Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) more information about the word form can be found here.
Выльӑх пӑхакан арӑм пӳрте чупса кӗнӗ те старастине каланӑ: «Элексантӑр пичче, эпӗ патйене пусса ятӑм, анса илсем тархасшӑн», — тенӗ.

Скотница вернулась в избу и говорит старосте: — Александр! слазяй, батюшка, в колодезь, — я бадью упустила.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хуҫапа тарҫӑ тухса каям тенӗ чух сасартӑк кӗтесре тахӑшӗ еччӗххӳ! еччӗххӳ! еччӗххӳ!.. тесе ӳсӗрсе янине илтнӗ, каялла ҫаврӑнса пыраҫҫӗ те хай вӑрра тытаҫҫӗ.

Купец с работником уже стали выходить. Слышат — в углу кто-то чихает. «Чих, чих! а чих!» Вернулись и поймали вора.

Пӗр вӑрӑ хӑйне хӑй тыттарни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пуп ӑна курнӑ та: «Ҫак ҫук ҫын ман патма чӑн малтан килчӗ», — тенӗ.

Священник увидал его и сказал: «Этот бедный первый пришел ко мне».

1000 ылтӑн укҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫакна вуласан вӑл шухӑша кайнӑ: «Эпӗ пурӑнӑҫӑмра нимӗнле усал ӗҫ те туманччӗ, ҫапах мана турӑ пӑрахрӗ. Пуп патне кайса ыйтам-ха, мӗнле вӑл тура ҫырӗвӗнче суя каланӑ», — тенӗ.

Бедный подумал: «Я вот оставлен богом! а я дурного ничего не сделал. Дай пойду к священнику, спрошу его, как так неправда сказана в Писании».

1000 ылтӑн укҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре ҫак ҫын псалтир вуланӑ чухне: «Эпӗ ҫап-ҫамрӑкчӗ, халӗ ӗнтӗ ватӑлтӑм, тӳрӗ ҫын нимӗнсӗр юлнине е унӑн ачисем ҫӑкӑр ыйтса ҫӳренине курмарӑм», — тенӗ сӑмахсене тӗл пулнӑ.

Бедный человек читал раз псалтырь и прочел эти слова: я был молод и состарелся и не видал праведного оставленного и детей его просящих хлеба.

1000 ылтӑн укҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пуян ҫын каланӑ: «Эсӗ ку укҫана кама памаллине пӗлместӗн пулсан, турӑ пӗлтӗр: сан патна кам малтан килӗ, ҫавна парса яр», — тенӗ.

Богатый сказал: «Если вы не знаете, кому дать деньги, то бог знает: кто первый бедный придет к вам, тому и отдайте деньги».

1000 ылтӑн укҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пуп каланӑ: «Ку пит пысӑк укҫа, кама-кама парассине эпӗ те пӗлеймӗп; хӑшне нумай парӑп, хӑшне сахал парӑп. Эсӗ мана ку укҫана мӗнле ҫук ҫынсене памаллине тата мӗн чухлӗшер памаллине каласа пар», — тенӗ.

Священник сказал: «Деньги большие, я тоже не знаю, кому дать: может быть, я одному дам много, а другому мало. Скажите, каким бедным и по скольку дать ваших денег?»

1000 ылтӑн укҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл пуп патне кайнӑ та каланӑ: «Эпӗ 1000 ылтӑн укҫа ҫук ҫынсене парас тетӗп, анчах кама парассине пӗлместӗп. Эсӗ вӑл укҫана ил те ху пӗлнӗ ҫынсене пар», — тенӗ.

Он пришел к священнику и говорит: «Хочу дать 1000 золотых бедным, да не знаю, кому дать. Возьмите деньги и раздайте, кому знаете».

1000 ылтӑн укҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут ӑна укҫа парса каланӑ: «Эсӗ ман патма ӗҫлеме юл; ман валли шыв арманӗсемпе ут арманӗсем ту, эсӗ вӗсене тума пӗлетӗн. Ӳлӗмрен ӗнтӗ ӑслӑ ҫынсем тӑвайманнине тума ан тытӑн», — тенӗ.

Барин дал ему денег и говорит: «Оставайся у меня работать: строй ты мне мельницы, только водяные да конные — на это ты мастер, а вперед за то не берись, чего и поумнее тебя люди не сделали».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара хуҫа кӑна каланӑ: «Эсӗ мана е хӑй тӗллӗн авӑракан арман туса пар, е укҫана каялла пар», — тенӗ.

А купец говорит: «Давай мне мельницу, чтобы сама ходила, без лошадей, или деньги давай назад».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл пӗр хуҫа патне кайнӑ та: «Укҫа парччӗ мана, эпе сана хӑй тӗллӗн авӑракан арман туса парӑп», — тенӗ.

А пошел к купцу и обещал ему сделать мельницу без воды и лошадей.

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут каланӑ: «Хӑпарасса хӑпарӗ, анчах ӗлӗкхи вырӑна ҫитеймӗ, тепӗринче тата сахалтарах хӑпарӗ, кайран-кайран чарӑнсах ларӗ. Кирек мӗнле урапа хурсан та, вӑл чарӑнса ларӗ. Асту-ха: пысӑк ту ҫинчен ҫунапа ярӑнса ансан, пӗчӗкҫӗ ту ҫине хӑпаратӑн, пӗчӗкҫи ҫинчен пысӑкки ҫине каялла хӑпараймастӑн, кунта та ҫавӑн пекех», — тенӗ.

Барин сказал: «Поднимется, да ниже, а другой раз поднимется еще ниже и станет, какие ты колеса не прилаживай. Все равно, как если на салазках с большой горы съедешь — на маленькую поднимешься, а с маленькой назад на большую никак не поднимешься».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Урапа ҫаврӑннипе вӑл хӑех хӑпарӗ», — тенӗ ку.

Мужик сказал: «Сам по колесу поднимется».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут каланӑ: «Чул аялалла анса кайсан, эсӗ ӑна каялла мӗнле хӑпартӑн?» — тенӗ.

Барин сказал: «Чем же ты подымешь свой камень, когда он спустится?»

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл каланӑ: «Сирӗн кӗнекӗрсем ҫине кирлӗ маррине те нумай ҫыраҫҫӗ. Ҫапла пӗрре машина таврашне нумай вӗреннӗ ҫын хулара пӗр хуҫа валли кӗрпе ҫуракан арман тума тытӑннӑ, анчах вӑл ӑна тума пӗлмесӗр пӑсса пӑрахнӑ. Эпӗ ҫыру пӗлмесен те, машинине кӑшт пӑхнипех, вӑл мӗншӗн ҫӳременнине ӑнланса илтӗм, ҫавӑнтах ӑна тӳрлетсе те ятӑм. Вӑл вара ҫӳре пуҫларӗ», — тенӗ.

Он сказал: «В книгах ваших много дурно пишут. Так-то ученый машинист построил крупорушку купцу в городе, да только испортил; а я хоть неграмотный, да как взглянул, так увидал и переладил рушку — стала работать».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара улпут каланӑ: «Эсӗ ҫыру пӗлекен ҫын пулнӑ пулсан, эпӗ сана арман ҫинчен ҫырнӑ кӗнеке панӑ пулӑттӑм. Ӑна вуласан, хӑй тӗллӗн авӑракан арман тума май пуррипе ҫуккине эсӗ пӗлнӗ пулӑттӑн. Ун пек арман тӑвас тесе пысӑк вӗреннӗ ҫынсем те нумай шухӑшланӑ. Хытӑ шухӑшланипе вӗсенчен нумайӑшӗ ухмаха ернӗ», — тенӗ.

Тогда барин сказал: «Вот если бы ты знал грамоте, я бы тебе книжку дал о механике, и там ты бы прочел о такой мельнице и увидал бы, что такой мельницы сделать нельзя, что много людей ученых посходили с ума — все выдумывали такую мельницу, чтоб сама ходила».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Пӗлместӗп», — тенӗ ку.

Мужик сказал, что не знает.

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫак ҫын улпут патне кайнӑ та каланӑ: «Эпӗ хӑй тӗллӗн авӑракан арман шухӑшласа кӑлартӑм, ӑна шыв та, ҫил те, лаша та кирлӗ мар. Ӑна пӗрре анчах хускатса ярас пулать, вара вӑл мӗн чарачченех авӑрӗ. Анчах манӑн йывӑҫпа чукун илме укҫа ҫук. Парччӗ мана виҫҫӗр тенкӗ укҫа, эпӗ сана хӑй тӗллӗн авӑракан арман туса парӑп», — тенӗ.

Мужик пошел к барину и сказал: «Я придумал такую мельницу-самокрутку, что сама будет ходить, без воды и без лошадей; только раз завести,— она и будет ходить до тех пор, пока остановишь. Нет только у меня денег на лес да на чугун. Дай мне, барин, триста рублей денег, я тебе первому сделаю такую мельницу».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хам пурӗпӗрех вӗлерес тенӗ ҫынна пуҫтарса хурасшӑн пин доллар илмелле!

Получить тысячу долларов за то, чтобы укокошить человека, которого я все равно хотел убить!

XXIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кольхаун та, Луиза пекех, сӗтел хушшинчен тӑруках тенӗ пек тӑрса тухрӗ.

Кольхаун встал из-за стола почти так же внезапно, как и Луиза.

XXIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed