Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

картишӗнче (тĕпĕ: картиш) more information about the word form can be found here.
Гаврик, Петяна картишӗнче тӑратса хӑварса, хӑй таҫта, ҫуртӑн аялти ҫурри ҫӗр айӗнчи хутне чупса кайрӗ те, темле йывӑр ушкисемпе тултарнӑ хутаҫсем йӑтса тухать.

Гаврик оставлял Петю во дворе, а сам бегал куда-то вниз, в полуподвал, откуда приносил множество мешочков с необыкновенно тяжелыми ушками.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗр картишӗнче вӑл парӑмсем пуҫтарать.

В одних дворах он получал долги.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Картишӗнче каллӗ-маллӗ Нюся Каган чаплӑн утса ҫӳрет.

Во дворе важно расхаживал Нюся Коган.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Сана картишӗнче ачасем хӗнерӗҫ-и-мӗн?

— Может быть, тебя мальчики на дворе побили?

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мӗн тӗрлӗ хавасланчӗ Петя ҫав вӑхӑтра картишӗнче Гаврика курсан!

Какова же была его радость, когда он увидел во дворе Гаврика!

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара тепӗр картишӗнче вӑйӑсем вӑрӑмрах пулса иртмелле тесе хыпар сарӑлнӑ.

Впрочем, распространился слух, что в другом дворе будут показывать больше.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кӑнтӑрла тӗлӗнчи мӗлке ӳкнипе икӗ пая пайланса тӑракан картишӗнче вӑл вӑхӑтра никам та пулман.

Двор, рассеченный наискось резкой, полуденной тенью, был совершенно пуст.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӑна кирек хӑш картишӗнче ҫӳреме те, кирек хӑш урамра выляма та никам та чарман.

Никто не мешал ему ходить по любым дворам и играть на любой улице.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ирхине, ултӑ сехет тӗлнелле, помещик ҫурчӗн картишӗнче труба сасси илтӗнчӗ.

Часов около пяти утра на скотном дворе экономии раздался звук трубы.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӑна эпӗ картишӗнче тупрӑм: ун умӗнче виҫӗ арҫын ача тӑратчӗ, вӑл вӗсене краска шӑратма вӗрентетчӗ.

Я нашла её во дворе: трое мальчиков стояли перед ней, и она учила их разводить краску.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Картишӗнче часовой уткалать.

По двору ходил часовой.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тревога-мӗн тапранас пулсан, аялта, картишӗнче, чи малтан ман хӗр ачасен сассине илтме пулать:

И как только начиналась тревога, я слышала внизу, во дворе, голоса моих девочек:

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Картишӗнче те черет кӗтсе тӑракан повесткӑллӑ ҫынсем темӗн чухлех.

Во дворе толпились, ожидая очереди, люди, получившие повестки.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Картишӗнче Николай Антонычпа карчӑк ҫеҫ тӑрса юлчӗҫ.

Николай Антоныч и старушка одни остались во дворе.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ носилкӑна карета ҫине лартнине, карчӑк чӗтӗрекен аллисемпе Марья Васильевна урисене чӑрканине, кашнин ҫӑварӗнченех, таҫтан кӗнеке туртса кӑларса алӑ пусма ыйтакан санитарпа куҫлӑх витӗр тарӑхса пӑхакан, кӗнеке ҫине алӑ пусакан Николай Антоныч ҫӑварӗнчен те сывлӑш тухнине хытса кайса картишӗнче пӑхса тӑтӑм.

С убитым сердцем я стоял во дворе и смотрел, как носилки вкладывали в карету, как старушка дрожащими руками закутывала Марье Васильевне ноги, как у всех шел пар изо рта — и у санитара, который вынул откуда-то книгу и попросил расписаться, и у Николая Антоныча, который, болезненно заглядывая под очки, расписался в книге.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ӑна картишӗнче хӑваласа ҫитрӗм.

Я догнал ее во дворе.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӳлӗмӗнче ҫутӑ пурччӗ, вӑл чӳречи умне тӑрса картишнелле пӑхатчӗ — пӑхасса та темле тинкеререх пӑхатчӗ — калӑн ҫав, картишӗнче мӗнле те пулин мыскара пур тесе.

В комнате горел свет, он стоял у окна и смотрел во двор — так пристально и с таким вниманием, как будто во дворе происходили бог весть какие необыкновенные вещи.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Картишӗнче, пирӗн флигель кӳршӗсен картишӗ патне пырса тухнӑ тӗлте, хӗрачапа ула куракран пуҫне сӑран пальто тӑхӑннӑ ҫын тӑрать.

Кроме девочки и вороны, на дворе был еще человек в кожаном пальто. Он стоял у того места, где наш флигель примыкал к чужому двору.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир йӑмӑкпа картишӗнче лартӑмӑр, килен пӗри пирӗн пата чарӑнса: «Аннӳне хӗрхенетӗр иккен?» е тата «тӑлӑх-турат пулса юлтӑр-им ӗнтӗ?» — теҫҫӗ.

Мы с сестрой сидели во дворе, и все, кто бы ни пришел, останавливались подле нас и говорили одно и то же: «Небось, жалко вам маму?» или: «Теперь одни остались, сиротки?» —

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Саня, ӑна пӳрте илсе кӗрес пулать, вӑл картишӗнче ӳксе ҫӗмӗрӗлнӗ курӑнать…

 — Саня, нужно ее сюда перенести, она, должно быть, упала во дворе и расшиблась.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed