Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗре (тĕпĕ: ҫӗр) more information about the word form can be found here.
Ҫук, Прокофий Иванович, куратӑп эпӗ: ку таранччен эпир иксӗмӗр шӑп та лӑп пурӑннӑ, ҫӗре сухаланӑ, акнӑ, агротехникӑна вӗреннӗ, Тимирязева вуланӑ, халӗ эпӗ пирӗн хушӑра пысӑк харкашу пуласса сисетӗп.

Нет, Прокофий Иванович, вижу я, что жили мы с тобой до сих пор тихо и мирно, пахали землю, сеяли, изучали агротехнику, читали Тимирязева, а теперь я предвижу между нами большую ссору.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Чанах ҫапла, аван та, ӗҫчен те, анчах ӑна урӑх ҫӗре куҫарсан авантарахчӗ… — Прокофий, уссине тути ҫинелле сӑтӑра-сӑтӑра, кулса илчӗ.

— Верно, и справедливая и работящая, а только ежели б ее взяли от греха… — Прокофий усмехнулся, пригладил вниз, на губу, усы.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Варвара Сергеевна ҫӗре сиксе анчӗ.

Варвара Сергеевна спрыгнула на землю.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна ҫӑмӑллӑн ҫӗре сиксе анчӗ, ӑна ҫамрӑк хӗрарӑм ыталаса илсе, хӑлхинчен темскер пӑшӑлтатрӗ.

Татьяна спрыгнула на землю, ее обняла молодая женщина и что-то шепнула на ухо.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Акӑ, Татьяна Николаевна ҫӗре анать, ун вырӑнне Варвара Сергеевна Аршинцева улӑхать — вара вӑл та сӑмах калать…

И вот сходит на землю Татьяна Николаевна, а на ее место подымается Варвара Сергеевна Аршинцева — и тоже задает речь…

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл кӗнекесем суйласа илсе, вӗсене пӗр ҫӗре ҫыхрӗ, вара Виктора кӗнекесене магазин умӗнче тӑракан икӗ кустӑрмаллӑ урапа кӳлнӗ лав ҫине илсе тухса хума ыйтрӗ.

Она отбирала на прилавке книги и связывала их в пачки, затем попросила его помочь отнести покупку на двухколесный шарабан, стоявший возле магазина.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫавна пула эпир илсе тӑракан энерги кирлӗ ҫӗре мар каять, акӑ мӗнре хуйхи.

А через это не туда идет даровая энергия, вот в чем горе.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл пӳлӗме тепӗр хут кӗнӗ ҫӗре Ирина кровать ҫине кӗрсе выртма ӗлкӗрнӗ ӗнтӗ.

Когда вернулся, Ирина уже лежала в кровати.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Парӑс ҫинче ишме тӑвӑр пирки вӗсем тинӗсе, ирӗк ҫӗре тухса, пӗр-пӗринпе ӑмӑртмалла ишме тытӑнчӗҫ.

Но им тесно было в пaрусе, и они вздумaли плaвaть нaперегонки в открытом море.

Акула // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 19–22 стр.

Пӗррехинче пӗр улпут тискер кайӑксене хупса усранӑ ҫӗре пынӑ та хӑй йыттине палласа илнӗ, тискер кайӑксене хупса усракантан ҫав йытта каялла пама ыйтнӑ.

Один раз барин пришёл в зверинец и узнал свою собачку; он сказал, что собачка его собственная, и попросил хозяина зверинца отдать ему.

Арӑсланпа йытӑ // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 13–16 стр.

Пӗр ҫыннӑн ҫавӑнта ҫитсе курасси килнӗ; вӑл урамра пӗр пӗчӗк йытӑ тытнӑ та тискер кайӑксене хупса усранӑ ҫӗре илсе пынӑ.

Одному человеку захотелось поглядеть зверей: он ухватил на улице собачонку и принёс её в зверинец.

Арӑсланпа йытӑ // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 13–16 стр.

Пушар сӳнтерекенсем ҫитнӗ ҫӗре вӗсен умне пӗр хӗрарӑм чупса тухнӑ.

И когда пожарные приехали к дому, к ним выбежала женщина.

Пушар йытти // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 8–9 стр.

— Мӗн усси пур унтан? — Головачев пӗшкӗнчӗ те куштӑркаса кайнӑ кӗске пӳрнипе ҫӗре чӗркелеме пуҫларӗ.

— А что из того толку? — Головачев нагнулся и начал водить шершавым пальцем по земле.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл ҫӗре йывӑррӑн тӳплетсе анчӗ те, чӗлпӗрне лав ҫинче ларакан пӗчӗк арҫын ачана тыттарса, Хохлаков патнелле мӑнаҫлӑн саркаланса утса кайрӗ.

Он слез на землю, бросив повод сидевшему на возу мальчугану, вразвалку направился к Хохлакову.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тырӑ виҫнӗ ҫӗре илме пултараймастӑп, тырӑ патне яма хӑрушӑ сана, — Федор Лукич кулса ячӗ.

Мирошником тебя взять не могу, к зерну тебя, как того хлебного жучка, допускать опасно, — Федор Лукич рассмеялся.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Малтан ҫӗре сур, вара пӑхма та пултаратӑн, — тет те вӑл, ҫавӑнтах телейлӗ сасӑпа хушса хурать: — ытарма ҫук лайӑх хӗрачана кӗтсе илтӗм, пӗтӗмпех мана пӑхнӑ, ман пекех тӳлек.

— Поплюй на землю, а тогда и смотри, — говорила она и тут же добавляла: — Такую славную внучку дождалась — вся в меня и такая ж тихая.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ун пек шӑплӑх вӑл кӗркунне пушанса юлнӑ садра ҫеҫ, кайӑк та хӑйӗн ҫунаттипе турата ҫапман, ҫулҫӑ та ҫӗре ӳкмен чухне пулать.

Как бывает только осенью в уже опустевшем саду, когда ни птица не ударит крылом о ветку, ни лист не упадет на землю.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӗтӗм Кубаньри колхоз председателӗсенчен никам та тачанка ҫине Хворостянкин пек ларса пыма пултараймасть пулӗ: пуҫне кӑштах каҫӑртнӑ, ҫурӑмӗ тӳп-тӳрӗ, кӗлеткине мӑнкӑмӑллӑн тытать, — вӑл кирек хӑш самантра ҫӗре сиксе анса, хӑйӗн ӗҫлӗ те вӑрӑм утӑмӗпе утса кайма хатӗр пек туйӑнать.

Пожалуй, никто из председателей во всей Кубани не мог так, как Хворостянкин, сидеть на тачанке: голова чуть приподнята, спина прямая, осанка гордая, — казалось, он был готов всякую минуту соскочить на землю и пойти своим деловым и широким шагом.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӗвелтухӑҫӗ хӗрелмен-ха, тӳпене те тӗксӗм ҫутӑ сӑн ӳкмен; ҫӗрлехи пекех, ҫӑлтӑрсем йӑлтӑртатаҫҫӗ-ха, ирхи сывлӑм ҫӗре тӗксӗм кӑвак тӗтре евӗр хупласа илнӗ — ҫул хӗрринчи курӑкпа хупах ҫулҫи тата тӗмесем ҫуттӑн ялтӑртатмаҫҫӗ, мӗлке пек тӗксӗмӗн курӑнаҫҫӗ; автансем те халь анчах ӑмӑртса авӑтма пуҫларӗҫ-ха; теплерен пӗр-пӗр ҫуртӑн мӑрйинче кӑна тӗтӗм мӑкӑрланать-ха, кил хуҫи хӗрарӑмӗ кӑмака умӗнче хӗвӗшет, пӗр сӑмахпа каласан, кун аран ҫеҫ ҫуралать пулсан та, Рощенски урамӗнче ӗнтӗ тачанка урӑм-сурӑм кӗмсӗртеттерет.

Еще и восток не пылал багрянцем, и купол неба не окрасился в светло-серые тона; еще по-ночному гуляли звезды и на землю сизым туманом ложилась роса — трава, листья лопуха, кустарники при дороге не отливали блеском, а были матово-темные; еще только-только разыгралась крикливая спевка зоревых петухов; еще редко в какой хате дымилась труба и хлопотала у печи хозяйка, — словом, день еле-еле нарождался, а по улице Рощенской уже разудало гремела тачанка.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Шӑпах хӑйсен пуянлӑхне илемлӗ пурнӑҫ тунӑ ҫӗре яма, мӗншӗн тесен ҫав пуянлӑх капиталистсен мар, пирӗн!

Да именно для той цели, чтобы богатство свое повернуть на строительство красивой жизни, потому что это богатство не у капиталистов, а у нас!

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed