Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑчӗ (тĕпĕ: вӑхӑт) more information about the word form can be found here.

Чаплӑрах тума та пулать те, анчах халӗ вӑхӑчӗ ҫавнашкал.
Можно бы с громом, да время нынче не позволяет.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Неушлӗ пире хамӑр саманан васкаварлӑ вӑхӑчӗ ҫапла ярса тытса, хуса пырать — самани ӗнтӗ канӑҫсӑр, тӳсӗмсӗр, мӗн май килнӗ таран нумайрах ӗҫлемелле, пӗтӗмпех лайӑх мар пулин те, хӑвӑртрах тумалла — унсӑрӑн эпир мӗн те пулин тӑваймасӑр юлатпӑр, пулас ӑрусем вара пире вӑрах ӗҫленӗшӗн каҫарас ҫук…»
Неужели нас подхватывает и гонит так стремительный бег нашей эпохи — беспокойной, нетерпеливой, на долю которой выпало сделать как можно больше, пусть не до конца хорошо, но скорее, иначе мы что-то упустим и потомки по простят нам этого промедления…»

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хуҫин хӑйӗн вӑхӑчӗ ҫук, эсрелсем сӑрт-тӑвайкки тӑрӑх сӗтӗрсе ҫӳреҫҫӗ, вӑрҫӑ вӑрҫать, — хашлатса ячӗ пӗр мучи, кӗрхи ҫӗртме тунӑ, типсе пыракан ҫӗр лаптӑкӗ ҫинелле кӑтартса.
А хозяину некогда, черти его по буграм мыкают, воюет, — вздохнул один из дедов, указывая на сохнувшую делянку зяби.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Халӑх хӗрсе суха тӑвать, вӑхӑчӗ — мӑнкун ҫитсе пырать.
Пахота шла, время — около пасхи.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӗнтӗ Петро уншӑн ҫывӑх тӑванӗ мар, уйрӑлса кайма вӑхӑчӗ ҫитнӗ, вӑхӑтлӑха кӑна килнӗ хӑна ҫеҫ пулчӗ.
Был Петро теперь не своим, а недолгим гостем, с которым пришла пора расстаться.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗкленетех вӑл вӑхӑчӗ ҫитсен!
И оно встанет, выждав время!

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ахӑртнех, ҫунать пулмалла-ха, хӑйӗн мӑчӑлти ҫутине сапаласа, Григорий ҫут тӗнчене килнӗ кун ҫӳл тӳпене ярӑнса тухнӑ пӗчӗкҫӗ ҫӑлтӑр; вӑхӑчӗ ҫитмен-тӗр-ха ӑна халех татӑлса ӳкме, аялалла вирхӗнекен сивӗ ҫулӑмӗпелен тӗпсӗр тӳпе ытамне ҫунтарса вӗҫме.
Знать, еще горела тихим трепетным светом та крохотная звездочка, под которой родился Григорий; видно, еще не созрела пора сорваться ей и лететь, сожигая небеса падучим холодным пламенем.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мур пурнӑҫӗ ку, вӑхӑчӗ те хӑрушла!
Чертова жизня, и время страшное!

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Вӑхӑчӗ ҫавӑн пек халь, Гришатка.
— Время, Гришатка, такое.

Вӑхӑчӗ ав — мӗнле.
Время, вишь, какое…

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ӗлӗк ҫапла, Атамански полкри Казаксен служба вӑхӑчӗ тухатчӗ те, — вӗсене киле яма хатӗрле пуҫлатчӗҫ.
— Бывало, отслужут казаки в Атаманском полку сроки, — снаряжают их к отправке по домам.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑхӑчӗ питӗ йывӑр?
Тут такое трудное время.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ҫумӑрӗ пулӗ-ха вӑл, вӑхӑчӗ ҫитӗ.
— Дождик-то пойдет, ему еще придет пора.

Вӑхӑчӗ чарусӑр чупать!
А время бежит!

Хӗллехи кӗске кунӑн тӗттӗмленес вӑхӑчӗ ҫитнӗ: тулта ҫутӑ-ха, анчах пӳртре кӗтессем тӗттӗмленсех пыраҫҫӗ.
Наступил тот час короткого зимнего дня, когда на дворе еще светло, а в углах хаты уже гнездятся сумерки.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Епле вӑхӑчӗ ҫук!
— Как так некогда!

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Вӑхӑчӗ ҫук пулӗ — ҫавӑнпа килмест, — терӗ Ниловна.
— Знать, некогда ему — вот он и не едет, — сказала Ниловна.

Тен, ҫав шӑв-шав кӗрӗк арки йӑваласа ларнине те тӑмасть, Тутаринов ҫынна ӗҫрен сирпӗтсе те кӑларнӑ, куратӑр-и эсир, унӑн вӑхӑчӗ ҫук, вӑл танкне виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа чуптарма вӗреннӗ, пур-и, ҫук-и пирӗн парти райкомӗ — уншӑн пурпӗрех.
Возможно, вся эта шумиха и выеденного яйца не стоит, а Тутаринов уже снял человека с работы, — ему, видишь ли ты, некогда, он привык водить танк на десятой скорости, и ему нет дела до того, есть ли у нас райком партии.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑрҫӑ вӑхӑтӗнче вӑл ӗҫ ҫине кирлӗ пек ҫаврӑнса пӑхма пирӗн вӑхӑчӗ те пулман…
В войну нам просто не было времени по-настоящему заняться этим делом…

Тархасшӑн ман пата кӗрсе тухӑр, борщ ҫитерсе ярӑп сана, вара каласа кӑтартмалӑх та вӑхӑчӗ тупӑнӗ.
Так что милости прошу ко мне в дом, накормлю я тебя борщом, а там и будет время нам побалакать.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics