Шырав

Шырав ĕçĕ:

чулсем (тĕпĕ: чул) more information about the word form can be found here.

Вӗсем кимме чулсем ҫинчен шыв патне сӗтӗрсе аннӑ та хум ҫине хуллен тӗртсе янӑ.
Они, натужась, стащили шаланду по гальке к воде и осторожно толкнули в волну.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗлӗт сӑнӗ тинӗс ҫине ӳкет, ӑшӑ чулсем ҫинче выртнӑ ҫӗртен пуҫа ҫӗклесе пӑхсан та, хӑшӗ ҫӳлте, хӑшӗ аялта иккенне ӑнланса илме ҫук.
Небо отражается в море так полно, так роскошно, что, лежа на теплой гальке, задрав голову, никак не поймешь, где верх, а где низ.

Халӗ те унӑн шутласа тӑма вӑхӑт ҫукчӗ-ха, мӗншӗн тесен эпӗ машинӑна ҫирӗплетсе хума хушрӑм, эпир типӗ ҫыранри хӗвел хӗртсе пӑхан чулсем хушшине кайса ӳкиччен ӗҫлерӗмӗр.
Теперь ему было снова не до вычислений, потому что я приказал закрепить машину, и мы работали до тех пор, пока не повалились кто где на сухом берегу, между камней, припекаемых солнцем.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫыран айӗнче шывра — ҫурри таран юшкӑнпа симӗсленнӗ чулсем, вӗсем ҫинче — шыва кӗрекенсем тата бамбук авӑрлӑ вӑлтасемпе пулӑ тытакансем.
В воде под берегом — скалы, до половины зеленые от тины, и на этих скалах — рыболовы с бамбуковыми удочками и купальщики.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем тинӗс тӗпӗнче урама сарнӑ чулсем пекех туйӑннӑ.
Они покрывали дно, как булыжная мостовая.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шыв витӗр, пысӑклатакан кӗленче витӗр пӑхнӑ пекех, тӗрлӗ тӗслӗ вак чулсем курӑннӑ.
Сквозь толщу воды, увеличенные, как в лупу, были явственно видны разноцветные камешки гравия.

Ҫурҫӗр Двина шывӗн хӗрринче китаецсем урамрах кӗписене ҫӑваҫҫӗ те вӗсене пысӑк чулсем ҫине сара-сара хӗвел ҫинче типӗтеҫҫӗ, пыр тӗпӗнчен тухакан сасӑпа хӑйсем темен сӳпӗлтетеҫҫӗ.
Китайцы стирали рубахи в Северной Двине, прямо под набережной, и, громко болтая на своём гортанно-глухом языке, растягивали их под солнцем между большими камнями.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

…Кӑвак чулсем пек хытӑ та шултра шӑнасем чӳречерен вӗҫсе кӗретчӗҫ те вӗсене виҫҫӗмӗш кун улӑштарман пӑнтӑхнӑ бинтсем ҫинчен хӑваласа яма та ҫукчӗ, — акӑ мӗн куртӑм эпӗ, вӗриленнипе те кичем пулнипе вӑрансан.
…Большие, синие, твёрдые, как камни, мухи влетали в окна, и не согнать их было с загнивающих, не менявшихся уже третьи сутки повязок, — вот что увидел я, проснувшись вновь от жары, от тоски.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗвел ҫинче шыв ялкӑшать, тӗлӗнмелле симӗс чулсем йӑлтӑртатаҫҫӗ!
Как блестит на солнце вода, какие чудесные зеленые камни!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗтӗ-вӗтӗ чулсем ҫыран хӗррине киле-киле ӳкеҫҫӗ — ҫил тухнӑ пулмалла, ҫумӑр та ҫума пуҫларӗ.
Галька накатывала на берег, — должно быть, поднялся ветер, и дождь стал накрапывать.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Подкумок, чулсем ҫийӗн юхаканскер, янравсӑр та пӗр евӗрлӗ кӗрлет, эпӗ чӑтаймасӑр сывлӑш пӳлӗничченех лашама хӑвалатӑп.
Подкумок, пробираясь по камням, ревел глухо и однообразно, я скакал, задыхаясь от нетерпенья.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Сукмак тӑрӑх аялалла аннӑ чух чулсем хушшинче Грушницкийӗн юнланса пӗтнӗ кӗлеткине асӑрхарӑм.
Спускаясь по тропинке вниз, я заметил между расселинами скал окровавленный труп Грушницкого.

Ҫӳлтен сасартӑк пирӗн урасем айне вӗтӗ чулсем кусса анчӗҫ.
Вдруг мелкие камни с шумом покатились нам под ноги.

Аялта ҫивчӗ шӗвӗрлӗ чулсем.
Внизу острые камни.

Ун патне йывӑҫ тӗмисемпе чулсем хушшинчи тӑвӑр кӑна сукмакпа каймалла; ту ҫине улӑхнӑ чух эпӗ княҫ хӗрӗн аллине тытрӑм, вӑл вара мӗн уҫӑлса ҫӳресе таврӑничченех хӑй аллине вӗҫертмерӗ.
К нему ведет узкая тропинка между кустарников и скал; взбираясь на гору, я подал руку княжне, и она ее не покидала в продолжение целой прогулки.

Июнӗн 3-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Спасск башни чылай ҫӳлӗ вырӑнта ларать, ҫырма хӗрринчен ҫав башня патӗнченех шывалла чӑнкӑ ҫыран анать, унта тӗрлӗ чулсем сапаланса выртаҫҫӗ.
Спасская башня стояла высоко над рекой, и от нее спускался к берегу косогор, усеянный камнями.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Коби станцине ҫитиччен пирӗн пӑрланнӑ чулсем тӑрӑх та юр тӑрӑх ашса тата пӗр пилӗк ҫухрӑм анмаллаччӗ.
Нам должно было спускаться еще верст пять по обледеневшим скалам и топкому снегу, чтоб достигнуть станции Коби.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Сулахайра тарӑн хушӑк, аялта ҫавӑнта шыв юхса тӑрать; пӗрре вӑл пӑр айне кӗрсе пытанать, тепре чулсем урлӑ кӑпӑкланса ишет.
налево зияла глубокая расселина, где катился поток, то скрываясь под ледяной корою, то с пеною прыгая по черным камням.

Эпир тапранса кайрӑмӑр; пилӗк ырхан лаша пирӗн лавсене кукӑр-макӑр ҫул тӑрӑх Гуд-Гора тӑвӗ ҫинелле йывӑррӑн сӗтӗрет, эпир хыҫалтан ҫуран утса пыратпӑр, лашасем ӗшенсе ҫитсен, кустӑрмасен айне чулсем хуратпӑр; пӗлӗт ҫинелле улӑхнӑ пек туйӑнать ҫул, мӗншӗн тесен куҫ мӗн чухлӗ курма пултарнӑ таранах вӑл ҫӳлелле пырать, унтан вара ӗнертенпех Гуд Гора тӑрринче ҫимӗҫ кӗтсе тӑран ҫӑхан пек хулӑн пӗлӗт ӑшне кӗрсе ҫухалать; ура айӗнче юр кӑчӑртатать; сывланӑ чух сывлӑш ҫитейменнипе ӑш вӑркакан пӳлчӗ.
Мы тронулись в путь; с трудом пять худых кляч тащили наши повозки по извилистой дороге на Гуд-гору; мы шли пешком сзади, подкладывая камни под колеса, когда лошади выбивались из сил; казалось, дорога вела на небо, потому что, сколько глаз мог разглядеть, она все поднималась и наконец пропадала в облаке, которое еще с вечера отдыхало на вершине Гуд-горы, как коршун, ожидающий добычу; снег хрустел под ногами нашими; воздух становился так редок, что было больно дышать;

Ҫулӑн икӗ айккипе якалнӑ хура чулсем мӑкӑрӑлса тӑраҫҫӗ, юр айӗнчен унта-кунта йывӑҫ тӗмӗсем курӑнкалаҫҫӗ, пӗр ҫулҫӑ та вырӑнӗнчен хускалмасть, ҫакӑн пек вырӑнта, вилнӗ пек тӗлӗрсе ҫывӑран ҫут ҫанталӑкра, вырӑс шӑнкӑравне, ӗшеннӗ почтӑ тройки пыни питех те савӑнтарать.
По обеим сторонам дороги торчали голые, черные камни; кой-где из-под снега выглядывали кустарники, но ни один сухой листок не шевелился, и весело было слышать среди этого мертвого сна природы фырканье усталой почтовой тройки и неровное побрякиванье русского колокольчика.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics