Corpus of the Chuvash language

Эпӗ асӑрханарах тӑтӑм, пӑртак чакарах илтӗм: тем курса тӑрӑн, халех ярса тытӗ те, часах кирлӗ ҫӗрелле ӑсатӗ.

Я насторожилась и даже отодвинулась чуточку: еще цапнет сейчас и отведет куда надо.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мускава пропусксӑр ямаҫҫӗ — вокзалтах ярса илӗҫ, унтан — каялла.

Ведь не пустят же в Москву без пропуска, с вокзала же зацапают и обратно пошлют.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ирхине эп тата ҫакна куртӑм, Ватӑ Курбан, вагона уҫса хунӑ та пӗр аллипе алӑкран ярса тытнӑ, тепринпе.

Утром я видела, как старый Курбан, стоя у открытых дверей вагона, держась одной рукой за косяк, другой.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ, поезд пынӑ ҫӗртенех, алӑк урлӑ ҫӑвӑнтӑм, ман алӑсем ҫине ҫӳле кӑкшӑмран шыв ярса тӑчӗҫ.

Мне дали умыться в дверях на ходу поезда, поливая водой из высокого кувшина на руки.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кӗҫех ҫӳлтен такам аллисем мана хул айӗнчен ярса тытрӗҫ, тем ҫӳллӗш вагона йӑтса хӑпартрӗҫ.

Как вдруг чьи-то руки сверху подхватили меня под мышки и втащили в высокий вагон.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ, ҫил пек, хамӑр купене персе ҫитрӗм, чи кирлӗ япаласене часрах пуҫтартӑм, одеялпа чӗркерӗм, вӑш-ваш ҫыхса хутӑм, чемодана ярса тытрӑм.

Я, как ветер, вбежала в свое купе, быстро собрала самые необходимые вещи и одеяло, наскоро свернула, завязала узлом, подхватила свой чемоданчик.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл ман алла ярса тытса, хыттӑн чӑмӑртарӗ.

Он схватил мою руку, крепко пожал.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Паровоз чашлатса ярса, сулхӑн ҫӗр ҫийӗпе пӑс хӑвала пуҫларӗ.

Паровоз погнал по холодной земле струи шипящего пара.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Слон панулмине ман ывӑҫ ҫинчен тем пысӑкӑш хобочӗпе ачашшӑн, тараватӑн ярса илчӗ, унтан усӑк ҫӑварне кап! кӑна пӑрахрӗ.

Слон вежливо и неслышно взял у меня с ладони своим огромным хоботом яблоко и бросил его в отвисший рот.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пионерсем ҫӑкӑр илме чупрӗҫ, пӗр чӗлрен ытла илсе килместпӗр терӗҫ, мӗншӗн тесен, юлашки кунсенче пирӗн ҫӑкӑр тӗлӗшпе хӗсӗкрех пула пуҫларӗ, шеремет Анна Семёновна, апат-ҫимӗҫ тупас тесе, станцисене ҫитсен йӑлт чупса хӑшкӑлать, каяс ҫул тӑрӑх таҫта ҫитиех телеграмма хыҫҫӑн телеграмма ярса, малтанах пӗлтерсе пырать.

Пионеры побежали за хлебом, обещав мне взять не более кусочка, потому что с хлебом у нас в последние дни было туго и бедная Анна Семеновна с ног сбивалась на станциях, добывая нам продукты, засылая во все концы следования нашего эшелона предупредительные телеграммы.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ сентресен хушшинчи хутлӑха вырнаҫса тӑтӑм: сентре кӗтессисенчен ярса тытса хам ачасем валли вырӑн хӑварма тӑрӑшрӑм.

Я стала в проходе между поднятыми полками, держась за их углы, сберегая маленькое пространство, отвоеванное для моих ребят там, сзади, за моей спиной.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл юлашки чейне стаканӗ ҫинчен чашӑк ҫине ярса хӑвӑртрах сыпса ячӗ те, стаканне куҫарса лартса, сиксе тӑчӗ.

Он быстро допил чай, налив остаток чая из стакана в блюдечко, с шумом и хлюпом втянул все, поставил стакан на место и вскочил.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, куҫне уҫнӑ-уҫман, сӑран сумккине ярса тытрӗ, ун-кун пӑхкаларӗ, вара, хӑй аптӑра юлнине пытарас тесе, куҫӗсене ывӑҫ тупанӗпе сӑтӑрса илчӗ, ӑҫта ҫитсе чарӑннине чухлаймасӑр, чӳречерен карӑнса пӑхрӗ.

Она сейчас же схватилась за свою сумку, растерянно огляделась, затем, чтобы скрыть свою оторопь, протерла ладонью глаза, выглянула в окно, не соображая, куда она заехала.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫап-ҫамрӑк хӗр, ача-пӑчанни пек ҫепӗҫӗн уҫӑлса тӑракан тута-ҫӑварлӑскер, пуҫне кӗтеселле лаштӑрах ярса, уҫса хунӑ ларкӑҫ ури ҫине тӗшӗрӗлсе, мӗнле тӑнӑ — ҫаплипех ҫывӑрса кайнӑ.

Молоденькая, с пухлым, по-детски полуоткрытым ртом, она спала стоя, откинув голову в угол вагона, осев на ножку приподнятого сиденья.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, пӗр хулпуҫҫине маларах ярса, ун ҫине пиншакне уртса, сакка хӑяккӑн, питпе ман енне вырнаҫрӗ.

Он сидел боком, повернувшись ко мне, заведя вперед одно плечо и накинув на него пиджак.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Утти — тӳп-тӳрӗ, хулпуҫҫийӗсене ҫӗклерех тытать, яланах — туясӑр, анчах ярса пуснӑ чух урисем пӑртакҫӑ чӗтренни палӑрать.

Ходил прямо, слегка приподняв плечи, без палки, только чуточку подрагивая в ногах, когда ступал.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Игорек пуринчен маларах чупса ҫитрӗ, листовкӑна ҫӗре ӳкме памасӑр, сывлӑшрах ярса тытрӗ.

Игорек опередил всех и поймал листовку в руки, не дав ей сесть на землю.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ромка ку тӗлте тӑпах чарӑнчӗ, пилӗкне аллисемпе кӗрнеклӗн ярса тытрӗ, унтан ҫепӗҫҫӗн пӑшӑлтатса: — Амедӑр валли ҫырса илме ыйтатӑп, — терӗ.

Ромка привстал, галантно подбоченился, шепнул мне: — Можешь переписать для своего Амеда.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ анне те тухрӗ, шурса кайнӑскер мана курнӑ-курман ярса тытрӗ, сывлӑшне аран ҫавӑрса, пуҫран ыталарӗ, чуптума пуҫларӗ:

Поднялась из подвала мама, бледная, задыхающаяся, кинулась ко мне, обхватила ладонями мою голову, стала целовать:

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Шалавар ҫунать, эй, халдей! — кӑшкӑрчӗ Жмырев, унтан кӗтмен ҫӗртен пӗчӗк Игоре ярса тытрӗ те, тӳрех шывлӑ каткана печӗ.

— Штаны горят, ты, халдей! — закричал Жмырев и, подхватив маленького Игоря, с размаху посадил его задом в чан с водой.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950