Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кулать (тĕпĕ: кул) more information about the word form can be found here.
Ырханланса вӑрӑмланнӑ тути сарлакан та иккӗленчӗклӗн кулать.

Удлиненный худобою рот его широко и неуверенно улыбался.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро Лысиков намӑссӑррӑн ахӑрашса кулать, усал сӑмахсем кӑшкӑрать, шӑпланнӑ халӑха чӑмӑрласа тытнӑ вараланчӑк чышкипе юнать.

Петро Лысиков вызывающе и нагло смеется, выкрикивает матерные ругательства, грозит притихшей толпе скрюченным грязным кулаком.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ватӑраххи виҫеллӗн йӑлкӑшса кулать.

Пожилой сдержанно ухмылялся.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Хӑнӑхатӑр-и, поручик, демократиллӗ йӗркесене?.. — ейӗлсе кулать подполковник Ловичев.

— Усваиваете демократические манеры, поручик?.. — тонко улыбнулся подполковник Ловичев.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юлташ тесе анчах калатӑп, Сергей санран кулать анчах.

Как подружке скажу, что Сергей смеется над тобой.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Салтакӗ хӗрарӑма ыталать, хай ҫумнелле туртса илме тӗрмешет, ҫавӑнтах темӗн пӑшӑлтата-пӑшӑлтата калать; хӗрарӑмӗ, аллисемпе ун кӑкӑрне тӗкӗлесе тытнӑ та пуҫне ҫӳлелле каҫӑртнӑ, антӑхса кайнӑ евӗр: «Ӗненместӗп! Ӗненместӗп», — текелесе, вӑйсӑрланнӑ ҫамрӑк сасӑпа кулать.

Солдат обнимал женщину, притягивая ее к себе, что-то шептал, а она, упираясь ему в грудь руками, откидывала голову, бормотала захлебывающимся голосом: «Не верю! Не верю», — и приглушенно, молодо смеялась.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Захар Королев тутине йӳҫҫӗн чалӑштарса кулать, шӑратнӑ чукун чӑмакки пек хура сухалӗ ҫеҫ кӗпи тӑрӑх сӗркеленсе шӑвать.

Захар Королев криво улыбался, черная борода его плавилась по рубахе застывшим чугунным потоком.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Меркулов хӗрарӑм кӗпине ансӑр хулпуҫҫийӗсенчен саркаласа тытнӑ та, кӗлеткипе каҫӑрӑлса ӳксе, йынӑша-йынӑша ахӑлтатса кулать:

Меркулов держал рубаху за узкие плечики; откидываясь назад, стоная от хохота, говорил:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий Чубатыйпа юнашар утать, хӑйне тем айӑп тунӑ ҫын пек тыткалать, халичченхи пек мар именчӗклӗн ейӗлсе кулать:

Григорий шел рядом с Чубатым и виновато, небывало застенчиво улыбаясь, говорил ему:

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗсем пӗр-пӗрин ҫине ним чӗнмесӗр пӑхса ларчӗҫ — Сергей йӑл-йӑл кулать, Ҫемен хурлӑхлӑ пӑхать.

Они молча смотрели друг на друга — Сергей улыбается, Семен грустно смотрит.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Акӑ халь те вӑл Варя ҫумне пырса ларчӗ, илтетӗн-и, епле кулать?..

Вот и зараз он примостился возле Вари, слышишь, смеется?..

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сарлака хулпуҫҫиллӗ вӑл, сарлака кӑкӑрлӑ, ура ҫинче ҫирӗп тӑрать, пӗрене пуҫне ҫӑмӑл кӑна ҫӗклет те, йӑлтӑркка куҫӗсене вылятса, ача пек ахӑлтатса кулать.

Плечистый, с хорошо развитой грудью, крепкий на ногах, он подымал конец бревна, а когда выпрямлялся, то заливался смехом.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Аялта илӗртмӗш хӗр чӗрҫиттине хӗррисенчен тытса тӑрать: Ҫемен пиҫнӗ ҫырласене чӗрҫитти ҫине ывӑтать, анчах ҫырлисем айккинелле ӳкеҫҫӗ, ҫӗре лекеҫҫӗ те ҫурӑла-ҫурӑла каяҫҫӗ, Анфиса ҫакна кура ураран ӳкес пек кулать.

А внизу стояла Анфиса и держала, как сито, фартук, Семен бросал черешни ей в фартук, и они падали мимо и разбивались о землю, Анфиса заливалась смехом.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл ывӑлӗ ҫумне йӑпшӑнчӗ, куҫҫулӗпе йӗпеннӗ пӗркеленчӗк питҫӑмартийӗ яп-яка ылттӑн татӑкне туйса илчӗ, унӑн хулпуҫҫийӗсем тӑр-тӑр чӗтрерӗҫ, те кулать вӑл, те макӑрать, — пӗлес те ҫук…

Она приникла к широкой груди сына, ее покрытые слезами морщинистые щеки почувствовали кусок гладкого золота, плечи ее мелко вздрагивали, и трудно было понять, плакала она или смеялась.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Паллӑсем-и? — кулать Пугачев.

— Знаки? — Пугачев рассмеялся.

Портрет // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Шӑпах ҫавӑ, Лукерья инке, — кулать Вязов.

Он самый, тетка Лукерья, — улыбается Вязов.

«Ух эс! Ах эс!» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Ҫапла, ҫапла, — кулать Пугачев.

— Так-так, — посмеивается Пугачев.

Ҫуна // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Ҫапла ҫав, — кулать Пугачев.

— То-то, — рассмеялся Пугачев.

Ҫӗлӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Ну, ӗҫсем те, — кулать Пугачев.

— Ну и дела, — усмехнулся Пугачев.

Чӗри тапма чарӑнчӗ тейӗн Гришаткӑн // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Мӗншӗн перес-ха, — кулать Пугачев.

— Зачем же стрелять, — улыбается Пугачев.

Чӗри тапма чарӑнчӗ тейӗн Гришаткӑн // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed