Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳкернӗ (тĕпĕ: ӳкер) more information about the word form can be found here.
Анкӑш хупӑнкаллӑ ҫаврака тӗксӗм куҫӗсем ӗшенчӗклӗн хӗсӗннӗ, илемлӗ пит-куҫне ыйхӑсӑр ирттернӗ каҫсем сӑнран ӳкернӗ.

Широко расставленные, круглые, темные глаза его были устало прижмурены, красивое лицо измято бессонными ночами.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл, урисене ҫемҫен илкелесе пусса, пуринчен малтан казаксен ҫывӑхнерех пычӗ, планшеткӑран Бельги королӗ Альберт портретне ӳкернӗ капӑр пирус пачки кӑларса сӗнчӗ.

Он первый, мягко ступая, приблизился к казакам, достал из планшетки нарядную пачку папирос с портретом бельгийского короля Альберта, предложил:

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Халтан янӑ вӑл ӑна, чӑм кӑпӑка ӳкернӗ

— Выездила она его, в мылу весь…

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Малта такам кӗсъене чиксе ҫӳрекен пӗчӗк хунарпа, тин ҫеҫ ӳкернӗ япалана шыранӑ евӗр, ҫула ерипен ҫутатса пӑхрӗ.

Впереди кто-то щупал лучом карманного фонарика дорогу — неторопливо, словно искал что-то недавно здесь оброненное.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кимӗ ҫуммипе юхакан шыв, хӗвел ҫутипе йӑлтӑртатаканскер, Мажаров пичӗ ҫине чӗтренчӗк ҫутӑ ӳкернӗ, ҫавӑнпа вӑл ялкӑша-ялкӑша илнӗ.

Струившаяся мимо вода, вся в солнечных искрах и бликах, бросала на его лицо трепетные отсветы, и оно бронзово вспыхивало.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кроватьпе юнашар эмелсемпе, кӗнекесемпе, хаҫатсемпе, ҫырусемпе тултарнӑ ҫаврака сӗтел ларать, ун хыҫӗнче авса тунӑ этажеркӑ курӑнать; ҫыру сӗтелӗ ҫинче кукурузӑ пуҫӗсем, темӗнле курӑк ҫыххисем выртаҫҫӗ: пӗр стенине пӗтӗмпех кӗнеке ҫӳлӗкӗ йышӑннӑ, ун карнисне вӗҫен кайӑксемпе мамӑк тирлӗ тискер кайӑксен кӗлеткисем сырса илнӗ; кровать тӗлӗнчи пӗчӗк кавир ҫинче икӗ кӗпҫеллӗ пӑшал чалӑшшӑн ҫакӑнса тӑрать: тепӗр стена ҫинче — килте тунӑ кӑнттамрах хашакаллӑ, тусан витнӗ картинӑ, ӑна ҫамрӑк чухне Бахолдин хӑй ӳкернӗ пулмалла: уҫнӑ чӳрече умӗнче, хӗвел ҫап-ҫутӑ ҫутатнӑ ешӗл картиш ҫине пӑхса, хӗр ларать.

Рядом с кроватью стоял круглый столик, заваленный лекарствами, книгами, газетами, письмами, за ним высилась плетеная этажерка; па письменном столе валялись початки кукурузы, пучки каких-то трав; одну стену целиком занимала книжная полка, на карнизе ее ленились чучела птиц и пушистых зверьков; коврик над кроватью наискосок перечеркивала двустволка; на другой стене висела запыленная картина в самодельной грубоватой раме, кажется, написанная самим Бахолдиным в молодые годы: девушка сидит у раскрытого окна и смотрит на залитый солнцем зеленый двор.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗне сумалли зала та вӑл пуринчен малтан тума тытӑннӑ, ӑна шалтан кафельнӑй плиткӑпа илемлетнӗ, ҫак залра кӗленче пӑрӑхсем тӑрӑх сӗт юхнине курма облаҫри мӗн пур колхозсенчен пекех киле-киле кайнӑ, залне кинопленкӑ ҫине ӳкернӗ, темиҫе хут фотоаппаратпа ӳкерсе илнӗ…

Он первым начал строить доильный зал, отделал его кафельной плиткой, смотреть на этот зал и бегущее по прозрачным трубам молоко приезжали чуть ли не из всех колхозов области, зал снимали на кинопленку, бесчисленное количество раз фотографировали.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑш-пӗр плакатсем ҫинче йӑм-хӗрлӗ ялавсем вӗлкӗшеҫҫӗ, теприсем ҫине шурӑ халат тӑхӑннӑ кӗрен питлӗ дояркӑсене ӳкернӗ.

На одних плакатах полыхали алые знамена, на других красовались румяные доярки в белых халатах.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Новороссийскри пакгаузсем акӑлчансен тӗксӗм симӗс шӑлаварӗсемпе, йӗс тӳмисем ҫине чӗвен тӑнӑ Британи арӑсланне ӳкернӗ френчсемпе тулса лараҫҫӗ.

Тюки английских темно-зеленых бриджей и френчей — с вычеканенным на медных пуговицах вздыбившимся британским львом — заполнили новороссийские пакгаузы.

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпӗ санашкал паттӑра та чӑм тара ӳкернӗ пулӑттӑм!

Я бы и такого храброго, как ты, в страх ввела!

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫыхӑнусӑр асаилӳсен варкӑшӗнче ачалӑх ҫутӑ сенкер тӳпе ытамӗнчи хӗвеллӗ кун пек шӑвӑнса иртрӗ: чул хӳмесем ҫинчи шӑнкӑрчсем, Гришкӑн вӗри тусан ӑшӗнчи ҫара урисем, мӗлкине шыв ҫине ӳкернӗ симӗс вӑрман ыталаса илнӗ Дон мӑнаҫлӑн тӗлӗрни, тусӗсен ача чухнехи сӑнӗсем, тӑпӑл-тӑпӑл кӗрнек пӳ-силлӗ ҫамрӑк амӑшӗ…

Голубым солнечным днем проплывало в несвязных воспоминаниях детство: скворцы в каменных кладках, босые Гришкины ноги в горячей пыли, величаво застывший Дон в зеленой опуши леса, отраженного водой, ребячьи лица друзей, моложавая статная мать…

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑш-пӗрисем хӑйсем Донец леш енне кайманшӑн кулянсах кулянчӗҫ, анчах пулни-иртнине ӗнтӗ каялла тавӑраймӑн, пӗрре ӳкернӗ куҫҫуле тепре ҫӗклеймӗн.

Иные уже жалковали о том, что не ушли за Донец, но сделанного не воротишь, уроненной слезы не поднимешь…

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро ура ҫине тӑчӗ, сӑхсӑхнӑ хушӑра хурапа ӳкернӗ тӗксӗм турӑшсем ҫине сивлеккӗн те хурлӑхлӑн пӑхрӗ.

Петро встал, крестясь на мутные, черного письма, иконы, смотрел сурово и горестно:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон леш енчи вӑрман кӑмрӑкпа ӳкернӗ пек хура.

Лес за Доном чернел, как нарисованный тушью.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Усал большевиксем хӗн-хура кӗртсе ӳкернӗ вырӑс халӑхӗ» тӳсекен хӑрушла инкексем ҫинчен темтепӗр сӳпӗлтетнӗ хыҫҫӑн Краснов хӑйӗн сӑмахне хӗрӳллӗн вӗҫлет:

Пространно обрисовав катастрофические бедствия, испытываемые «угнетенным дикими большевиками русским народом», Краснов патетически закончил:

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Махотин унӑн штыкне туртса илнӗ, француза ҫӗре ӳкернӗ те прикладпа ҫапса амантнӑ.

Отбил Махотин штык, повалил, пришиб прикладом француза.

Генерал погонӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Салтака французсен пулисем ҫапса ӳкернӗ.

Свалили солдата французские пули.

Шуйттан кӗперӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Пӑхнӑ — Пронин майор хӑраман, йӗтресен айӗнчех ҫӳренӗ, тавралӑха хут ҫине ӳкернӗ.

Смотрит — и майор Пронин не испугался, ходит под ядрами, перерисовывает план местности.

Умра тата хыҫра // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Малтан пӗр тӑшманне, унтан иккӗмӗшне штыкпа тӑрӑнтарнӑ, виҫҫӗмӗшне пӑшалпа персе ӳкернӗ.

Пырнул штыком одного турка, пырнул второго, выстрелил в третьего.

Раҫҫей салтакӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Митька Коршунов хӑй персе ӳкернӗ хӗрлӗ гвардеец, сиккелесе илсе, шӑлӗпе хулпуҫҫине кӑшланине асӑрхарӗ те ун ҫине тепӗр хут персе ячӗ, Андрей Кашулина хуллен пӑшӑлтатса каларӗ:

Митька Коршунов, увидев, что подстреленный им красногвардеец, подпрыгивая, грызет зубами свое плечо, выстрелил в него еще раз, шепнул Андрею Кашулину:

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed