Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юратакан (тĕпĕ: юрат) more information about the word form can be found here.
Вӑл хӑйне ҫав тери юратакан хӗрарӑм ҫинчен шухӑшлать.

Он думает о женщине, которая самоотверженно его любит.

ХСVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пит юратакан аппӑш ывӑлӗ

Нежный племянник

LХХХIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Философла сӳтсе-явма юратакан капитан Сломан каланӑ:

Философски настроенный капитан Сломан сказал:

LXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗр патша, кайӑка кайсан, хӑй юратакан хурчӑкине мулкачӑ хыҫҫӑн ячӗ, тет, те хӑй хыҫалтан юланутпа чуптарчӗ, тет.

Один царь на охоте пустил за зайцем любимого сокола и поскакал.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл хӑйпе шӳт тунисене юратакан ҫын мар.

Он не из тех, с которыми можно шутить.

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Шанчӑклӑ йытӑ, хӑй ӑслӑ пулсан та, хӑй юратакан ҫынна мӗншӗн пӑрахса каймаллине ниепле те ӑнланса илеймен.

Верный пес, несмотря на свой незаурядный ум, никак не мог понять, почему он должен покинуть в беде человека, которому он был так беззаветно предан.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Эпир ҫакна пуҫтарса хурсан, лайӑхрах пулмӗ-ши? — тесе сӗнет юн юхтарма юратакан Барахо, Фелим ҫине кӑтартса.

— Не лучше ли нам покончить с этим? — предлагает кровожадный Барахо, указывая на Фелима.

ХLIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫамрӑк ирландец вӑл ахалех харкашма юратакан ҫын мар, ним маршӑнах вӗлерме пултаракан ҫын мар.

Молодой ирландец не из тех вздорных людей, которые могут убить из-за пустяка.

XXXIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кун пек каҫ юратакан чуна выртса ҫывӑрма хӗн.

В такую ночь трудно спать влюбленному.

XXXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хуҫкаланса хӑтланма юратакан хӗр ку сӗнӳрен пӑрӑнса юлма тӑрӑшатчӗ ӗнтӗ, йӑпӑлкка хӗр ӑна йышӑнмастчӗ, харавҫӑ хӗр хӑраса ӳкнӗ пулӗччӗ.

Жеманница стала бы увиливать от такого предложения, кокетка отклонила бы его, а робкая девушка просто бы испугалась.

XII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑна кӗртме юратакан хуҫа пек пулса, Кастро ӑна хӑй вырӑнне парӗ, хӑй тултах ҫӗр каҫӗ.

Кастро как гостеприимный хозяин должен будет уступить ей свое место, а сам проведет ночь под открытым небом.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тата акӑ мӗн хушса калама пулать: коленкортан ҫӗленӗ лайӑх мар кӗпе ҫухи тавра хӗрлӗ ҫитца тутӑрӗ ҫыхкаласа янӑ, уринче тата ирландецсем тӑхӑнма юратакан пушмак пулнӑ.

Можно еще добавить, что вокруг ворота грубой коленкоровой рубашки был небрежно завязан красный ситцевый платок, а на ногах красовались ирландские башмаки.

V сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫак самантра ҫӳлти турӑран ыйтнӑ шухӑш ун пуҫне пырса кӗчӗ: хӑй юратакан ҫынсен пурнӑҫне ҫӑлмалли меле тупрӗ вӑл, хӑй пурнӑҫне пӗтерсен те, вӗсене ҫӑлмалли мел.

И в эту минуту его осенила та мысль, о которой он просил небо: он нашел способ спасти тех, кого любил, спасти ценою собственной жизни!

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑлта вырӑнне лиана ҫумӗнче йӗп пурри вӗсене темиҫе хутчен те ку ҫӗршывра тӗтӗмлесе сутакан, пит тутлӑ вӗтӗ санджику пулла, чылаях тутлӑ хура узаксене, пысӑк пуҫлӑ, шӑлӗ вырӑнне хытӑ шӑртлӑ «монндессене», селедка йышши, юхакан шыва юратакан пӗчӗк «дагалсене» — вӗсем Темза ҫинче тытакан шывҫи пулла аса илтереҫҫӗ — тытма пулӑшрӗ.

Длинная лиана, снабженная вместо крючка колючкой, несколько раз приносила им санджику — мелкую рыбешку, очень нежную на вкус, которую в копченом виде развозят по всей этой стране, довольно вкусных черных «узаков», «монндесов», с крупной головой и жесткой щетиной вместо зубов, маленьких «дагала», любящих проточную воду и принадлежащих к породе сельдей, — они напоминают уклеек, которые ловятся в Темзе.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӗрарӑмсем олив ҫимӗҫӗсем евӗрлӗ «мпафу» вӑррисенчен тутлӑ шӑршӑллӑ ҫу юхтарнӑ, — унран туземецсем юратакан духи туса кӑлараҫҫӗ; фут ҫурӑ чухлӗ пысӑк йӗкесене хӑвӑрт ҫавӑрса, мамӑк арланӑ; йывӑҫ хуппине тукмакпа ҫапса ҫӳхетсе пусма хатӗрленӗ; апата юракан курӑксене акса тунӑ: маниокӑна — унран «касаву» текен ҫӑнӑх авӑртаҫҫӗ, — ҫирӗм футлӑ йывӑҫ ҫинче ӳсекен «мозитзано» ятлӑ хутаҫлӑ нимӗҫ пӑрҫине — ун хутаҫҫин тӑршшӗ вунпилӗк дюйм; апат-ҫимӗҫ пӗҫерме юрӑхлӑ ҫу пӑчӑртаса кӑлармалли арахиса, темиҫе ҫул ӳсекен ҫутӑ кӑвак пӑрҫана — ӑна «чилобе» теҫҫӗ, ун чечекӗсем тӑварсӑр пӗҫернӗ соргӑна кӑшт урӑх тутӑ параҫҫӗ.

Извлекали благовонное масло из косточек «мпафу» — похожих на оливки плодов, из эссенции которых вырабатывают духи, очень любимые туземцами; пряли хлопок, быстро вращая веретена длиною в полтора фута; выделывали материю из древесной коры, отбивая ее колотушками; выкапывали корни маниоки, возделывали землю под растения, идущие в пищу: маниоку, из которой делают муку — «касаву»; бобы, которые растут на деревьях высотою в двадцать футов в стручках, называемых «мозитзано», длиною в пятнадцать дюймов; арахис, из которого выжимают идущее в пищу масло; светло-голубой многолетний горох, известный под названием «чилобе», — цветы его придают некоторую остроту пресному вкусу вареного сорго.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл пурнӑҫне хӑй юратакан ҫынсемшӗн усӑллӑ тума пултараймарӗ пулсан, вӑл ӑна хӑйне те кирлӗ мар, вилесси ҫеҫ юлчӗ!

Если он не мог употребить свою жизнь на пользу тем, кого любил, то она не была нужна и ему самому, и оставалось только умереть!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Халӗ ӗнтӗ вӑл ачисене Саша вилнӗ хыҫҫӑнхинчен те хытӑрах хӑй ҫумне ҫупӑрласа тытнӑ, вӗсене ача амӑшӗн пӗтӗм чун-чӗрипе — эгоистлах юратакан чӗрипе — юратнӑ, вӗсене хӑйӗнчен ниҫта уйӑрасшӑн пулман: унӑн ачисем унран уйрӑлсанах, ҫав хӑрушӑ Петербурга кайсанах вилеҫҫӗ-ҫке.

И с еще большей силой, чем после гибели Саши, уцепилась она всем своим материнским сердцем — любящим и эгоистическим — за своих детей, не хотела никуда отпускать от себя: ее дети гибли, когда отрывались от нее, уезжали в этот страшный Петербург.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑл хӑй ҫав тери юратакан хула улшӑннине сиснӗ.

Вот и город, который он так любил, изменился.

10. Улмуҫҫи // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Пӳртне кӗчӗ, столовӑйне иртрӗ, сӗтел ҫине чей чашӑкӗсем лартрӗ, Илья Николаевич валли — стакан, ваза ҫине вӑл юратакан панулми варени хучӗ.

Вернулась в дом, прошла в столовую, поставила на стол чайные чашки, для Ильи Николаевича — стаканы, положила в вазу любимое им яблочное варенье.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Саша шӑллӗне аллипе йӑтса илчӗ, унӑн ялкӑшса тӑракан хура куҫӗнчен,пурте юратакан, пурте ачашлакан, савӑнӑҫлӑ, телейлӗ ача куҫӗнчен, тинкерсе пӑхрӗ.

Саша поднял братишку на руки, заглянул в его блестящие черные глаза, такие радостные и счастливые, доверчивые глаза ребенка, которого все любят и ласкают.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed