Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) more information about the word form can be found here.
Ҫынни каланӑ: «Ху та тупӑн-ҫке; малтан тӳрех кай, унтан сылтӑма пӑрӑн», — тенӗ.

Мужик говорит: «Найдешь и сам дорогу: иди прямо, потом сверни вправо, а потом влево, потом опять вправо».

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Патша каланӑ: «Ӑслӑ та-ҫке сан пуҫ, старик. Ӗнтӗ эсӗ мана вӑрмантан хире кӑларса яр-ха, хам тӗллӗн эпӗ ҫул тупаймӑп», — тенӗ.

Царь и говорит: «Умная твоя голова, старичок. Теперь выведи меня из лесу в поле, я дороги не найду».

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара ҫын каланӑ: «Парӑм тӳлетӗп — аттепе аннене ҫитеретӗп; кивҫен паратӑп — ывӑлӑмсене ҫитеретӗп; шыва пӑрахатӑп — хӗрсене ӳстеретӗп», — тенӗ.

А старик говорит: «Долг плачу — отца-мать кормлю; в долг даю — сыновей кормлю; а в воду мечу — дочерей рощу».

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Эпӗ укҫана виҫӗ пая уйӑратӑп: пӗр пайӗпе парӑмсене тӳлетӗп, иккӗмӗшне кивҫен паратӑп, виҫҫӗмӗшне шыва пӑрахатӑп, — тенӗ ҫынни.

— А я деньги на три части кладу: во-первых — долг плачу, в-других — в долг даю, в-третьих — в воду мечу.

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Санӑн килйыш пысӑках мар иккен, эсӗ укҫана ӑҫта хуратӑн? — тенӗ патша.

— Ну не велико твое семейство. Куда ж ты деньги кладешь?

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Икӗ ывӑл та икӗ хӗр, — тенӗ ҫынни.

— У меня семьи два сына да две дочери.

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Эсӗ каларӑш пек пултӑр, — тенӗ ҫынни.

Мужик и говорит: «И то мне нужна божья помощь».

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Вӑй патӑр! — тенӗ патша.

Царь и говорит: «Божья помощь, мужик!»

Петр патшапа пӗр ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав крепоҫе Капитолий тенӗ.

Кремль этот назывался Капитолий.

Хурсем Рима хӑтарни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл вара халӑха каланӑ: «Кусем Нумитор хӗрӗн ачисем, вӗсене Амулий шыва ярса вӗлересшӗнччӗ», — тенӗ.

И сказал народу, что это внуки Нумитора, что Амулий хотел утопить их.

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сӑпка ҫумӗнче пӑхӑр татӑкӗсем пур, вӑл татӑксем ҫине темӗскер ҫырса хунӑ», — тенӗ.

На ней медные полоски и на полосках что-то написано».

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Амулий каланӑ: «Вӗсем тете кӗтӳҫисене хур тунӑ, вӗсене тете сут тутӑр», — тенӗ.

Амулий сказал: «Они обидели братниных пастухов, пускай брат их и судит».

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Акӑ эпир пӗрне тытса килтӗмӗр», — тенӗ.

Вот мы одного поймали и привели».

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Аслине Ромул тесе чӗннӗ, кӗҫӗннине Рем тенӗ.

Большого прозвали Ромулом, а меньшого — Ремом.

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл хӑй тарҫине, Фаустина, чӗнсе илнӗ те каланӑ: «Йӗкӗреш ачасене ил те шыва кайса яр», — тенӗ.

Он позвал своего слугу, Фаустина, и сказал ему: «Возьми этих двух мальчиков и брось их в реку».

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл хӑй вилес умӗн ывӑлӗсене каланӑ: «Эсир пӗр-пӗринпе епле уйӑрӑласшӑн? Ман патшалӑхӑма хӑшӑр илес тетӗр, манӑн мӗнпур пурлӑхӑма хӑшӑр илесшӗн тата?» — тенӗ.

Когда он умирал, он сказал сыновьям: «Как вы хотите разделиться между собою? Кто возьмет себе Царство, а кто все мои богатства?»

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре ун патне икӗ ӑста ҫӗвӗҫ пынӑ та каланӑ: «Эпир пит лайӑх тумтир ҫӗлеме пӗлетпӗр, ун пек лайӑх, илемлӗ тумтире ку таранччен никам та тӑхӑнса курман. Анчах кам ухмах, кам хӑй тӑракан вырӑнта тӑма юрӑхсӑр, вӑл эпир ҫӗленӗ тумтире курас ҫук. Вӑл тумтире ӑслӑ ҫын анчах курӗ, ухмах унпа юнашар тӑрсан та кураймӗ», — тенӗ.

Пришли к нему один раз два портные мастера и говорят: «Мы можем сшить такое нарядное платье, какого еще никогда ни у кого не было. Только, если кто глуп и к своей должности не годится, тот платья нашего не может видеть. Кто умен, тот будет видеть, а кто глуп, тот рядом будет стоять и не будет видеть платья нашей работы».

Патшанӑн ҫӗнӗ тумтирӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Старик каланӑ: «Манӑн унта ача пур, ҫавӑ сухалать, вӑл юрӑ та юрлать», — тенӗ.

А старик говорит: «У меня там мальчик пашет, он и песни поет».

Липпунюшка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ачи: «Эпӗ, атте, чӳпӗк ӑшӗнчен тухрӑм», — тенӗ те ашшӗне икерчӗ тыттарнӑ.

А мальчик говорит: «Я, батюшка, в хлопочке вывелся», и подал отцу блинов.

Липпунюшка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Визир ӑна тӑратса каланӑ: «Тӑр, эпӗ сана айӑпласшӑн чӗнмерӗм, санӑн кӳршӳ усал ҫын иккен, ҫавна калама анчах чӗнтертӗм. Сан ҫинчен мана ҫав килсе элеклерӗ, ӳлӗм унран сыхлан эсӗ. Турӑпа каях ӗнтӗ», — тенӗ.

Визирь поднял его и сказал: «Я не затем призвал тебя, чтобы наказывать, а только затем, чтобы сказать тебе, что у тебя сосед нехорош. Он тебя выдал, берегись его. Ступай с богом».

Абдул визир // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed