Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шухӑшлатӑп (тĕпĕ: шухӑшла) more information about the word form can be found here.
Вӑл тӗрӗс тунӑ, эсир вара тӗрӗс мар тӑватӑр тесе шухӑшлатӑп.

Он поступил правильно, а вы поступаете неверно, я так думаю.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Эпӗ вара шухӑшлатӑп… —

А я вот думаю… —

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Шухӑшлатӑп

— Думаю…

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сирӗншӗн шухӑшлатӑп вӗт-ха.

Об вас же думаю.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫаплах ӑш вӑркать те вӑркать, ура ярса пусмассеренех Степан ҫинчен шухӑшлатӑп.

Так вот и щемит и щемит, шагу не сделаю — все о Степане думаю.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫавӑнпа ӗнтӗ эпӗ ҫапла шухӑшлатӑп: пирӗннисем ҫав виҫене ҫитсен — пулчӗ вара!

Поэтому я считаю так: когда наши дойдут до края — тогда всё!

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эпӗ хам ҫапла шухӑшлатӑп, майор юлташ!

— Я сам так думаю, товарищ майор!

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Халь, акӑ, куҫ хупӑнмасть, пӗрмай шухӑшлатӑп: ӳстертӗм ӑна, чиперех пурӑнатпӑр, тесеттӗм, халь вӗт тухса каять те — пӗтет-каять!

Теперь, вот, глаза не смыкаются, всё думаю: растил его, нормально, можно сказать, жили, а теперь ведь уйдет да пропадет!

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫурҫӗр вӑхӑтӗнче, лампа умӗнче ларнӑ май, эпӗ ирӗксӗрех ҫапла шухӑшлатӑп: акӑ икӗ чӗрӗ чун пӗтнӗ, вӗсем хӑҫан пӗтнине никам та — ҫынсем те, шуйттан та — пӗлмест.

В полночь, сидя у лампы, я думал о гибели двух первых кроликов, и никто — ни люди, ни черти — не знали даже, как и когда это случилось.

Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.

— Эпӗ шухӑшлатӑп! — кӑшкӑрса ячӗ Светлана.

— Я думаю! — закричала Светлана.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Каламастӑп, эпӗ хире юрататӑп, тесе, анчах эпӗ яланах сирӗн ҫинчен шухӑшлатӑп, эпӗ сире тӗлӗкре куратӑп, эпӗ… сире туятӑп…

Я не скажу вам, что я вас люблю, по я о вас всегда думаю, я вижу вас во сне, я… чувствую вас…

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ кун ҫинчен час-часах шухӑшлатӑп!..

Я часто об этом думаю…

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ час-часах ҫепӗҫ, тап-таса, чечен хӗрарӑмсем ҫинчен, вӗсен ҫутӑ куҫҫулӗпе ытарса тӑранмалла мар куллисем ҫинчен шухӑшлатӑп, шухӑшлатӑп ҫамрӑк, чыслӑх тӗлӗшпе ним айӑпсӑр ача амӑшӗсем ҫинчен, юратушӑн вилӗме кӗрекен еркӗн-савнисем, пӗтӗмпех пӗлсе тӑракан, нимӗнрен хӑраман, юр пек шурӑ чунлӑ, пӗр ҫылӑхсӑр та мӑнаҫ кӑмӑллӑ хӗрсем ҫинчен.

Я думаю часто о нежных, чистых, изящных женщинах, об их светлых и прелестных улыбках, думаю о молодых, целомудренных матерях, о любовницах, идущих ради любви на смерть, о прекрасных, невинных и гордых девушках с белоснежной душой, знающих все и ничего не боящихся.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫаксем ҫинчен пӗтӗмпех шухӑшлатӑп та, тепӗр чух, пулкалать, сасартӑк ют савнӑҫа, е ют хуйха, о мӗнле те пулин ӗҫӗн вилӗмсӗр илемне, хам витӗр кӑларса, хӗрӳн туйса илетӗп, ҫӳретӗп те ҫӳретӗп вара ҫакнашкал акӑ, пӗр-пӗччен… унтан тата йӗретӗп, — вӗрин, хастаррӑн йеретӗп…

Думаю я обо всем об этом, и случается, так вдруг иногда горячо прочувствую чужую радость, или чужую скорбь, или бессмертную красоту какого-нибудь поступка, что хожу вот так, один… и плачу, — страстно, жарко плачу…

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ турра ӗненместӗп, Ромашов, анчах хӑшпӗр чухне таса юравҫӑсем, тӗншӗн чунне паракансемпе сӑваплӑ чӑтӑмҫӑсем пирки те шухӑшлатӑп, асӑмра канонсемпе кӑмӑла ҫемӗҫтерекен акафистсене ҫӗнӗрен кӑлара-кӑлара тӑрататӑп.

Я не верю в бога, Ромашов, но иногда я думаю о святых угодниках, подвижниках и страстотерпцах и возобновляю в памяти каноны и умилительные акафисты.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тепӗр чух эпӗ пурнӑҫран кайнӑ питех те пысӑк ҫынсем, наукӑна хӗн-асап курнисем, ӑсчахсемпе паттӑрсем тата вӗсен тӗлӗнсе каймалла сӑмахӗсем ҫинчен шухӑшлатӑп.

Иногда я думаю об ушедших великих людях, о мучениках науки, о мудрецах и героях и об их удивительных словах.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хам ӑса маларах лекнисенчен пӗрне илетӗп те, тарӑнран тарӑнраха кӗрсе пырса, вӑрахчен, киленӗҫлӗн шухӑшлатӑп вара ун пирки.

Беру первое, что мне попадается, и размышляю о нем, долго, проникновенно, с наслаждением.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Ак ҫакнашкал вӗҫӗмсӗр утатӑп та вӗҫӗмсӗр шухӑшлатӑп эпӗ.

Так вот я все хожу и все думаю.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Унтан тӗлӗнмелле пулса тӑрать вара мана ҫакӑн хыҫҫӑн: ара, куна эпӗ калаҫатӑп-ҫке, эпӗ пурӑнатӑп, эпӗ шухӑшлатӑп.

И тогда мне делается удивительно, что это я говорю, что я живу, что я думаю.

IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Халь каллех хама тӗрӗслетӗп акӑ, апла-тӑк — каллех шухӑшлатӑп…»

И вот сейчас опять проверяю себя, стало быть, опять-таки думаю…»

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed