Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачам the word is in our database.
ачам (тĕпĕ: ачам) more information about the word form can be found here.
— Тӑрӑшӑп, ачам! — ответлерӗ Халл капитан.

— Постараюсь, мой мальчик! — ответил капитан Халл.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Шӑнса пӑсӑлатӑн, ачам, — терӗ аллине ҫыхнӑ ватӑрах старшина хӗрхенсе.

— Простудишься, парень, — заботливо сказал пожилой старшина с перевязанной рукой.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Санӑн ҫӑкӑрна илтӗм эпӗ ун чухне, ачам

Слышь, хлопчик, хлеб-то твой взял я тогда…

57 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ну, мӗн хуйхӑратӑн, ачам?

— Ну, чего зажурился, хлопчик?

55 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Чипер лашах турӑн иккен эсӗ ӑна, ачам.

Выходил ты его, парень.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Илтрӗн-и, ачам?

Чуешь, сынок?

42 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Тӑр-ха, ачам — терӗ те Степан Ильич Ваҫҫука тепӗр хут ӑна хӑй хыҫҫӑн алкумне ҫавӑтса тухрӗ.

— Встань, хлопчик, — еще раз сказал Степан Ильич и потянул Васька за собой в сени.

42 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Тӑр-ха, ачам

— Встань, хлопчик…

42 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ҫак полицай пулать те ӗнтӗ, ачам, тӑван ҫӗршыва тӑшмана сутакан ҫын.

— Вот этот полицай, мальчишечка, и называется изменник Родины.

39 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Мӗн пулнӑ сана, ачам?

— Что это ты, хлопчик?

37 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Лар, лар, ачам!..

Садись, садись, хлопчик!..

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— А ну, ачам, ҫаврӑн каялла.

— А ну, поверни назад, хлопче!

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Эй, ачам! — илтӗнчӗ каллех хӑвасем хушшинчен.

— Эй, хлопчик! — снова донеслось до него из зарослей ивняка.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ачам

— Хлопчик…

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӑшпӗр ачасене амӑшӗсем хӑйсем илсе пыраҫҫӗ, вӗсене крыльца ҫине лартса, Сашӑна: — Пӑхкала-ха вӗсене, ачам, атту мӗн те пулин пуласран хӑрамалла! — тесе хӑвараҫҫӗ.

Некоторых приносили матери и, посадив на крыльцо, просили Сашу: — Погляди за ним, хлопчик, чтобы беды не случилось!

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ме, ачам

— На, хлопчик…

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

 — Эпӗ мӗн каланине илтрӗн-и эсӗ, ачам?

— Чуешь, хлопчик, что я говорю?

25 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Степан Ильич та тӗксӗм ҫӳрет, унӑн пуҫне ватмаллисем хӑйӗн те пайтах пулас, анчах вӑл Ваҫҫука пысӑк аллипе пуҫӗнчен ачашласа: — Манран пӗр утӑм та ан хӑп, ачам! Хӑвӑн юлташусене те, хӑвна та ҫирӗпрех тыт!.. — терӗ.

Степан Ильич, мрачный и озабоченный, с беглой лаской клал ему на голову свою большую руку и говорил: — От меня ни на шаг, хлопче! Держи крепче своих ребят и сам не унывай!..

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Темӗнле карчӑк малалла хӗсӗнсе тухнӑ та, шур сухаллӑ кирасира ҫаннинчен туртнӑ, унтан ун питӗнчен пӑхса: — Мӗнле ачам, питех те сивӗ-и мӗн? — тесе ыйтнӑ.

Какая-то старушка, протискавшись вперед, дернула седоусого кирасира за рукав и, заглядывая ему в лицо, спросила: — Что, кормилец, капут мороз?

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Ҫын куҫҫулӗ ҫӗре ӳкмест, ачам

Чужие слезы на землю зря не падают, запомни…

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed