӗр те мӑран пулнӑ пулин те, Никодим яланах вылянӑ пек ҫӑмӑл ӗҫленӗ, кирек мӗн тытсан та, унӑн хӑнӑхнӑ ӑста аллисем пурне те тума пултарнӑ.

Но, несмотря на внешнюю неуклюжесть и неповоротливость, работал брат всегда с завидной легкостью, как бы играючи, и, за что бы он ни брался, все спорилось в его умелых и умных руках.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кунта ун ӑсла сӑмахӗсене тахҫанах хӑнӑхнӑ пулас».

Наверное, тут давно привыкли к его замысловатым оборотам».

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫапах та ан хуйхӑр эсӗ, хальчченхинчен начарах пулмӗ, хӑнӑхнӑ ӗнтӗ эпир, пӗрремӗш хут-им, — нуша ыйтма ҫынсем патне ҫӳремен, кирек хӑҫан та хамӑрӑннах мӑй таран пулнӑ.

А ты не горюй, хуже, чем было, не будет, а нам с тобой не привыкать, впервой, что ли, — за нуждой к людям не ходили, своей было хоть отбавляй.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Йывӑр чӑматансем йӑтса пырса, унӑн аллисем ывӑнчӗҫ, ещӗкӗн пӗр ҫакки, пӗтӗрӗнсе ларса, хулпуҫҫине хыракан пулчӗ, анчах вӑл, ӳт-пӗвӗ ыратнине майӗпен хӑнӑхнӑ пек, аттисем айӗнче лачӑртатса пыракан пылчӑк тӑрӑх пӗр чарӑнмасӑр утрӗ.

Тяжелые чемоданы оттягивали ему руки, одна лямка, подвернувшись, терла плечо, но он, не останавливаясь, шел по чавкающей под сапогами грязи, постепенно как бы втягиваясь в нудную, вступившую в тело боль.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ачаран хӑнӑхнӑ ӗҫ пулнӑран-ши е социолога вӗреннӗрен-ши — хӗр «Сувар» хаҫата ҫырӑнтарассипе пысӑк опытлӑ ӗҫтешӗсенчен те иртсе кайнӑ.

Help to translate

Эпир — пӗрле! // Ирина КУЗЬМИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 3 стр.

Пуйӑс тапраннӑ ҫӗре кашни вырӑн тупрӗ, никам та ӗнтӗ ура ҫинче тӑмасть, саксем айне тата ҫӳлти сентресем ҫине хунӑ япаласем никама та кансӗрлемеҫҫӗ, вара Константина вакун хӑйне евӗр хӑтлӑ та пурӑнма хӑнӑхнӑ кил-ҫурт евӗр туйӑнса кайрӗ, — ҫак ҫынсемпе вӑл сахалтан та икӗ-виҫӗ кун пӗрле кайнӑ тейӗн.

К отходу Поезда каждый обрел свое место, никто уже по стоил, ноши, рассованные под лавки и на верхние полки, тоже уже никому не мешали, и вагон показался Константину по-своему уютным и обжитым, точно люди в нем охали по меньшей мере два-три дня.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Анчах ку сирӗншӗн хӑнӑхнӑ япала пулмалла мар!

— А это не должно быть для вас привычкой!

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ку вӑл маншӑн ӗҫ, эпӗ куна пурне те хӑнӑхнӑ ӗнтӗ…

Для меня это работа, я привык ко всему этому…

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпир тӗрӗслӗхе куҫран хӑюллӑ пӑхма хӑнӑхнӑ

— Мы привыкли смотреть правде в глаза…

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Нюшкӑ сиввӗн пӑхнипе именекен ҫын пулман, вӑл хӑйне пур ҫӗрте те килти пек туйма хӑнӑхнӑ.

Но Нюшка была не из тех, кого можно смутить недобрым взглядом, она везде привыкла чувствовать себя как дома.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тен, ку ыран та, ыран мар, тепӗр кун та, хӑй канма кайма ыйтичченех, Аникей ҫак пӳлӗм хуҫи пуласса шанса тӑма хӑнӑхнӑ туйӑм?

Может быть, привычного чувства уверенности, что он останется хозяином этого кабинета и завтра и послезавтра, до тех пор, пока сам не запросится на покой?

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Пробатов ӑна майӗпен хӑнӑхнӑ, халӗ ӗнтӗ каҫпа ҫывӑрма выртнӑ чухне те «комиссарӗ» таҫта юнашарах пулнӑ пек туйӑннӑ.

Но постепенно Пробатов к нему привык, и теперь даже ночью, ложась в постель, он иногда не мог отделаться от наваждения, что его «комиссар» находится где-то рядом.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫурт тӑррисем ҫине ҫемҫе ӑшӑ ҫутӑ ӳкет, кантӑксенче ялкӑша-ялкӑша илет; тирек ращинче, ҫаралнӑ туратсем хушшине хӗсӗнсе ларнӑ йӑвасем ҫинче, ларма хатӗрленекен кураксем ҫатӑлтатаҫҫӗ; хӗрарӑмсем выльӑх-чӗрлӗхе хӑйсен картишӗсене кӗме вӑрӑммӑн йыхӑрни илтӗнет — вӗсен сассисем, каҫхи сывлӑшра уҫҫӑн янӑраса, таҫтах ҫитеҫҫӗ, ӗнесем ҫав тери тунсӑхлӑн мӗкӗреҫҫӗ, сурӑхсем йӗнӗ пек макӑраҫҫӗ, тӗтӗм шӑрши, йӳҫенкӗрех навус ҫӗрӗкӗн, ҫумӑрсемпе исленнӗ кӗрхи ҫӗрӗн ачаран хӑнӑхнӑ, хумхантарса савӑнтаракан шӑрши сӑмса шӑтӑкӗсене кӑтӑклантарать…

Мягкий и теплый свет падал на крыши изб, жарко вспыхивал в окнах; в оголенных ветвях тополиной рощи чернели опустевшие гнезда грачей; было слышно, как бабы ласково, нараспев зазывали скотину — в вечернем воздухе ясно и далеко разносились их голоса; с утробной тоской мычали коровы, плаксиво блеяли овцы, пощипывало ноздри знакомым с детства запахом дыма, горьковатой навозной прели.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпир вилӗме нимӗн шиксӗррӗн куҫран пӑхма хӑнӑхнӑ!

Мы привыкли бесстрашно глядеть смерти в глаза!

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кунта, тылра, хӑнӑхнӑ эсир!

Вы тут, по тылам, привыкли!..

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed