Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

татӑкӗ (тĕпĕ: татӑк) more information about the word form can be found here.
Вара хӑма татӑкӗ илтӗм те приказ йӑлтах шӑнса ан лартӑр тесе, ҫак пилӗк саспаллине витсе хутӑм.

Я взял дощечку и прикрыл эти четыре буквы, чтобы приказ совсем не замёрз.

Юр ҫинчи приказ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Санӑн чӗре мар-ҫке, тутӑхнӑ тимӗр татӑкӗ

У тебя же не сердце, ржавая железяка заместо него…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсир нумай тавлашса тӑрасшӑн-и? — терӗ Григорий, йӗнер хутаҫҫинчен патронсемпе ҫӑкӑр татӑкӗ кӑларса.

Григорий вынул из седельных сум патроны и кусок хлеба, сказал: — Вы долго думаете ладиться?

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий хирӗҫ нимӗн те каламарӗ, турилкке ҫинчен йӳҫӗтнӗ хӑяр татӑкӗ илсе чӑмлакаларӗ те урайне сурса пӑрахрӗ.

Григорий промолчал, вялым движением он взял с тарелки кусок соленого огурца, пожевал его и выплюнул.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл пӗр метр ҫурӑ тӑршшӗ таса хӑма татӑкӗ ҫӗклесе пычӗ.

Он нес обрезок чистой доски длиной метра в полтора.

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Оська темле патак татӑкӗ кӑшлать, вӑл темӗн ҫинчен тарӑн шухӑша кайса куҫхаршине е хӑпартать, е антарса тӑрать.

Оська грыз какую-то палочку, то хмурил, то подымал брови, о чем-то сосредоточенно думая.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вал мана лӳчӗркеннӗ хут татӑкӗ тыттарчӗ.

Он дал мне смятый листок.

I сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вӑл сенкер кӗпе тӑхӑннӑ, хӑрах ҫаннине сарлака хӗрлӗ пусма татӑкӗ ҫыхнӑ.

Help to translate

II. Ҫитрӗмӗр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Кӗсйисене пӑхкаласа пӗр ҫыру татӑкӗ туртса кӑларчӗ те пӗр чӗнмесӗр темӗнччен пӑхкаласа тӑчӗ.

Help to translate

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Фюзеляж ҫине хут татӑкӗ ҫыпӑҫтарса хунӑ.

К фюзеляжу был приклеен бумажный ярлычок.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Уйрӑммӑнах ҫак фокусӗ асаплӑ пулнӑ: Федюшка ҫип вӗҫне аш татӑкӗ ҫыхнӑ та Каштанкӑна панӑ, лешӗ ӑна ҫӑтса янӑ хыҫҫӑн вӑл хыттӑн ахӑрса, аш татӑкне хырӑмӗнчен каялла туртса кӑларнӑ.

Особенно мучителен был следующий фокус: Федюшка привязывал на ниточку кусочек мяса и давал его Каштанке, потом же, когда она проглатывала, он с громким смехом вытаскивал его обратно из ее желудка.

II. Темӗнле палламан ҫын // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Малтан вӑл ӑна ҫӑкӑр тата сырӑн ҫиелти кӑвакарса кайнӑ хуппине, унтан аш татӑкӗ, пӗчӗк кукӑлӗн ҫуррине, чӑх шӑммисене панӑ, анчах Каштанка, выҫса кайнипе, вӗсене пурне те ҫав тери хӑвӑрт ҫисе янӑ, тутине те пӗлсе юлайман.

Сначала он дал ей хлеба и зеленую корочку сыра, потом кусочек мяса, полпирожка, куриных костей, а она с голодухи все это съела так быстро, что не успела разобрать вкуса.

II. Темӗнле палламан ҫын // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Такси хуларан тухсан, ун пуҫне асра юлман тӗлӗк татӑкӗ пек, тӑн килсе кӗчӗ: Таня таврӑннӑ та чӳрече ҫӗмрӗккине асӑрханӑ…

Когда такси выехало за город, к нему, как обрывок незапомнившегося сна, пришло: вернулась Таня и увидела разбитое окно.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫӑвара ҫӑкӑр татӑкӗ хума та… пулӑшмасӑр тума ҫук.

Даже кусок хлеба в рот и то… без помощи не обойдешься.

7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫакӑр татӑкӗ пыра тӑвӑлса ларчӗ, шӑнкӑртатса, алӑран кашӑк тухса ӳкрӗ.

Кусок хлеба застрял в горле, звякнув, из рук упала ложка.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ӑна хирӗҫ, урӑм-сурӑм ывтӑнса, хӗҫӗсене йӗннисенчен кӑларнӑ ултӑ юланут кӗтесрен тухрӗ те, малта пыраканнин кӑкӑрӗ ҫинчи хӑмач татӑкӗ юн тӗслӗн курӑнса кайрӗ.

Навстречу ему из-за угла, пластаясь в бешеном намете, вылетели шесть конных с обнаженными клинками, у переднего всадника на груди кровенел, как рана, кумачный бант.

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл пӗчӗкҫӗ тӗкӗр татӑкӗ ҫине пӑхса илчӗ те хӑй те чылайччен сасӑ кӑлармасӑр кулчӗ.

Он посмотрелся в крохотный осколок зеркала и сам долго беззвучно смеялся.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юрласа яратпӑр та, хӗрарӑмсем итлеме чупса тухаҫҫӗ: эпир мӗнле те пулин хурлӑхлӑраххисене юрлатпӑр, ну, хӗрхенеҫҫӗ вара вӗсем, хӑшӗ салӑ татӑкӗ, хӑшӗ кӑкшӑмпа сӑра е татах мӗн те пулин ҫимелли илсе килет…

Как заиграем, понабегут бабы слухать; мы какую-нибудь жалостную заведем, ну, они растрогаются и несут — какая кусок сала, какая корчажку молока или ишо чего из едового…

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ку енче ытла ним ахалех тӑрантармаҫҫӗ, ҫӑкӑр татӑкӗ параҫҫӗ те — пулчӗ те.

Так, за здорово живешь, в этих краях не дюже кормют, дадут кусок хлеба — и все.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тырӑ вырма хатӗрлесе лартнӑ лобогрейка патӗнче Григорий хыр чӗрпӗкӗсем, турпассем, чалӑшшӑн татнӑ хӑма татӑкӗ сапаланса выртнине курчӗ.

Около приготовленной к покосу лобогрейки увидел валявшиеся на земле сосновые щепки, стружки, косой обрезок доски.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed