Шырав

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) more information about the word form can be found here.

Бондаренко хуйхӑрса вӑрӑмӑн сывласа илнӗ те: — Мана капла ҫул та памаҫҫӗ пулӗ, тӑванӑмсем? Салтакне — салтак теҫҫӗ, парада каймалла-тӑк, кухньӑна яраҫҫӗ… — тенӗ.
Бондаренко сокрушенно вздыхал и спрашивал: — Що таке, братцы, мени нет хода? Солдат як солдат, а як парадом пишли, так мени до кухни…

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Бондаренко вӑрӑммӑн сывласа илнӗ:
Бондаренко сокрушенно вздыхал:

Ҫакна илтсенех капитан яланхи евӗрлех кулса илнӗ, вара фельдфебӗле каялла кӑларса янӑ.
Услышав это, капитан обычно смеялся и отпускал фельдфебеля.

Сигнальщик юлташӗсене чӗнсе илнӗ.
Сигнальщик подозвал товарищей.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Салтаксем вӗсене ҫавӑрса илнӗ.
Солдаты обступили их.

Унтан вӑл тӑшман еннелле ҫавӑрӑнса кулса илнӗ те: — Вӗсем халӗ качака ҫине утланса ҫӳреччӗр, — тесе хушса хунӑ.
И, кивнув с усмешкой в сторону неприятеля, добавил: — А они пусть теперь на козе покатаются.

— Хушамату мӗнле? — тепӗр хут ыйтнӑ вӑл, ҫилленсех ҫитнипе унӑн пуҫӗ каллех сулӑнса илнӗ.
— Как фамилия? — переспросил он, и от растерянности голова его дернулась.

Вӑл вара кун пек хушамат пулма та пултараймасть, ҫакнашкал киревсӗр ятлӑ салтаксем ӑна хӑйне мӑшкӑлласа чӗннӗ пулӗ тесе шухӑшласа илнӗ.
Он подумал, что такой фамилии быть не может, а это ему, капитану, солдаты приклеили такое прозвище.

Капитан Перекомский йӑхран юлнӑ пӗр чир пулнӑ: йывӑр вӑхӑтсенче яланах унӑн пуҫӗ сиксе илнӗ.
У капитана Перекомского была природная болезнь: в затруднительных случаях голова его дергалась.

Вӑл вӗсем ҫывӑхнех пырса пӗрне хулпуҫҫинчен тӗртсе илнӗ.
Он подошел вплотную и тронул одного из них за плечо.

Ҫырӑ сӳҫлӗ черноморец пӑтӑ ӑсса илнӗ май сӑмса айӗнчен кулса илнӗ.
Рыжий черноморец ухмылялся, черпая кашу ложкой.

Куҫа ҫиекен тар тӗтӗмӗ таврана тӗтре пек хупласа илнӗ.
Едкий пороховой дым навис, как туман.

Барабанщик пуҫне сулласа илнӗ те: — Аван табак. Кунашкал табака нумайранпа туртманччӗ. Ну, ачамсем, сывӑ пулӑр! Вилетӗп, — тенӗ.
Барабанщик покачал головой: — Добрый табак. Такого давненько не курил. Ну, братцы, будьте здоровы! Помираю.

Пӳрт ҫумӗнче, пӗренесем ҫинче, пысӑк сухаллӑ ҫӳлӗ мучи ларать, вӑл хуралса кайнӑ кӗпе тата кивӗ пиншак тӑхӑннӑ, ӑна колхозницӑсем сӑрса илнӗ.
Около хаты на завалинке, окруженный тесной кучкой колхозниц, сидел высокий бородатый дед в пыльной, прокопченной рубахе, в старом пиджаке.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Эпӗ сире пурне те пӗрле илнӗ пулӑттӑм та, пирӗн машина лӑк тулли, — терӗ Катя аппа йӑл кулса.
Я бы с удовольствием взяла всех, но у меня, как видите, полным-полна коробушка, — с улыбкой закончила тетя Катя.

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫав сӑнӳкерчӗке илнӗ хыҫҫӑн ашшӗ ун ҫине нумайччен пӑхса ларнӑ, хӗрхенсе: — Ӗлӗкхи мар ӗнтӗ Оксана… Ватӑлнӑ ӗнтӗ… — тенӗ.
Отец, получив эту фотографию, долго рассматривал ее, с сожалением повторяя: — Не та уже Оксана… Постарела Оксана…

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Аппӑшӗн упӑшки вилнӗ, вӑл, тӑлӑха юлнӑскер, пӗр-пӗчченех пурӑннӑ, ӑна, тӑван шӑллӗ ҫинчен аса илнӗ чухне, пӗр хут ҫеҫ те мар йывӑр пулнӑ пуль.
А ведь у нее умер муж, и она жила одна, оторванная от семьи, и, может быть, не раз горькое чувство охватывало ее при воспоминании о родном брате.

Курӑк пусса илнӗ сукмак ҫинче Матвеичӑн пысӑк кӗлетки курӑнса кайрӗ.
На заросшей тропинке показалась грузная фигура Матвеича.

Сергей Николаевич йӗкӗте кайма хушрӗ, хӑй вара чие йывӑҫҫисем хупӑрласа илнӗ калинккене шырама пуҫларӗ.
Отпустив хлопца с телегой, Сергей Николаевич с трудом нашел перелаз, заросший густым вишняком.

Чалӑшса кайнӑ пысӑк ватӑ юмансем те тӗл пулаҫҫӗ; вӗсен хулӑн тымарӗсем ҫӗртен тухса тӑраҫҫӗ, вӗсемпе юнашар ҫирӗп юмансемпе хӑмла карса илнӗ ҫамрӑк ӑвӑссем ҫӑтӑлтатса лараҫҫӗ.
Встречались огромные, старые дубы, тяжело накренившиеся набок; их толстые корни торчали из земли, а рядом шумели крепкие дубки и молодые осинки, заплетенные хмелем.

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics