Corpus of the Chuvash language

Килте, пӗтӗм пӳлӗме ян ярса, приёмник юрлать, ӑна эп яла каяс умӗн аттене патӑм.

Дома у нас на всю комнату пел приемник, который я перед отъездом подарила отцу.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ ҫавӑн чух, ним мар пулса, ҫумра тӑракан Расщепейӗн аллине часрах ярса тытрӑм.

Я даже схватилась скорее за теплую руку стоявшего рядом Расщепея.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан, кӑхлаткаласа, сцена ҫине улӑхать, мана хӑлхаран ярса илет.

Он, кряхтя, взбирается на сцену и больно дергает меня за ухо.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Такам алли мана лӑскать, сӗтӗрет, эпӗ мӗн пур вӑйпа ҫав алла шӑлпа ярса илетӗп.

Чьи-то руки оттаскивают меня, и в остервенении я что есть силы кусаю эти руки.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ урама сиксе тухса, Степана чи малтан ҫапнӑ вӑрӑм салтака ураран ярса тытрӑм.

Я выбегаю на улицу, хватаю за ноги высокого солдата, который первый ударил Степана.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӗсем ӗмӗр-ӗмӗр пӑр ҫинче пынӑ пек: ярса пусиччен малтан урапа тӗрткелесе пӑхаҫҫӗ, ҫӳхерех ҫӗрте хырӑмпа шӑваҫҫӗ.

Они всю жизнь словно по льду ходят: прежде чем шагнуть, сперва всё ножкой пробуют, а где потоньше, там на брюхе, ползком.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан вӑл ман ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ, мана хултан ярса тытрӗ, хӑй патне туртса лартрӗ.

А потом он оглянулся на меня, поймал меня за локоть и подтянул к себе.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ вӑл сӗтел хӗрринче, телефонсем патӗнче хутланса ларать, икӗ чӗркуҫҫине икӗ аллипе ярса тытнӑ, шарт ҫыртнӑ шӑл витӗр йывӑррӑн сывлать, хӑш чух, ыратнине тӳсеймесӗр, авӑна-авӑна илсе йынӑшать.

Он сидел на краю стола, около телефонов, охватив руками колени, тяжело, со стоном дыша сквозь стиснутые зубы, иногда пригибаясь от боли.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хама та ярса илчӗ.

На самого нашло.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ, Ромкӑна ярса илесшӗн пулса, сиксе тӑтӑм, анчах вӑл вӑльт! ҫеҫ тарчӗ.

Я вскочила и погналась за увернувшимся Ромкой.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Александр Дмитриевич арӑмне алӑран ярса тытрӗ, пӳлӗм тавра хӑвӑрттӑн-хӑвӑрттӑн ҫавӑра пуҫларӗ.

Александр Дмитриевич хватает жену за руки, быстро вертит ее по комнате.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унччен те пулмарӗ, Филимон мана хӑлхаран ярса та илчӗ.

Не долго думая, Филимон больно дергает меня за ухо.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл мана ҫивӗтрен ыраттармалла мар ярса илчӗ, ҫаплипех хӑйӗн ӗҫ пӳлӗмне ҫавӑтса кӗчӗ.

Он легонько ухватил мои косы и так повел меня в свою рабочую комнату.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӑнах та, отряда кӗрес кӑмӑл мана чӑннипех ярса илчӗ.

Мне действительно очень хотелось, чтобы меня приняли.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӗрӗ Наполеон, пӗр аллине ҫурӑм хыҫнелле ярса, тепӗрне жилет хушӑкӗнче тытса, ман ҫине аптӑранӑ пек пӑхса тӑрать.

Наполеон стоял, заложив одну руку за спину, другой держась за борт жилета, и с недоумением разглядывал меня.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл вара вӗсен ҫине ӑшшӑн пӑхса пӗрне хулӗнчен тытать, унтан вара лекци вуланӑ чух аллине пӗр вӗҫертет, пӗр каллех ярса тытать.

и он, оглядев их светлыми, живыми глазами, хватал одного за рукав и, читая лекцию, то отпускал, то снова хватал.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Урӑх ҫакӑнта уруна ярса ан пус!

Чтобы твоей ноги здесь не было!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каллех мана хай шиклӗх ярса илчӗ, анчах ҫавӑнтах пӗр телейлӗ шухӑш пуҫа пырса кӗчӗ.

Мне снова сделалось очень страшно, и вдруг счастливая мысль пришла мне в голову.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Алӑсем ҫумне темӗн ҫыпҫӑннӑ, пӑхатӑп — сӑрӑ, эпӗ паҫӑр, аптӑранӑ енне, тин ҫеҫ сӗрсе кайнӑ карлӑкран ярса илнӗ-мӗн, ҫакна халӗ ҫеҫ астурӑм.

Руки у меня были липкие, потому что я схватилась руками за свежевыкрашенные перила, только теперь я почувствовала это.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Урасем ман лӑштӑрах кайрӗҫ, алӑсем карлӑк ҫумне ҫыпҫӑнса ларчӗҫ: тимӗр решетке тӑрӑх электричество янӑнах туйӑнчӗ, — пӗрре ҫапла хамӑрӑн кайри пусма ҫинче эпӗ ӑнсӑртран татӑлнӑ провода ярса тытнӑччӗ.

У меня как-то странно обмякли ноги, а руки так прилипли к перилам, что мне показалось, будто по ним пустили электрический ток, — я однажды так схватилась у нас на черной лестнице, где оборвался провод.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950