Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аҫу (тĕпĕ: аҫа) more information about the word form can be found here.
Аҫу управляющи пуличчен эпир унпа мӗнле пурӑннине эсӗ астумастӑн!

Ты не помнишь, как мы с твоим отцом жили, когда он еще не был управляющим!

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ сан аҫу, ҫавӑнпа хушатӑп та.

Я тебе, как отец, приказываю.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Санӑн вилнӗ аҫу ҫапла калатчӗ: «Ҫӑрттан суять пулсан, чӑн сӑмаха вара кам калать-ха?»

Твой покойный родитель, бывалоча, говорил: «Уж ежели Щукарь брешет, кто тогда и правду говорит?»

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Эпӗ Селиванова тӑван пулнӑ, санӑн вара аҫу пулатӑп, — тарӑхса каларӗ Шалый.

— Я Селиванову был «братом», а тебе в отцы гожусь, — с досадой проговорил Шалый.

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Аҫу сана Аверьян пирки ҫеҫ каланӑ вӗт-ха, эсӗ виҫҫӗшӗ ҫине те хӑмсарнӑ?

— Ведь тебе же отец говорил про одного Аверьяна, а ты на всех трех замахнулся?

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Акӑ сан аҫу выртать, ун виллине йытӑсем ҫуркаласа тӑкма пултараҫҫӗ…

— Вот лежит твой отец, собаки могут растерзать его труп…

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Аҫу пурӑнать-и-ха тата?

— А папаша-то живой?

40-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тӑватӑ миххине Ҫемен пырса пушатрӗ, анчах пиллӗкмӗшӗн анине салтса ярсан, Ушаков ҫакӑн ҫине хурчӑка пекех сиксе ӳкрӗ: — Санӑн аҫу ҫакнашкал вӑрлӑхпа акма хатӗрленнӗччӗ-им-ха вара? — терӗ те, Ҫеменӗн сӑмси умне тӳрех пӗр ывӑҫ хайхи вӑрлӑха ывӑҫласа пырса кӑтартрӗ.

Четыре чувала Семен высыпал, а когда развязал гузырь пятого, Ушаков налетел на него ястребом: — Это таким зерном твой батя собирался сеять? — и сунул под нос Семену горсть зерна.

24-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

«Эс, — тет вӑл, — лашипе витене кӗрсе тух-ха, аҫу ҫук пулсан кукамусем еннелле уттар, ан чуптар лашуна, хӑй еккипех уттӑр, — терӗ.

Help to translate

Амур // Любовь Мартьянова. Тантӑш, 2015.12.10, 50(4464)№

Санӑн аҫу хисеплӗ ҫынахчӗ, эсӗ авӑ…

Почтенный твой родитель был, а ты…

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кала-ха, аҫу е аннӳ пур-и сан?

Скажи, у тебя есть отец или мать?

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Сана турӑ умӗнче, хамӑн ырӑ ятпала, аҫу тата ҫак пур ҫынсем умӗнче те качча илетӗп.

Беру тебя в жены перед богом, своей честью, твоим отцом и всеми этими людьми.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Эсӗ те ав, манӑн мӗнле ӳссе ҫитрӗн, аҫу пекех.

Вон ты какой у меня вырос, чисто отец.

40-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Стожартан тухса каясси пулӗ-и, аҫу ӗҫне пӑрахӑпӑр-и, шухӑша та илес ҫук.

А у меня и в мыслях не было, чтобы я от Стожар куда подалась, отцово дело забыла.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санӑн аҫу кунта кашни лаптӑка пӑхнӑ, шӑварнӑ, хамӑр эртеле ура ҫине тӑратнӑ, сан кӑмӑлна каймасть иккен вӑл…

Тут батька твой каждую делянку выхаживал, потом поливал, артель нашу на крепкие ноги ставил, а тебе не по сердцу все…

32-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Саня, пӑх-ха: ку вӗт аҫу пучахӗ, шӑпах ҫавӑ.

— Саня, посмотри: отцов колосок, в точности.

26-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аҫу санӑн ҫитӗнӳсем ҫинчен вулама юратнине пӗлетӗн вӗт эсӗ?

Ты же знаешь, как отец любит читать о твоих успехах.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсӗ ҫыр-ха ӗнтӗ аҫу патне, — Санька патнелле пуҫне сулчӗ Катерина.

— Покажись и ты отцу, — кивнула Саньке Катерина.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аҫу ҫыру ҫырманнишӗн ытлашши ан хуйхӑр.

А что отец не пишет, ты и не думай ничего плохого.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана санӑн аннӳ те вилес умӗн, аҫу та вӑрҫа кайнӑ чухне пирӗн Александра ан пӑрах тесе хӑварчӗ.

Мне и матка твоя, покойница, перед смертью и отец, когда на войну уходил, наказывали: Александра нашего в беде не оставь.

14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed