Шырав

Шырав ĕçĕ:

амӑшӗ (тĕпĕ: амӑш) more information about the word form can be found here.

Капла чарӑнса тӑрсан, амӑшӗ тек ӑсатмасса, кӳршипе каялла ҫаврӑнса утасса тӗв турӗ вӑл.
Он подумал, что, постояв, мать не пойдет дальше, а повернет и уйдет с соседом.

Пур енчен те тӗсесе // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 19–28 стр.

…Урампа хӑпараҫҫӗ: амӑшӗ, ывӑлӗ тата йытӑ.
И пошли по улице; мать, сын и собака.

Иван кӑмакан ӑшӑ ҫамкине виҫӗ хутчен перӗнсе амӑшӗ хыҫҫӑн ҫапла калать.
Иван трижды ткнулся в теплый лоб печки и сказал.

Кирек хӑҫан та, Иван инҫете тухса каякан тӗлсенче, амӑшӗ ӑна яланах кӑмакана виҫӗ хут чуптутарса ҫапла калаттарнӑ: «Ырлӑх патши, аннеҫӗм-кӑмака, эсӗ мана тӑван килте тутӑ-сывӑ усранӑ пекех, каялла тӗрӗс-тӗкел ҫаврӑнса килме ырлӑх-сывлӑх сун. Умри вӑрӑм ҫул ҫатма пек такӑр пултӑр».
Всякий раз, когда Иван куда-нибудь уезжал далеко, мать заставляла его трижды поцеловать печь и сказать; «Матушка печь, как ты меня поила и кормила, так благослови в дорогу дальнюю».

Амӑшӗ мӗн хумаллине чӑматана хучӗ те ҫавӑнтах уҫӑ чӑматан кутне урайне ларчӗ, каллех нӑшӑклама тытӑнчӗ.
Мать уложила все в чемодан и тут же села на пол у раскрытого чемодана и опять заплакала.

Амӑшӗ сӗтел ҫине апат лартатчӗ.
Мать накрывала на стол.

Амӑшӗ урӑх тӳссе тӑраймарӗ, алӑк урати ҫине ларчӗ те кала-кала шӑппӑн макӑрма тытӑнчӗ:
Мать больше не выдержала, села на приступку и заплакала тихонько и запричитала.

— Амӑшӗ пултарнӑ таран йӑлӑнса мар, ӳкӗтлесе калаҫма тӑрӑшрӗ — ӑнланчӗ вӑл: ку калаҫу, ахӑртне, юлашки.
— Мать старалась говорить не просительно, как можно убедительней — понимала; разговор, наверно, последний.

— Тен, директор патне хамӑн кайса килес, тен, ӳкӗте кӗрӗ?.. — сӑмах хушрӗ амӑшӗ.
— Может, я схожу к директору-то, попрошу? — заговорила мать.

Амӑшӗ картишнелле тухкаласа кӗнӗ чухне, тултан уҫӑ сывлӑш ҫӗклеме йӑтӑна-йӑтӑна кӗнӗ, кантӑк евӗр ҫӳхе лӑрла витӗннӗ кӳлленчӗксен шӑрши пулнӑ ку; ҫӳхе пӑрпа сапӑннӑ тӑпра муклашкисен шӑрши пулнӑ ку; пахчасенчи ӗнерхи кӑвайтсенчен кӗрекен йывӑр та йӗпе, шап-шурӑ кӗл шӑрши пулнӑ ку; ҫуркуннене йӗпенсе тӗссӗрленнӗ, апла пулин те, ура айӗнче хыттӑн шатӑртатса пыракан пӗлтӗрхи ӳкнӗ ҫулҫӑ шӑрши пулнӑ ку.
Когда мать выходила на улицу и открывала дверь, с улицы тянуло свежестью, той свежестью, какая исходит от лужиц, подернутых светлым, как стеклышко, ледком; от комков земли, окропленных мелким бисером изморози; от вчерашних кострищ в огородах, зола которых седая, и влажная, и тяжелая; от палого листа, который отсырел с весной, но все равно, когда идешь, громко шуршит под ногами.

Амӑшӗ кӑмака хутса янӑ, пӳрте тӗтӗм шӑрши тапса тухнӑ, анчах та ку урӑхларах шӑршӑ пулнӑ, — йывӑҫ шӑрши, ирхи типӗ шӑршӑ.
Мать топила печку; опять пахло дымом, но только это был иной запах — древесный, сухой, утренний.

Вӑл вара, качака путекки, амӑшӗ патне, Ленинграда, тухса вӗҫтерчӗ.
А она делает фортель и уезжает к мамочке в Ленинград.

Хӗрӗсем, мӗн пӗчӗкрен амӑшӗ мӗн ӗҫленине курса ҫитӗннӗскерсем, пурнӑҫӗсене сывлӑх сыхлавӗпе ҫыхӑнтарнӑ.
Help to translate

Юратнӑ ӗҫре – 40 ҫул ытла // Н.КАЛАШНИКОВА. Каҫал ен, 2019.06.14, http://kasalen.ru/2019/06/14/%d1%8e%d1%80%d0%b0%d1%82%d0%bda-ec%d1%80%d0%b5-40-c%d1%83%d0%bb-%d1%8b%d1%82%d0%bb%d0%b0/

(Тӗлӗнсе пӑхрӗ Бекки амӑшӗ.)
Удивилась мама Бекки.

30-мӗш сыпӑк. Томпа Бекки ҫӗр ӑшӗнчи шӑтӑкра // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Каҫ пуласпа ытти мӗнпур савӑнӑҫсем ҫумне тата тепӗр савӑнӑҫ хушӑнчӗ, Том тата тепӗр лайӑх хыпӑр илтрӗ: тахҫанах туса ирттерме хатӗрленнӗ пикнике ыран тумаллаччӗ тесе, Бекки, хӑйӗн амӑше ҫумне ҫыпӑҫса, ӑна аптӑратсах ҫитернӗ, ҫавӑппа та юлашкинчен амӑшӗ ыран туса ирттерме килӗшнӗ.
День закончился очень удачно и весело, Том услышал ещё одну хорошу новость: Бекки упросила наконец свою маму устроить завтра долгожданный пикник, и та согласилась.

29-мӗш сыпӑк. Гек тӑлӑх арӑма ҫӑлать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

— Унтан эпӗ акӑ мӗн куртӑм: Джо Гарперӑн амӑшӗ кунта килнӗ пек.
— И будто бы мать Джо Гарпера тоже с вами.

18-мӗш сыпӑк. Том хӑй курнӑ тӗлӗкӗ ҫинчен каласа кӑтартать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

— Ну, юрӗ, пирӗн макӑракан пӗчӗк ача килелле, амӑшӗ патнелле кайтӑрах, эпир ӑна яратпӑр вӗт, Гек?
— Ладно, давай отпустим этого плаксу домой к мамаше, верно, Гек?

16-мӗш сыпӑк. Малтанхи чӗлӗмсем. — «Эпӗ ҫӗҫӗ ҫухатрӑм» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

— Ҫапла ҫав, амӑшӗ патне!
— Да, вот и захотел к маме!

Амӑшӗ патне каясшӑн!
К маме захотел, значит?

Унта Полли мӑнаккӑшӗ, Сид, Мэри тата Джо Гарперӑн амӑшӗ лараҫҫӗ, вӗсем темӗн ҫинчен калаҫаҫҫӗ.
Тетя Полли, Сид, Мэри и мать Джо Гарпера сидели и разговаривали.

15-мӗш сыпӑк. Том тӑван килне вӑрттӑн пырать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics