Шырав

Шырав ĕçĕ:

ывӑлӑм (тĕпĕ: ывӑл) more information about the word form can be found here.

Пирӗнсӗр кан, ывӑлӑм, пирӗн ҫинчен ним те ан шухӑшла.
Отдыхай от нас, голубчик, и ничего такого даже не думай.

39 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Суятӑн эсӗ, ывӑлӑм!
— Да врешь ты, сынок!

— Фляжкӑна, фляжкӑна, ывӑлӑм, ан манса хӑвар!
— Фляжку-то, фляжку, голубчик, не забудь!

— Эсӗ унта, ывӑлӑм, мӗн шавлатӑн?
— Ты что тут шебуршишься, сынок?

37 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Тӑратӑп, тӑратӑп, ывӑлӑм! — мӑкӑртатма тытӑнчӗ ашшӗ, унтан кровать ҫине тӑрса ларчӗ те арпашӑннӑ ҫӳҫне аллипе якатса илчӗ.
— Встаю, встаю, сынок! — забормотал отец, садясь на кровати и приглаживая рукой растрепанные волосы.

— Тӗрӗс, ывӑлӑм, — килӗшрӗ ашшӗ.
— Верно, сын, — сказал Русаков.

36 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Ан пӑшӑрхан, ывӑлӑм, ан пӑшӑрхан!
— Ничего, ничего, сынок!

35 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Эсӗ халӗ, ывӑлӑм, хӑвӑн ӗҫӳсене тӑрӑшса ту, ӗҫӳсемшӗн кӑмӑлу таса пултӑр.
А пока делай ты, сынок, свои дела так, чтобы совесть была чиста.

22 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

«Ӗҫ, ывӑлӑм, чи малти вырӑнта пулмалла.
«Дело, сынок, прежде всего.

Кам сана, ывӑлӑм, кун пекех кӳрентерчӗ? — ыйтрӗ амӑшӗ Сашӑран, ӑна ҫурӑмӗнчен алӑпа лӑпкаса.
Кто тебя, сынок мой дорогой, кто тебя обидел, голубчик? — гладя Сашу по спине, спрашивала мать.

21 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— «Ывӑлӑм»…
— «Сынок»!

— Мӗн пулнӑ вара сана, ывӑлӑм?
— Что это ты, сынок?

Акӑ манӑн ывӑлӑм, санӑн пӗчӗк шӑллу, ӳсет! — тесе хучӗ Павел Васильевич савӑнаҫлӑн.
А вот сын у меня растет, племяш твой! — весело сказал Павел Васильевич.

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Ҫапла-ҫапла, мана ҫавӑ кирлӗ те, мана манӑн ывӑлӑм пӗрремӗш сорт пулни кирлӗ те!
— Вот-вот, мне и нужно, чтобы мой сын первый сорт был!

7 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Ҫапла, ывӑлӑм, кунта эсӗ аппусӑр ниепле те пурӑнма пултараймастӑн.
— Значит, тут без тетки никак не обойтись, сынок.

— Эпӗ, ывӑлӑм, пӗр виҫ эрнелӗхе Харькова каятӑп.
— Я, сынок, недельки на три в Харьков уеду.

Тата, ывӑлӑм, манӑн акӑ мӗнле ҫӗнӗ хыпар пур…
Да, еще вот какая новость у меня, сынок…

— Мӗн тӑвас ӗнтӗ, ывӑлӑм…
— Что ж поделаешь, сынок…

3 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ывӑлне курсан ҫеҫ сике-сике тӑнӑ, васкаса пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна тӗрлӗ япаласем иле-иле хунӑ, хӑй кӑмӑллӑн: — Халех! Халех! Ҫӑвӑн, ывӑлӑм! Малтан апат ҫиетӗн? Унтан вара уҫӑлса ҫӳреме кайӑпӑр! — тенӗ.
И только при виде сына вскакивал, суетился, перекладывал что-то с места на место, приговаривая: — Сейчас, сейчас! Умойся, сынок! Или, может, покушаешь сначала, а? И потом погулять пойдем, а?

— Эсӗ манӑн аслӑ ывӑлӑм…
— Ты у меня большак…

2 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics