Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑчӗ (тĕпĕ: вӑхӑт) more information about the word form can be found here.
— Ӗҫӗ те ку сурмалласкер ҫеҫ, анчах вӑхӑчӗ кӗтмест.

— Оно и дело пустяшное, да не терпит.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Таҫта такам ют ҫын патӗнче пурӑннӑ пек, ҫур кун чӗлӗм туртать, ҫур кун таҫта ярункара сулланса ҫӳрет, ӗҫлеме вӑхӑчӗ те ҫук…

Как, скажи, он у чужих людей живет: полдня курит, полдня чухается, а работать некогда…

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫу вӑхӑчӗ ҫитрӗ-ҫке, походсем пуҫланаҫҫӗ, кунта акӑ ҫак Игорь Чикалдин пеккисемпе аппаланса лар…

На носу лето, походы, а тут возись с такими… вроде Игоря Чикалдина.

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Вӑхӑчӗ питӗ лӑпкӑ ӗнтӗ.

Было совсем тихо.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Мӗн тӑвӑн, вӑхӑчӗ те юмахри пек сисӗнмесӗр вӗҫет ҫав…

Время-то пролетает, как в сказке.

Пӗчӗк космонавт // Альбина Исемпи. Альбина Исемпи (Васильева А.П.) Пӗчӗк космонавт. — Шупашкар: 2008. — 16 с, илл.

Практика вӑхӑчӗ пӗтсен те Сергей каникула каяссипе каймасси, канассипе канмасси пирки иккӗленсе тӑмарӗ, ним шутламасӑрах шахтӑра ӗҫлеме юлчӗ.

Когда окончился срок практики, Сергей, не задумываясь, остался работать в шахте, отбросив соблазнительные мысли о каникулах, отдыхе и прочем.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑхӑчӗ ҫукчӗ унӑн.

Ей было некогда.

10 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑхӑчӗ ҫитмен-ха, кунпа ӗлкӗретпӗр, — кулкаларӗ Богатырев, картинчен иртсе кайнӑ тусне аллипе сирсе.

— Ишо не время, с этим успеется, — посмеивался Богатырев, отстраняя расходившегося друга.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑхӑчӗ ун хальхи ҫинчен шухӑшламаллӑх та, тахҫанхисене аса илмелӗх те ытлашшипех пулчӗ.

Времени, чтобы обдумать настоящее и вспомнить прошедшее, было у него в избытке.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӗпӗртетӳ пуҫланнӑ та лере, ун ҫинчен шухӑшлама вӑхӑчӗ те пулман.

Началась такая передвижка, что не до него было.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах вӑхӑчӗ ку ваттисем тӑван килӗсенче канлӗн вилмеллискер тата ашшӗсемпе аслашшӗсем хӑйсен юлашки канӑҫне тупнӑ масарсене кӗрсе выртмаллискер пулмарӗ-ҫав, ахӑр…

Но, видно, не такое наступило время, чтобы старикам можно было тихо помирать в родных куренях и покоиться там, где нашли себе последний приют их отцы и деды…

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Таҫта инҫетре-инҫетре, Дон хӗррипе юпленсе тӑсӑлакан кӑвак сӑртсем тӑрӑх, ҫӗре тӗксӗм ҫивиттипе пиелесе, ҫаплах-ха ҫумӑр пӗлӗчӗн сулхӑн мӗлки упаленчӗ, бахчасенче янкӑр сарӑ шерепеллӗ кӑнтӑр вӑхӑчӗ хуҫаланчӗ, пӗлӗт хӗрринче чӗлтӗрти ӑрша чӗтренсе юхрӗ, ҫӗртен тата вӑл тӑрантарса ӳстернӗ курӑксенчен чуна тӑвӑнтаракан пӑчӑ шӑршӑ кӗчӗ.

Где-то далеко-далеко, по голубым отрогам обдонских гор, еще шарила и пятнила землю провожающая тучку тень, а на бахчах уже властвовал янтарно-желтый полдень, дрожало, переливалось на горизонте текучее марево, удушливее пахла земля и вскормленные ею травы.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эппин, ӗҫ пур, кӗтме вӑхӑчӗ ҫук.

— Стало быть, дело есть и ждать некогда.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан ҫеҫенхирте утӑҫи вӑхӑчӗ пуҫланчӗ, анчахрах пулса иртнӗ хӑрушӑ ӗҫсем майӗпенех манӑҫа тухса пычӗҫ.

Потом наступил степной покос, и недавние события забылись.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тавтапуҫ, кинемей, вӑхӑчӗ ҫук сӗт ӗҫсе тӑма.

— Спасибо, мамаша, времени нету молоки распивать.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ларса тӑма вӑхӑчӗ хушмасть…

— Мне садиться время не указывает…

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑхӑчӗ халь унашкалли мар пек туйӑнать.

Время сейчас как будто не такое.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Анчах пурне те пӗр харӑс мар ӗнтӗ, вӑхӑчӗ ҫитсен куна та тӑватпӑр.

— Но не все сразу, дай срок — и это осилим.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ну, вӑхӑчӗ хальхи пек пулман, — пӗр сӑмах калатӑн та ҫаврӑнса пӑхатӑн!

Ну, а время не такое было, как нынче, — скажешь, да оглянешься!

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗр сӑмахпа, центр ӗҫченӗсен ҫулталӑкӗпех сывлама та вӑхӑчӗ пулман.

Одинм словом говоря, у сотрудников центра целый год не было времени даже вздохнуть.

Яваплӑх хӑратмасть // Ирина НИКОЛАЕВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 2 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed