Corpus of the Chuvash language

Унта пултаруллӑ сӑвӑҫӑн Чӑваш халӑх поэчӗ Валери Туркай чӑвашла куҫарнӑ, тӗрлӗ ҫулсенче ҫырнӑ сӑввисем кӗнӗ.

Туда вошли стихи известного поэта в переводе на чувашский язык Народного поэта Чувашии Валери Тургая.

Паллӑ казах поэчӗн кӗнеки чӑвашла кун ҫути курнӑ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/24712.html

Ашӑкӗ чӑнах та акӑш-макӑш чаплӑ пулса тухрӗ, куҫа аякранах тӗрлӗ тӗссемпе хӳхӗм чӗнтӗрсен капӑр илемӗпе ачашласа савӑнтарчӗ.

И попона получилась на диво нарядная, издали радующая глаз ярчайшим разноцветьем красок и узоров.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Санӑн тӗрлӗ лӑпӑр-лапӑра сахалтарах итлесчӗ тата хӑвӑн валли кӗскерех чӗлхеллӗ ординарецсене тупасчӗ!

— Ты бы поменьше разных брехнев слухал да ординарцев себе выбирал с короткими языками!

LXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чиперук уҫланкинчен иртрӗ, Хура ҫыр патне тухрӗ те, пуҫа пӗр тӑруках тем тӗрлӗ асаилӳ килсе капланчӗ.

Миновал Девичью поляну, выбрался к Черному яру, и воспоминания хмелем ударили в голову.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Утсем юртӑпа чупрӗҫ, чӑпӑрккасем вӗлтлетме тапратрӗҫ, тӗрлӗ сасӑсем янӑра-янӑра илтӗнчӗҫ: «Ну, атя!», «Ну-у-у, шуйттан кӑваписем!», «Ут хытӑрах!»

Лошади пошли рысью, замелькали кнуты, послышалось разноголосое: «Но, поди!», «Но-о-о, чертовы сыны!», «Трогай!»

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав пӗрле хутӑшса кайнӑ нумай тӗрлӗ шӑв-шав ытла та кӗтмен ҫӗртен тапраннипе хуторти йытӑсен сассисем хӑрӑлтатакан пуличчен вӗрчӗҫ.

Так необычен был этот многообразный и слитый гомон, что хуторские собаки окончательно охрипли от бреха.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лешсем тӗрлӗ еннелле сапаланса тарчӗҫ.

Те кинулись врассыпную.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑшра пӗр вӑхӑтрах капланса тулнӑ ҫавнашкал темиҫе тӗрлӗ туйӑм хӗтӗртнипе, вӑл ҫак самантра кӗлеме те, шухӑшлама та пултарайман, анчах ӑсӗпе унчченех тӗвӗленсе ҫитнӗ темле хӑрушӑ ӗҫ патне чуна шиклентермелле хӑвӑртлӑхпа ҫывхарчӗ.

Движимая одновременно всеми этими разнородными чувствами, с пугающей быстротой приближаясь к чему-то предрешенному в глубине ее сознания, о чем она не хотела, да и не могла в этот момент думать.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче-ха вӗсем Тюкановски хуторне пырса кӗчӗҫ те, тем тӗрлӗ ылханса кӑшкӑрнӑ сӑмахсемпе тапкӑ-ҫупкӑ айӗнче, урам тӑрӑх строй варрипе утса кайрӗҫ.

В полдень вошли они в хутор Тюковновский, пошли по улице сквозь строй, осыпаемые проклятиями и ударами.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Укӑлчари йывӑҫ тӗмӗсем хушшинчен, сарайсен хыҫӗнчен, нӳхрепсемпе тӗрлӗ шӑтӑксенчен ҫав вырӑнсенче ҫӑлӑнса выртнӑ ҫынсем йӑтӑнса тухрӗҫ.

А из левад, из-под сараев, из погребов и всяческих щелей выступил спасавшийся там перепуганный народ.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑнтах вара тӑкӑрлӑкра кӗпӗрленсе тӑнӑ ҫынсен эшкерӗ тӗрлӗ еннелле сапаланса ыткӑнчӗ.

И собравшаяся на проулке толпа брызнула врассыпную.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ирхине вӑл унран тӗрлӗ хуторсенче чаҫӑн-чаҫӑн сапаланса тӑракан 1-мӗш дивизине йышӑнчӗ те, юлашки кунсенче штабран ярса панӑ сводкӑсене вуласа тухрӗ, унтан хӑй дивизийӗн штаб начальникӗпе Михаил Копыловпа канашласа илсе, кӑнтӑр еннелле Астахово слободине ҫити наступлени тума шутларӗ.

Наутро принял от него командование над разбросанными по хуторам частями своей 1-й дивизии и, прочитав последние присланные из штаба сводки, посоветовавшись со своим начштадивом Михаилом Копыловым, решил наступать на юг до слободы Астахове.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫунатсем ҫинчи юр пек ҫиҫсе ҫуталакан тӗкӗсем ҫӗр ҫумӗнчех, тӗрлӗ курӑксен симӗс ытамӗнче, юлашки хут шурӑ ҫиҫӗмлӗ йӑлтлатса илчӗҫ те сӳннӗ пек пулчӗҫ: хир кӑркки курӑк хушшине кӗрсе ҫухалчӗ.

Возле самой земли, на зеленом фоне разнотравья в последний раз белой молнией вспыхивало кипенно-горючее оперенье крыльев и гасло: стрепет исчезал, поглощенный травой.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксиньйӑн шӑппӑн тухнӑ сассинче пӗр-пӗринпе ҫыхӑнман, чи тӗрлӗ йышши туйӑмсем сисӗнчӗҫ: унта тӗлӗнни те, ачашлӑх та, хурланни те пӗрлех пулчӗ.

В тихом голосе Аксиньи прозвучали оттенки самых чужеродных чувств — и удивления, и ласки, и горечи…

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кунта эпир тем тӗрлӗ илӗртсе каланӑ сӑмахсене пайтах илтрӗмӗр.

— Мы много тут слухали разных посулов.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Площадӗн тӗрлӗ кӗтесӗсенче, коммунистсене тытса, пӑшалӗсене турта-турта илме пуҫларӗҫ.

В разных концах площади обезоруживали и хватали коммунистов.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пин те ҫӗр карланкӑ площадьре тӗрлӗ сасӑпа ҫуйӑхса мӗкӗрет.

Тысяча сто глоток вразноголось ревели на площади.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Писарьпе надзирательсем шуйханнӑ ҫерҫисем пек тӗрлӗ еннелле тапса сикрӗҫ.

Писарь и надзиратели разлетелись, как вспугнутые воробьи.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон хӗрринчи вӑрман катисем тӗрлӗ вӗҫен кайӑк какӑлтатса кӑшкӑрнӑ сасӑсемпе йынӑшрӗҫ.

Возле Дона в займищах стон стоял от птичьего гогота и крика.

XLIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ал тупанӗпе куҫне хупларӗ те, ун умӗнчен палланӑ сӑн-питсем, тепӗр чух тата пурнӑҫра пачах кирлӗ пулман, анчах асра ҫав тери ҫирӗп тытӑнса юлнӑ япаласем шӑвӑнса иртрӗҫ; хӑлхара таҫти ҫӗрте ҫухалнӑ ҫынсен манӑҫнӑ сассисем, тӗрлӗ сасӑллӑ кулӑпа калаҫу сыпӑкӗсем янӑрарӗҫ.

Григорий закрывал глаза ладонью, и перед мысленным взором его проходили знакомые лица, события, иногда очень мелкие, но почему-то цепко всосавшиеся в память, звучали в памяти забытые голоса утерянных людей, обрывки разговоров, разноликий смех.

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.