Шырав
Шырав ĕçĕ:
«Ав эсӗ ӑҫталла тӗллесе хунӑ! Ухмаххи ухмах та, чее…» — шухӑшларӗ Григорий, ирӗксӗррӗн кулса илсе.«Вот ты куда стреляешь! Дурак, а хитрый…» — подумал Григорий, невольно улыбнувшись.
XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Шӑпа тӗлӗшпе мана Егорычах пит аван каласа тӑнлантарнӑ… ӑслӑ, чее…
8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫинчен, кулатӑр-ха тата: пӑхӑр та курӑр, мӗнле чее эпир, доктора чике тӑршшех лартатпӑр!Да еще посмеиваетесь: вот, мол, мы какие ловкие, черт возьми, доктора вокруг пальца обводим!
8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫав хушӑра шуррисен командованийӗ чи ӑнӑҫлӑ та хӑвӑрт ҫӗнтерсе килнӗ 10-мӗш Хӗрлӗ ҫӑра вирлӗн пырса ҫапма Качалински станиципе Котлубань станцийӗ районӗнче Кубань казакӗсен виҫӗ корпусӗпе 6-мӗш пехота дивизийӗнчен чее маневрсемпе ҫапӑҫма пултаракан вӑйлӑ ушкӑн туса хурать.
XX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Прохорӑн чее ӑслӑ арӑмӗ Наталья хӑй патне мӗн сӑлтавпа килнине чухласа илчӗ те ыйтусем ҫине ытлашши сӑмахсӑр, типпӗн кӑна хуравласа калаҫрӗ.Лукавая Прохорова жененка догадалась, зачем пришла к ней Наталья, и отвечала сдержанно, сухо.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Дарья кулса илчӗ, ҫав ашкӑнчӑк та чее кулӑра Наталья унчченхи Дарьйӑна курчӗ.— Дарья улыбнулась, и в этой улыбке, озорной и лукавой, на секунду Наталья увидела прежнюю Дарью.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Чее сахӑр ҫине пӑхса ӗҫетпӗр.
24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Вӑл сӗтел патне ларчӗ те Нюшкӑ панӑ пӗр стакан чее тытрӗ, ӑна пӗчӗк кашӑкпа пӑтраштарма пуҫларӗ.И, присев к столику, Лузгин принял от Нюшки стакан чаю, машинально стал помешивать ложечкой.
23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Чее шӑлса лартрӗ Аникей сан ҫӑварна! —
22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Чее те-ҫке эсӗ! — терӗ Мажаров тӗлӗннӗ пек.
19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Эсӗ ӑслӑ, чее — пурне те шухӑшласа кӑларатӑн маншӑн.
16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Хурланмалли вӑхӑта шута илсе, вӑл пӗтӗмпех хура тум тӑхӑннӑ, анчах, вӑл манашкӑ пек тумланнӑ тата хӑйне канӑҫсӑр та салхуллӑ кӑтартма тӑрӑшнӑ пулин те, унӑн йӳрӗк те чее куҫӗсем, пит ҫӑмартисем ҫинчи ачаш та вылянчӑк путӑксем пурпӗрех унӑн чӑн-чӑн шухӑш-кӑмӑлне палӑртса тӑнӑ.
14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Чее эсӗ цифрӑ хутаҫҫи! — кӑшкӑрчӗ Аникей, савӑннипе аллисене сӑтӑркаласа.— Хитер, цифроед! — крикнул Аникей и даже потер от удовольствия руки.
14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Чее ӗҫлетӗр!
9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Мӗншӗн чее?
8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Чее ҫын.
8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Пӑрҫа пысӑк чӗрчун мар та, ҫыртсан хыҫтарать! — терӗ Шалымов бухгалтер, йывӑррӑн сывласа, Аникей вара унӑн куҫ харшисӗр, хӗрарӑмӑн пек кӳпшек пичӗ ҫинчи яланхи чее куллине сисмерӗ.
11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Вӑл Пробатов ку калаҫӑва ахальтен мар, темӗнле чее тӗллевпе тапратрӗ пулӗ тесе шутларӗ, хӗрарӑмла, нимӗн пытармасӑр, кирлӗ мар сӑмах персе ярасран хӑрарӗ.
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Ай, чее те ҫак эсӗ, Прасковья Васильевна! — терӗ Пробатов, сӗтел хушшине вырнаҫса ларса.— Ох и хитра ты, Прасковья Васильевна! — усаживаясь за стол, сказал Пробатов.
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Ҫавӑнпа ҫапла пулса тухать те пирӗн: сӗмсӗрленме, куҫ умӗнче ҫӳреме юратман работник пултарусӑр шутланать, яланах алӑ айӗнче пулакан, эпир мӗн хушнине, тӗрӗс мар хушсан та, яланах пурнӑҫлама хатӗр йӑрӑ та чее ҫынна вара эпир тем пекех шанатпӑр.
8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.