Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑмсине (тĕпĕ: сӑмса) more information about the word form can be found here.
Толян ача пекех сӑмсине нӑшлаттарса илчӗ:

Толян как-то по-детски шмыгнул носом:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Маргарита лӑпланнӑ пек пулчӗ, куҫҫульпе тӑртаннӑ питне шӑлса типӗтрӗ, сӑмсине шӑнкартрӗ.

Маргарита слегка успокоилась, взяла платок, кое-как вытерла опухшее лицо, высморкалась.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Маргарита сӑмсине нӑшлаттарса илчӗ, унтан пичӗпе Женя хулпуҫҫийӗ ҫине тӑрӑнчӗ те йӗрсех ячӗ.

Маргарита всхлипнула, обняла Женю, уткнулась ей в плечо и снова разревелась.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женьӑпа юнашар ларакан хӗр ача халь куҫҫульпех макӑрса ячӗ, сӑмсине нӑшлаттарать кӑна.

Девочка, сидевшая рядом с Женей вдруг разревелась, как маленькая.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя кӗсйинчен уҫӑ кӑларчӗ, унтан нӑшлатакан сӑмсине куртка ҫаннипе шӑлса илчӗ.

Женя достала из кармана ключи и вытерла рукавом куртки нос. Громко шмыгнула.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Каять, — терӗ Федор ҫӑмӑллӑн сывласа ярса, сӑмсине ачалла нӑшлаттарса.

— Он уходит, — Федор облегченно вздохнул и даже по-детски шмыгнул носом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Пилӗк ҫул каялла килнӗ чухнехи пекех вӑл кухньӑна кӗрсе лӗхлетрӗ, сӑмсине шӑнкарчӗ — ҫӑвӑнчӗ.

Точно как пять лет назад, он долго фыркал и кряхтел в кухне — мылся.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юлашкинчен сӑмсине шӑлса илчӗ те, чӳрече ҫинчен шуса анчӗ.

Наконец резко вытер кулачком под носом и сполз с подоконника.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Павлик пуҫне тӑрӑшса хыпаларӗ, питҫӑмартисене, сӑмсине, хӑлхисене тытса пӑхрӗ.

Павлик старательно ощупал голову — щеки, нос, уши…

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑй Петя картузӗн сӑмсине хытӑ тытрӗ те, ҫур пит таран пусса лартрӗ.

Крепко взявшись за козырек Петиной фуражки, насунул ее Пете до половины лица.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ачасем партӑсем хушшине вырнаҫса ларсан, пӗр преподавателӗ сӑмсине сӗтел ҫинче выртакан пысӑк хут тӗрки ҫине чикрӗ те, кашни сӑмахне ҫавракалатса, татса, илемлӗ каларӗ:

Как только мальчики расселись по партам, один из преподавателей тотчас уткнул нос в большую бумагу на столе и произнес, прекрасно, отчетливо, кругло выговаривая каждое слово:

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Мӗншӗн хӗнетӗр эсир, вашеблагороди? — шӑппӑн, анчах хӑюллӑ каларӗ старик, аллипе сӑмсине шӑлса, юнпа вараланнӑ аллине пристава кӑтартса.

— За что же вы бьете, ваше благородие? — тихо, но грозно сказал дедушка, вытирая под носом и показывая приставу запачканную руку.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ҫапла вӗт, ан чиктӗр вӑл кунта сӑмсине?

— Правда, пускай тоже не совается!

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ан чик сӑмсуна! — васкаса кӑшкӑрать Мотя та, Гаврикӑнни пек шӗвӗр те чӑпар сӑмсине пӗркелентерсе.

— Не совай нос! — суетливо повторяла Мотя, поглядывая через плечико на красивого мальчика, и морщила худой, остренький нос, пестрый, как у Гаврика.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тепӗр картина ҫинче маттур казак, хӗрлӗ лампаслӑ шӑлавар, чалӑш лартнӑ калпак тӑхӑннӑскер, сӑрт аяккинчен пуҫне кӑтартнӑ японецӑн сӑмсине касса татнӑ та, унӑн юнӗ пӗкӗ пек авӑнса юхать.

На другой картине лихой казак, с красными лампасами, в черной папахе набекрень, только что отрубил нос высунувшемуся из-за сопки японцу, из японца била дугой толстая струя крови.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шӗвӗр сӑмсине каҫӑртса, Япони карапӗ путать, ӑна йӗри-тавра хӗрлӗ ҫулӑм хыпса илнӗ.

Задрав острый нос, тонул японский крейсер, весь охваченный желто-красным пламенем пожара.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Терентий, итленӗ май, хӗрнӗ мӑлатук сӑмсине хуллен тӑхлан тӑрӑх сӑтӑрать, вӑл сӗртӗннипе тӑхлан ҫу пек ирӗлет.

Терентий поддакивал, осторожно проводя носиком накаленного молоточка по слитку олова, которое от его прикосновения таяло, как масло.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫуркаланса сӗвӗннӗ сӑмсине пӗркелентерсе, хӗвелпе те тӑварпа тӗссӗрленнӗ куҫхаршисене хӑпартса, Гаврик пиччӗшне аслашшӗнчен салам каларӗ, бычоксен хакне пӗлтерчӗ, сӑмах майӗн мӗнпур ҫиллипе мадам Стороженкона ярса илчӗ, вӑл «ҫавӑн пек ирсӗр, яланах карланкӑран пӑвать, ҫынсене сывлама та памасть», тесе тата ытти сӑмахсемпе те каласа ятларӗ.

Морща облупленный носик и сдвинув брови, совсем обесцвеченные солнцем и солью, Гаврик передал поклон от дедушки, сообщал цены на бычки, с негодованием обрушивался на мадам Стороженко, которая — «такая стерва — держит все время за горло и не дает людям дышать», и прочее в таком же роде.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ҫав тери ҫывӑх тӑнипе, Петя сӑмсине салтаксен купӑста яшки шӑршипе вакса шӑрши пырса кӗчӗ.

Он стоял так близко, что Петя явственно услышал страшный запах солдатских щей и ваксы.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сӑмсине пӗчӗк тутӑрӗпе шӑлса, вӑл тепӗр еннелле ҫавӑрӑнса ларчӗ.

Она отвернулась, вытирая нос маленьким платочком с кружевами.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed