Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗре (тĕпĕ: ҫӗр) more information about the word form can be found here.
— Чӗрӗллех ҫӗре чавса чикетпӗр, ӗҫӗ те пӗтрӗ!

— Живьем в землю, вот и все!

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Крыльца патне ҫитсен, Шошин ҫӑмӑл та кӑмӑллӑ туйӑмпа миххине ҫӗре пӑрахрӗ; хашканӑ май тарланӑ ҫамкине ҫӗлӗкӗпе шӑлса илчӗ.

У крыльца Шошин с облегчением и в самом приятном настроении бросил наземь мешок; отдуваясь, устало сказал:

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах, яланхи пекех, тӗрлӗ-тӗрлӗ япаласем ҫинчен калаҫни часах пӗр ҫӗре пӗрлешрӗ, — ҫакӑн пек вара ту ҫинчи ҫырмасем чулсем хушшипе мӗн чухлӗ кукӑрланкаласа юхсан та кирлӗ ҫӗрте пӗр хӑватлӑ юхӑма пӗрлешеҫҫӗ.

Но, как всегда, разговоры о разных вещах вскоре слились в одно и то же, — так же горные ручейки, сколько ни петляют среди камней, в нужном месте все равно сливаются в одно мощное течение.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Эпӗ те сивӗ ҫӗре тухма хӑратӑп…

— Я тоже боюсь выйти на мороз…

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Матвейка ури чул ҫине майсӑррӑн ҫаврӑнса кайрӗ те, хӑй кӗтмен ҫӗртен ҫӗре ӳкрӗ, унтан ту хӗррипе аялалла шуса анчӗ.

У Матвейки неловко подвернулась на камне нога, он неожиданно упал и покатился, перевертываясь, по склону горы.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Матвей Юргинпа унӑн салтакӗсем типӗ вар патнелле утрӗҫ, хӗрсем вара пӗр ҫӗре кӗпӗрленсе тӑчӗҫ те пӑшӑлтатса илчӗҫ, унтан леш, Юргин мӗн ыйтни ҫине хирӗҫ тавӑрса каланӑскер, сасартӑк кӑшкӑрса ячӗ:

Матвей Юргин и его бойцы пошли к оврагу, а девушки сбились в кучу и перешептывались, потом та, отвечавшая Юргину, вдруг закричала:

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах ҫавӑнтах ҫӗре персе аннӑ та ҫӗр пӳртелле шунӑ, тепӗр темиҫе секундран вара тӑнне ҫухатнӑ; ҫӑварӗнчен юн тапса тухнӑ.

Он тут же грохнулся наземь и пополз в землянку, но через несколько секунд потерял сознание: из горла ручьем хлынула кровь.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лена кутӑнланса каялла чакакан йыттисене сӑрт ҫинчен туртса аннӑ вӑхӑтра, пирӗн пехота пулӑшу илсе, типӗ вар икке уйрӑлакан ҫӗре ҫӗмӗрсе тухрӗ те, нимӗҫсене штыксемпе чиксе чӑнкӑ ҫӗртен айлӑмалла ывӑтма тытӑнчӗ.

Пока Лена спускалась с высоты, волоча за собой упирающихся собак, наша пехота, получив подкрепление, прорвалась до устья оврага и здесь штыками стала сбрасывать гитлеровцев под обрыв, в низину.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Полк командирӗ манран кулать, тесе шутларӗ Лена; унтан пӗчӗк траншейӑра пӗр ҫӗре лӑпчӑнса тӑракан йытӑсене чӗлпӗрӗнчен тытрӗ те вӑл, кӳреннипе ҫинҫе сассипе кӑшкӑрса пӑрахрӗ:

Лена решила, что командир полка смеется над ней; резко дергая за поводок своих собак из траншейки, где они сбились в кучу, она крикнула высоким от обиды голосом:

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лена шухӑшӗпе халь, ял ҫывӑхра чух, салтаксем малалла, атакӑна каймалла ӗнтӗ, анчах вӗсем унталла каймаҫҫӗ, пӗр ҫӗре кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ, унтан тӗрлӗ еннелле чупса саланаҫҫӗ, темшӗн пӗр вӗҫӗмсӗр хир тӑрӑх хӗвӗшсе ҫӳреҫҫӗ, ӳкеҫҫӗ, хырӑмпа шӑваҫҫӗ…

Солдаты не бежали вперед, в атаку, что нужно было, по мнению Лены, делать сейчас, тем более, что деревня близко, а сходились кучками, затем разбегались в разные стороны, зачем-то без конца метались по полю, падали, ползли…

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл хӑй рота политрукне Гончарова дзота туртса илме сӑмах панине астурӗ те, кӗтмен ҫӗртенех чӑмӑрӗпе ҫӗре ҫапса илчӗ:

Он вспомнил, что дал слово политруку роты Гончарову взять дзот, и неожиданно для себя ударил кулаком в землю:

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫавӑнпа та Юргинӑн унччен нихҫан пулман хавхалануллӑ туйӑм пулчӗ, — шурӑмпуҫ кайӑкӗ ҫавӑн пек туйӑмлӑ пулас: вӑл ҫуркунне пурнӑҫа юратса каҫса кайсах юрланипе, тепӗр чух, турат ҫинчех вилсе ҫӗре персе анать…

И потому Юргин находился, как никогда прежде, в состоянии необычайного душевного подъема, — в таком состоянии, вероятно, бывает зорянка, когда она, захваченная весенней страстью пения и жизнелюбия, иногда внезапно замертво падает с ветки…

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах халь те, взвод тӑшман дзотне вӑхӑтра аркатса тӑкма пултарассипе пултараймассине ӑнланса илнӗ хыҫҫӑн, Юргин аптраса ӳкмерӗ; хӑй чӗринче ҫак кун кунӗпех ирхине ҫӗкленнӗ кӑмӑлне, хӑй ӑшчиккинче пӗр ҫӗре пуҫтарӑннӑ ҫирӗп вӑйне туйса тӑни ун пуҫӗнчен сирӗлмерӗ…

Но даже и теперь, сделав точные расчеты и поняв, что взвод вряд ли успеет вовремя уничтожить вражеский дзот, Матвей Юргин не пал духом; его не покидало странное, неугасимое ощущение утренней свежести и бодрости, какое он носил в себе весь этот день, ощущение необычной внутренней собранности, прочности и скрытой в себе силы…

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тупӑсем ҫӗре чӗтретсе кӗмсӗртетнӗ хушӑра гварди бригадин танкӗсем атакӑна кӗмелли вырӑна, вӑрманӑн кӑнтӑр енчи хӗррине, тухрӗҫ.

Под гул артподготовки танки гвардейской бригады двинулись на рубеж атаки — к южной опушке леса.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пӗр ротӑран салтаксемпе офицерсене пуҫтарчӗ те Батюков бригадин темиҫе танкӗ вырнаҫнӑ ҫӗре, ял тулашне, кайрӗ.

Собрав из рот группу солдат и офицеров, он отправился на окраину села, где стояло несколько танков из батюковской бригады.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Кондратьев ытла вӗтетнӗ тӑпрана ывӑҫран ҫӗре сапрӗ те аллине курӑкпа сӑтӑрчӗ.

— Кондратьев высыпал из ладони сильно измельченную землю и вытер руку травой.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Мӗскӗн, епле асапланать вӑл!» — ҫырса хучӗ Сергей, вара, янравлӑ сасса тимлӗнрех итлесе, татах икӗ ҫӗре ҫырса хучӗ:

«Бедняжка, пережинает», — записал Сергей и, вслушиваясь в звонкий голос, сделал еще две записи:

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ӳкерчӗк ҫине пӑхатӑн та, ҫеҫенхирпе пынӑн туйӑнать, вара куратӑн; куҫ вӗҫне ҫитерейми анлӑ таврара пур ҫӗрте те хура-кӑвак ҫӑм — кӗтӳ хыҫалтан ҫил хӑвалакан пӗлӗт пек шуса пырать, хӑй йӗри-тавра тутӑ та ӗҫсӗр аптӑранӑ йытӑсем сӑрса илнӗ чабан сӑрт ҫине улӑхса тӑнӑ та таҫта инҫене шухӑшлӑн пӑхать; е эсӗ куҫса ҫӳрекен электростанцине куратӑн, ун патӗнчен электрошнурсем тӑрӑх хачӑсем пӗр вунна яхӑн тӑсӑлса выртаҫҫӗ; инҫех те мар сурӑхсене пӗр рете вырттарса тухнӑ — ӑста, хачӑсем тачка сийлӗ ҫемҫе те йывӑр ҫӑма каса-каса илеҫҫӗ, вара сурӑхсен ҫурӑмӗ ҫинчен ҫӗре ӑшӗ сарӑрах та шурӑ тӗслӗ кӗрӗк сӗвӗнсе ӳкет…

Смотришь на фотографию, и кажется тебе, будто проходишь по степи и видишь, как разлилось по необозримому простору бурое море шерсти, — отара идет попасом, как туча, гонимая ветром, а чабан, в окружении скучающих собак, взошел на курган и задумчиво смотрит вдаль; или ты уже видишь походную электростанцию, и от нее на электрических шнурах тянутся десятки ножниц, — невдалеке рядком лежат овцы, ножницы в умелых руках подрезают толстый слой тяжелой шерсти, и со спины овцы спадает на землю желтовато-белая снизу шуба…

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Туратлӑ пучахсем патне Варвара Сергеевнӑна магнит пек туртрӗ; вӑл Глашӑна хул айӗнчен тытрӗ, хӑйӗн пысӑк та хӑюллӑ утӑмӗпе пӗр стенд ҫине те пӑхмасӑрах утса кайнӑ пулӗччӗ, эрех тӑвас ӗҫри чапа тухнӑ маҫтӑрсен стенчӗ умӗнче делегатсен чылай пысӑк ушкӑнӗ кӗпӗрленсе тӑнӑ ҫӗре те пырса пӑхман пулӗччӗ, — ку стенда тулли бутылкӑсем купаласа хунӑ та вӗсем, аялтан ҫутатнипе, тӗрлӗ тӗслӗн йӑлтӑртатаҫҫӗ, ҫавӑнтах тата пичкерен кӗрен эрех пӗр тӑкӑнмасӑр стакана юхса тӑрать.

Варвару Сергеевну потянуло к ветвистым колосьям; взяв Глашу под руку, она ни за что бы не взглянула ни на один стенд, даже на стенд искусных кубанских виноделов, возле которых толпилась порядочная кучка делегатов, — там, просвеченные снизу, искрились разных цветов бутылки, сложенные высоким курганом, и тут же из бочонка в стакан текло и не проливалось розовое вино.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Халӗ кунта пур ҫӗре те стендсем лартса тухнӑ, вӗсем ҫинче мӗн кӑна ҫук-ши: ҫавӑнпа ӗнте «Т» буква евӗрлӗ фойе выставкӑри пӳлӗм пекех — ҫеҫенхирӗн пуянлӑхӗ пурин куҫӗ умне те тухса тӑнӑ.

Теперь здесь повсюду выстроились стенды, и фойе, формой своей похожее на букву «Т», напоминало залы выставки.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed