Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ирсӗр the word is in our database.
Ирсӗр (тĕпĕ: ирсӗр) more information about the word form can be found here.
— Эх, ирсӗр пит-куҫ! — кӑшкӑрса ячӗ вӑл.

— А ну-ка, мордоворот, — закричал он.

X. Радуб // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫав ирсӗр вара… мӗнле чӗнеҫҫӗ-ха ӑна… унӑн ячӗ нумай… ҫав Гуж-ле-Брюан, вӑлах Иманус, вӑлах Кӑваккисен ҫиҫӗмӗ… ҫав ҫын сӑнарлӑ шуйттан пирӗн ачасене вӗлерессипе хӑратать.

И эта гнусная харя Грибуй — «в зад-меня-поцелуй», он же Синебой, он же Иманус, ну, словом, этот самый Гуж-ле-Брюан, этот Буж-ле-Грюан, этот Фуж-ле-Трюан, эта сатана треклятая, грозится наших детей погубить.

VII. Ҫапӑҫу пуҫланас умӗн // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл хӑйӗн аллипе пирӗн иртнӗ ирсӗр пурнӑҫа ҫирӗп тытса тӑрать тата ӑна тӗп тӑвать.

Прошлое в ее руках, она добьет его.

VII. Чӑнлӑхӑн икӗ енӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫакӑнтан тухса кайнӑ та ӗнтӗ унӑн — Иманус текен ирсӗр ячӗ.

Отсюда и это страшное прозвище «Иманус».

II. Доль // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Сӑнӗ-питӗнчен пӑхсан, унӑн ҫав тери ирсӗр те усал чунӗ палӑрнӑ; вӑл ҫапӑҫура шуйттан пекех хӑраман, ҫапӑҫу хыҫҫӑн тискер пулнӑ.

На лице его с отвратительными, почти неестественно безобразными чертами запечатлелась гнусная душа, в бою он превосходил отвагой и самого сатану, а после боя становился по-сатанински жесток.

II. Доль // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӗресе тӑракан ҫав тапхӑрта революци ӗҫне священник чи ырӑ кӑмӑлпа е чи усал шухӑшпа кӑна хутшӑнса хастарлӑ туса пыма пултарать; вӑл ҫын вара е чи ирсӗр, е ытла та тӳрӗ кӑмӑллӑ ҫын пулмалла.

Священник мог пойти на такое дело лишь из-за самых высоких или из-за самых низких побуждений; он мог стать или героем, или подлецом.

II. Симурден // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Унӑн пит-куҫӗнче ирсӗр чунӗ палӑрса тӑрать… вӑл ҫапӑҫура шуйттан пекех хӑрамасть, ҫапӑҫу хыҫҫӑн хаяр.

На его лице отражалась его гнусная душа… он был дьявольски бесстрашен в бою, а после боя свиреп.

V // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с. — 3–19 с.

— Эсӗ ирсӗр ҫын, — терӗ вӑл, унӑн сӑмси айнех ырхан чышкине тытса.

— Ты подлый человек! — сказал он, поднося к его носу свой худенький кулак.

16 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— А-а, эп ирсӗр мар.

— А-а, я вовсе не подлец!

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

У, вӗчӗх чун, ирсӗр карчӑк! —

У, злюка, гадкая бабка!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Тепӗр чухне эпӗ Эсир ухмаха ернӗ пулӗ тесе шутлатӑп, ҫакӑ мана кӑштах лӑплантарать те, мӗншӗн тесен Сире ухмаха ернӗ ҫын вырӑнӗнче курасси ирсӗр этем вырӑнӗнче курассинчен лайӑхрах пулӗччӗ.

Я иногда думаю, что вы сошли с ума, и это даже немного успокаивает меня, ибо лучше видеть вас сумасшедшим, нежели считать подлецом.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫынсене култарма вӑл хӑй ҫинчен кирек епле ирсӗр япала та каласа кӑтартма пултарнӑ.

Он мог рассказать о себе любую гадость, лишь бы вызвать смех.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Ҫӑварна хуп эсӗ, ирсӗр!

— Молчать, ты, сволочь!

XXIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫав вак вӑр-хурах хӑйӗн судӗнчен чи ирсӗр комеди тӑвать.

Эти мелкие жулики превращают свой суд в пошлейшую комедию.

XXII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пӗрисем хӗнеҫҫӗ те хӑйсене уншӑн нимӗн те туманнипе урса каяҫҫӗ, ҫынна асаплантарасшӑн антӑхса каяҫҫӗ, — вӑл чура туйӑмӗн тата выльӑхла йӑласен пӗтӗм вӑйне палӑртма ирӗк панӑ чурасен ҫав тери ирсӗр чирӗ пулса тӑрать.

Одни бьют и звереют от безнаказанности, заболевают сладострастной жаждой истязаний — отвратительной болезнью рабов, которым дана свобода проявлять всю силу рабьих чувств и скотских привычек.

XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Мана хӗнеме ирӗк ҫук санӑн, ирсӗр йытӑ!

— И бить меня не имеешь права, собака ты паршивая!

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Анчах ҫапах та тӗрме — ирсӗр япала, мана пӗтерсе хучӗ акӑ вӑл.

А все-таки тюрьма — дрянь, это вот она искалечила меня.

X // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ чирлӗ ҫын каласа панӑ ирсӗр ӗҫ ҫинчен шухӑшларӗ, ку ӗҫ, хӑйӗн тӑмсайлӑхӗпе, намӑссӑрлӑхӗпе ҫиҫсе тӑрса, унӑн умӗнчи тахҫан илтсе манӑҫнӑ ҫавӑн пек ашкӑнчӑк ӗҫсене куҫ умне кӑларса тӑратрӗ.

Мысль матери остановилась на случае, и он своим тупым, нахальным блеском освещал перед нею ряд однородных выходок, когда-то известных ей и забытых ею.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл пур, сасартӑк ҫав терӗ кӳренмелле, ҫав тери ирсӗр япала ҫинчен каласа пачӗ.

А он вдруг сказал такое обидное, такое дрянное.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Анчах та вӗлермеллех пулнӑ ӑна, — халӑх умне илсе тухмалла-мӗн те, татӑкӑн-татӑкӑн вакласа, унӑн ирсӗр ашне йытӑсене пӑрахса памалла-мӗн.

— А надо бы его казнить, — вывести на народ и разрубить в куски и мясо его поганое бросить собакам.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed