Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шухӑшлатӑп (тĕпĕ: шухӑшла) more information about the word form can be found here.
Эпӗ Макар пӳлӗмне ыткӑнтӑм, унта темле ҫемҫе япаларан такӑнса ӳкрӗм, ура ҫине сиксе тӑтӑм, хамӑн вара чӗре шар! ҫурӑлчӗ: «Макара вӗлернӗ апла, — шухӑшлатӑп, — ку вӑл выртать».

Кинулся я в Макарову комнатенку, споткнулся обо что-то мягкое, упал, вскочил на ноги, а самого так и обожгло: «Значит, думаю, Макара убили, это он лежит».

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

«Апла эппин, — тесе шухӑшлатӑп хам, — ку мана кӗҫех ярса тытать те кӑтӑкласа вӗлерет…

«Значится, — думаю, — зараз он меня зачнет кузюкать и защелыкчет до смерти…

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

«Ҫуратнӑ аннеҫӗм! — тесе шухӑшлатӑп. — Мана шыраҫҫӗ ӗнтӗ кусем, урӑх никама та мар, ман чунӑма илмех килеҫҫӗ, урӑх нимӗн те мар», — тетӗп.

«Мать родимая! — думаю. — Не иначе, меня ищут, не иначе, за моей душой лезут».

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Мӗншӗн тесен урӑх калаҫма кирлӗ мар тесе шухӑшлатӑп эпӗ! — сасартӑках ҫилленсе ӳкрӗ Корчжинский.

— Потому что я считаю это излишним! — вспылил Корчжинский.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ ҫапла шухӑшлатӑп: Нагульнова, колхоз юхӑмӗнче парти линине киревсӗррӗн пӑснӑскере, коммунист пулин те йӑла тӗлӗшӗнчен пӑсӑлса кайнӑскере, парти ретӗнчен кӑ-лар-са пӑрахмалла!

Я считаю, что Нагульнова — как злостно нарушившего линию партии в колхозном движении, как коммуниста, переродившегося в бытовом отношении, — следует из рядов партии ис-клю-чить!

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Апла ҫынсене хускатам мар-ха, каялла та кантӑкранах тухса каям, тесе шухӑшлатӑп хам.

Думаю: не буду людей булгачить, выйду опять в окно.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хам пирки, ним вӗренмен, ахаль хӗр кӑна иккенни ҫинчен, тата хӗвелпе ӗннӗ чухӑн ӳт-пӗвӗм пирки шухӑшлатӑп та эпӗ, намӑс пултса каять мана.

Мне стыдно становится, когда я подумаю о себе, простой, неученой девушке, и о моем бедном теле, опаленном солнцем.

IX сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Эпӗ пӗр-ик хутчен эсӗ арпалӑха лаша шӑвармалли витрепе шыв йӑтса кӗнине куртӑм, мӗнле шуйттана шӑварать-ха вӑл унта? тесе шухӑшлатӑп хам.

Разка два примечал я, что ты в мякинник воду в цибарке носишь, к чему бы, думаю, ему воду туда носить, какого он черта там поит?

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ ӑна тасатрӑм, ҫу сӗртӗм, — чип-чиперех, пӗр-пӗр тискер кайӑкран е усал ҫынран сыхланма пулать, тесе шухӑшлатӑп.

Я его почистил, смазал, — чин чином, думаю, может, от зверя или от лихого человека сгодится.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ ҫыхатӑп, ҫыхатӑп та хампа хам шухӑшлатӑп: мӗн тума кирлӗ ӑна кун пек пусма?

Вяжу я, вяжу, а сама думаю: на что это ему такая лестница?

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

— Эпӗ, янаварӑм, полицие чӗнме кирлӗ тесе шухӑшлатӑп.

— А я думаю, молодчик, что надобно позвать полицию.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

— Аттем ҫинчен хам мӗнле туятӑп, ҫавӑн пек каласа параймарӑм пулӗ тесе шухӑшлатӑп, аллӑ ҫул хушши хам чӗрере тытса усранине каласа пама йӑлтах урӑхла сӑмахсем кирлӗ, тен вӑл юрра та тивӗҫлӗ-и, анчах — эпир ахаль ҫынсем, пулӑсем пек, кӑмӑл туртнӑ пек илемлӗ каласа пама пӗлместпӗр!

— Я думаю, что не сумел рассказать про отца так, как чувствую, и то, что пятьдесят один год держу в сердце, — это требует особенных слов, даже, может быть, песни, но — мы люди простые, как рыбы, и не умеем говорить так красиво, как хотелось бы!

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

— «Эпӗ, ҫапах та, ҫакӑ вӑл пулмаллах тесе шухӑшлатӑп: эпир те, леш енчен килекенсем те пӗрне-пӗри ту айӗнче тупӑпӑр, эпир тӗл пулӑпӑр ӗненетӗн-и эсӗ ҫакна?»

Я все-таки думаю, что это совершится: мы и те, что идут с другой стороны, найдем друг друга в горе, мы встретимся — ты веришь в это?»

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Эпӗ сӑнатӑп та шухӑшлатӑп: «Ҫаплах эпир те пурте… Ҫутӑрах ҫунасчӗ хӑть!» тетӗп.

Я смотрел и думал: «Так и все мы… Хоть бы разгореться ярче!»

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Тинӗс хӗрринче пулмассерен, яланах эпӗ ҫакӑн пек шухӑшлатӑп — мӗншӗн-ха ҫынсем ун хӗрринче пурӑнма сахал куҫса килеҫҫӗ? тетӗп.

— Каждый раз, как я бываю у моря, я всё думаю — чего люди мало селятся около него?

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Пӗр-пӗр ҫыракан ҫын мана асӑрхасан, — ман пурнӑҫа хама ӑнлантарса пама пултарӗ-ши, тесе шухӑшлатӑп.

Но думаю так, что ежели бы какой-нибудь сочинитель присмотрелся ко мне, — мог бы он объяснить мне мою жизнь, а?

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Эпӗ итлетӗп те ӑна: «Ниушлӗ ҫак ҫын, хӑйне тивӗҫлӗ мар сӑмахсем каласа, хӑй сӑмахне тӑракан-ши?» тесе шухӑшлатӑп.

Я слушал его и думал: «Неужели этот человек верен сам себе, говоря все эти не подобающие ему речи?»

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Эпӗ унӑн тӑрӑхларах та шуранка питне айккинчен пӑхатӑп та: «Мӗнле ҫын ку?» тесе шухӑшлатӑп.

Я сбоку смотрел на его овальное бледное лицо и думал: «Что это за человек?»

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Ҫул ҫинчи чула илсе ывӑтас мар-и, тесе шухӑшлатӑп.

— Не своротить камня с пути думою.

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Шухӑшлатӑп: ӗлӗк ман хыҫран шӑватчӗҫ…

как подумала я, что раньше за мной ползали…

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed