Corpus of the Chuvash language

Кунче вӑл шӑпах вакка лектерчӗ — шыв шӑмпӑртатса илчӗ, шыв ҫине хӑмпӑсем тухрӗҫ, вара пӗчӗк вилене шыв пӑр айнелле илсе кӳртсе кайрӗ.

На этот раз метко — вода хлюпнула, на темной поверхности проруби закипели пузыри и течение унесло трупик под лед.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Пӗчӗк кӗлетке юр ҫинелле ывтӑнчӗ.

Маленькое тельце полетело на снег.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӑл хӑех, хӑех вӗлерме пачӗ ӑна, револьвер кӗпҫи ун патнелле ҫывхарса пынине хӑйӗн куҫӗсемпех курчӗ, ҫав кӗпҫене аяккалла сирме, ӑна унӑн пӗчӗк пичӗ патӗнчен тӗртсе яма пултармалли сӑмаха каламарӗ.

Она сама, сама отдала его на смерть, своими глазами смотрела, как приближается дуло револьвера, и не сказала слова, которое могло отстранить это дуло от маленького личика.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Халӗ ӗнтӗ пӗтӗмпех, пӗтӗмпех пӗтнӗ вӗт, хӑй ҫирӗм ҫул хушши кӗтнӗ ывӑлӗ, пӗчӗк ачи — текех пулман.

Ведь все, все было кончено, не было больше маленького мальчика, которого она ждала двадцать лет.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ачан пӗчӗк урисем лӑстах усӑнчӗҫ, ҫав тери ҫирӗппӗн чӑмӑртаса лартнӑ чышкисем те усӑнса анчӗҫ.

Маленькие ножки безжизненно висели, кулачки крепко стиснуты.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Капитан вилӗ пӗчӗк кӗлеткене силлесе илчӗ.

Капитан встряхнул мертвое тельце.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Урисем кӑна шӑнӑр туртнӑ пек тапаланчӗҫ, тата пӗчӗк чышкисем, сывлӑша тытма тӑрӑшнӑ пек, пӗрре чӑмӑртанса, тепре уҫалса тӑчӗҫ.

Только ножки судорожно двигались, да сжимались и разжимались, ловя воздух, маленькие ручки.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вара ҫак сарӑлса кайна темӗн пысӑкӗш, куҫпа ҫавӑрса илме ҫук пушӑлӑхра пӗр пӗччен унӑн ывӑлӗ, пӗчӗк, хӗрлӗ тӗслӗ, ҫарамасскер, ҫӗрпе пӗлӗт хушшинче ҫакӑннӑскер, мӗскӗннӗн тапаланса тӑчӗ.

И во всей этой разлившейся огромной, необозримой пустоте, одинокий и малюсенький, трепетал только ее сынок, повисший между землей и небом, розовый, голенький.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Сывлӑшра пӗчӗкҫеҫ урасем, чечек ҫеҫкисем пек хӗрлӗ тӗслӗ, витӗр курӑнакан пӗчӗк пӳрнесем тапӑлтатрӗҫ.

В воздухе затрепыхались маленькие ножки, крохотные пальчики с прозрачными, розовыми, как цветочные лепестки, ногтями.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Олёнӑн пӗчӗк ывӑлӗ сӗтел ҫинче, ҫап-ҫарамасскер, мӑкӑртнӑ хырӑмлӑскер, чышкисене чӑмӑртаса, урисене хырӑмӗ патне ҫитичченех ҫӗклесе, макӑрса выртрӗ.

Маленький сыночек со вздутым животиком, со стиснутыми кулачками, с поджатыми к животу ножками, голенький лежал на столе и плакал.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Унӑн пӗчӗк ҫӑварӗ сывлӑша хыпрӗ, ҫамки тата ытларах хӗрелсе кайрӗ, куҫхаршисем ун ҫинче ҫутӑ, шурӑ йӗрсем пулса палӑрса тӑчӗҫ.

У Олены мучительно сжалось сердце — маленький заплакал, жалким, беспомощным плачем однодневного ребенка.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Питех те пӗчӗк, пӑтранчӑк, кӑвак кӳлӗ пек куҫӗсем ҫутӑлса илчӗҫ.

Блеснули два микроскопических озера, мутные, синие, как у едва прозревших щенят.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ҫав вӑхӑтра сасартӑк пӗчӗк куҫхаршисем хусканчӗҫ.

И вдруг маленькие веки дрогнули.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ачи — пуҫӗ ҫинченех витнӗ пир айӗнчен курӑнакан хӗрлӗ питлӗ пӗчӗк ҫыхӑ пек сӗтел ҫинче выртрӗ.

Ребенок лежал на столе, небольшой сверток с красным личиком, едва виднеющимся из-под покрывающего головку полотна рубашки.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӑл ӳснӗҫемӗн ӳсӗ, пӗчӗк урисем ҫине тӑма пуҫлӗ.

Он будет вставать на маленькие ножки.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ывӑлӗ унпа пӗрле пулнӑ, вӑл лӑпкӑн кӑна ҫывӑрнӑ, Олёнӑн аллисем айӗнче унӑн кайӑк чӗри евӗрлӗ пӗчӗк чӗри вӗттӗн, час-час тапса тӑнӑ.

Сын был с нею и тихонько спал, под руками Олёны мелко и часто билось маленькое сердце, словно сердце птицы.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Анчах вӑл аллисем айӗнче ывӑлӗн ӑшӑ кӗлетки выртнине туйса тӑчӗ те, ҫав пӗчӗк кӗлеткерен унӑн чӗрине вӑйпа хастарлӑх шуса хӑпарчӗ.

Она чувствовала под руками теплое тельце сына, и от этого маленького тела в ее сердце вливались сила и бодрость.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Анчах халӗ унӑн та ачи пур, ывӑл, пӗчӗк ывӑл пур, вӑл унӑн аллинче, амӑшӗн кӗпипе чӗркенӗскер, нимӗҫсен комендатуринче ҫывӑрать.

Но вот теперь и у нее есть ребенок, сын, есть маленький сын, у нее на руках, завернутый в платье матери, спит в немецкой коммендатуре.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Пӗчӗк ҫеҫ хӗрлӗ чӗрчун.

Маленькое, красное созданьице.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

— Ҫуратрӗ, — терӗ ун хыҫҫӑн пӗчӗк Зина.

— Родила, — повторила маленькая Зина.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.