Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тупрӗ (тĕпĕ: туп) more information about the word form can be found here.
Чӑланта вӑл темле ӑнсӑртран пӗр витре шур сӑрӑпа ультрамарин тупрӗ те ҫавӑнтах кивелсе тӗссӗрленнӗ чӳрече хупписене сӑрлама шут тытрӗ.

В кладовой он как-то случайно обнаружил ведерко белил и ультрамарин и тотчас же решил покрасить серые от ветхости ставни.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗн шыранине хӑй тупрӗ вӑл.

Сам он нашел, чего искал.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗн тӑвасса Оська часах шухӑшласа тупрӗ.

Оська быстро придумал, как быть:

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Тупрӗ пулмалла!

Похоже, нашел!

VI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Тупрӗ!

— Нашел!

VI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Унта вӑл чӑлантан тахҫан-авалхи шӑлавар тупрӗ, вӑл маншӑн пулсан юрами те пулнӑ, кивӗ куртка та тупса пачӗ.

Там она достала из чулана старые-престарые брюки, из которых я давно вырос, и такую же куртку.

V сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Йӗрне тупрӗ!

— На след напал!

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Миша тинех портфельне пылчӑк ӑшӗнчен шыраса тупрӗ те тусӗ патне ҫитрӗ.

Наконец Миша нашел портфель в большой луже и присоединился к товарищу.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Анчах унта курӑк кӗске те хытӑ — Лодя хӑй йӗрне те аран тупрӗ.

Но трава была невысокая и такая упругая, что Лодя даже собственные следы различал с большим трудом.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

— Йӗлтӗрне хуҫнӑ, — терӗ те Гриша ҫавӑнтах йӗлтӗр хуҫӑкне тупрӗ.

Help to translate

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Дима аяккинелле пӑрӑнчӗ те саланнӑ «кайӑкӑн» пӗр пайне тупрӗ.

Дима отошёл в сторону и поднял один из кусков, на которые распалась «птица».

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Вася кӗскерех те хулӑнтарах тепӗр патак тупрӗ.

Вася нашел короткую и толстую палку.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Часах вӑл пӗр типӗ турат тупрӗ, ӑна илчӗ те йӑмра ҫинелле ывӑтрӗ, ҫавӑнтах пӑшалне те ҫӗклерӗ.

Вот он нашёл сухую ветку, взвесил её в руке, быстро размахнулся, швырнул… и тут же схватил ружье.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Таня Луганска таврӑнма килӗшмерӗ кӑна мар, пач хирӗҫлерӗ, клиника ҫывӑхнерех хваттер тупрӗ те Харьковрах пурӑнма юлчӗ.

Таня категорически отказалась вернуться в Луганск и, сняв квартиру неподалеку от клиники, осталась жить в Харькове.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ӑна шыранӑ, хытӑ шыранӑ, юлашкинчен ак тупрӗ.

Которую искал и наконец, как ему показалось, нашел.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ӑс-тӑн ҫеҫ, ҫывӑх юлташӗ пулса, куҫ умне ун чухнехи ӳкерчӗксене кӑлара-кӑлара тӑратрӗ, Сергей вара, пӗтӗмпех асаилӗве путса, ҫавсенче кӗтмен ҫӗртенех йӑпану тупрӗ.

И только память, выступая союзницей Сергея, воскрешала картины того времени, и он, целиком отдаваясь воспоминаниям, неожиданно находил в них утешение.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑл аран пӗр килте пушӑ кӗтес шыраса тупрӗ.

С трудом он нашел свободный угол.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тупрӗ тепри!

Выдумала!

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мелеховсен пахчине темле майпа Богатыревсен ҫӗвӗ машини пырса выртнӑ, хӑйӗн кӗлечӗ тӑррине витнӗ шӑвӑҫа вара Пантелей Прокофьевич Аникушкӑсен анкартинче шыраса тупрӗ.

На огороде у Мелеховых оказалась швейная машина, принадлежавшая Богатыревым, а жесть со своего амбара Пантелей Прокофьевич разыскал на гумне у Аникушки.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑнтӑрла кунпа ӗҫ ӑнчӗ-ха, анчах каҫхине ҫӗр выртма чарӑннӑ-чарӑнман ӑна Андреянов шыраса тупрӗ те хыпаланса ыйтрӗ: «Пӗрле ҫӗр каҫатпӑр-и кӗҫӗр?» — унтан Григорий мӗн те пулин тавӑрса каласса кӗтмесӗрех сӑмах арманне хӑлтӑртаттарма пуҫларӗ: «Эсир, ырӑ ҫыннӑм, казаксем ҫуран ҫапӑҫура йӑвашрах терӗр те, эпӗ ак хамӑн пурнӑҫра унӑн превосходительстви ҫумӗнче порученисемпе ҫӳрекен офицер пулнӑ чух…

И днем преуспевал в этом, но как только останавливались на ночевку — Андреянов разыскивал его, торопливо спрашивал: «Вместе ночуем?» — и, не дожидаясь ответа, начинал: «Вот вы, любезнейший мой, говорите, что казаки неустойчивы в пешем бою, а я, в бытность мою офицером для поручений при его превосходительстве…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed