Corpus of the Chuvash language

Чугун ҫул станцине пӗтӗмпе тенӗ пекех юсаса пӗтернӗ ӗнтӗ, поездсем кӑна ҫӳреме тытӑнман-ха.

Железнодорожная станция была почти восстановлена, но поезда еще не ходили.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Чӑнласах та, ротӑна кам ертсе пычӗ-ха? — тенӗ салтаксем.

— В самом деле, кто же вел роту?

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— Юрать! — тенӗ подпоручик, аллине картус сӑмси патне тытса.

— Слушаюсь! — ответил подпоручик, приложив руку к козырьку фуражки.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— Эсир чӑнласах та тӗрӗс калатӑр пулӗ, — тенӗ ротнӑй.

— Пожалуй, вы правы, — пробурчал ротный.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— Ҫапах та ҫав вӑрмана йӗрлесе тухсан аван пулмалла, — тенӗ подпоручик, аякрах мар курӑнакан вӗтлӗх ҫине тӗллесе кӑтартса.

— Все же следовало бы вот тот лесок обшарить, — сказал подпоручик, указывая на видневшуюся неподалеку заросль.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Блокнотне кесйине чиксе ротнӑй пӗртен-пӗр кӗҫӗн офицера, ҫамрӑк подпоручика чӗнсе илнӗ те: — Ман шутпа, малалла кайма кирлех те мар. Хӑвах куратӑн, тӑшман ниҫта та ҫук, ҫитменнине ҫынсем питех те ывӑннӑ… — тенӗ.

Спрятав в карман блокнот, ротный сказал молодому подпоручику, единственному младшему офицеру: — Дальше, я думаю, идти не стоит. Неприятеля, по-видимому, нигде нет, а люди устали…

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— Ну карланкӑ та! — тенӗ вӑл ротнӑя.

— Ну и глотка! — сказал он ротному.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— Рядовой Бондаренко, ваше превосходительство, — тенӗ ӑна ротнӑй.

— Рядовой Бондаренко, ваше превосходительство, — доложил ротный.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Вӑл та парада кайтӑр! — тенӗ капитан.

Пусть идет на парад!

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— Виноват, ваше высокоблагородие, анчах эпӗ ҫапах та килӗшместӗп, — тенӗ Бондаренко.

— Виноват, ваше высокоблагородие, а тильки я не желаю, — объявил Бондаренко.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— Итлетӗп! — тенӗ те фельдфебель, самантрах айӑплӑ салтака шырама тухса чупнӑ.

— Слушаюсь! — гаркнул фельдфебель и выбежал искать виновника.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Фельдфебель лачлаттарса сурнӑ та: — Тьфу! Сана судах памалла пулать. Сан ҫинчен ротнӑя пӗлтерӗпӗр, —тенӗ.

Фельдфебель плюнул: — Тьфу! Быть тебе под судом. Придется ротному докладывать.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Бондаренко ҫине тӑрсах: — Килӗшместӗп! — тенӗ.

Бондаренко стоял на своем: — Не желаю!

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— Ухмах пулма та, суда лекме те хатӗр, анчах дневальнӑй пулма килӗшместӗп, — тенӗ ҫине тӑрсах Бондаренко.

— Нехай дурак, нехай под суд, а дневальным не желаю, — настаивал Бондаренко.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Анчах Бондаренко ҫине тӑрсах: — Килӗшместӗп! Килӗшместӗп! Килӗшместӗп!.. — тенӗ.

А Бондаренко упорно бубнил: — Не желаю! Не желаю! Не желаю!..

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Ун хыҫҫӑн салтаксем пурте пӗр сасӑпа: «Ухмахрах ҫав», тенӗ.

И солдаты хором повторяли: «Дурной».

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— Аван салтак, — тенӗ вӑл, — перессе те калама ҫук аван перет, ҫаврӑнӑҫуллӑхӗ кӑна сук.

— Хороший солдат, — говорил он, — и стрелок первостатейный, а только нет в нем выправки.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Салтаксем ахӑлтатса кулса илнӗ те: — Санӑн яланах дневальнӑй пулмалла, — тенӗ.

Солдаты смеялись: — Быть тебе вечным дневальным.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Бондаренко хуйхӑрса вӑрӑмӑн сывласа илнӗ те: — Мана капла ҫул та памаҫҫӗ пулӗ, тӑванӑмсем? Салтакне — салтак теҫҫӗ, парада каймалла-тӑк, кухньӑна яраҫҫӗ… — тенӗ.

Бондаренко сокрушенно вздыхал и спрашивал: — Що таке, братцы, мени нет хода? Солдат як солдат, а як парадом пишли, так мени до кухни…

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— Эх, эсӗ, тӑмпуҫ! — тенӗ ӑна шӳтлесе.

— Эх ты, голова! — шутили «братцы».

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.