Шырав
Шырав ĕçĕ:
Врона офицерсен хушшинче Шмульткене асӑрхаса илчӗ.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Кӑна комендатура хӑйне ӑрасна асӑрхаса тӑрать.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Ҫак кунсенче, вӑл мӗн кӑна тусассӑн та, яланах хӑйӗн хыҫӗнче ӑна асӑрхаса, сыхласа тӑракан ывӑлне туйса тӑчӗ.И где бы он ни ступил, он чувствовал за своей спиной сына, сторожко оберегавшего его.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Вӑл йӑшӑлтатнине асӑрхаса, Людвига диван патне пычӗ те Раймонда аллинчен тытрӗ.Людвига, заметив его движение, подошла к дивану и взяла Раймонда за руку.
Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Ӗҫӗ ҫакӑн пек: эпир халӗ фабрикӑна хамӑр кӗнекесене илсе пыма чарӑнсан, жандармсем, ҫавна асӑрхаса, пӗтӗм айӑпа Павелпа унӑн тӗрмери юлташӗсем ҫине йӑвантарма пултараҫҫӗ…
XIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ҫакна асӑрхаса, амӑшӗ хуллен кӑна: — Мӗн эсӗ, Паша, э? — тесе ыйтрӗ.
XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Пирӗн вӑхӑт этеме хытӑ асӑрхаса пурӑнма хушать, ҫынсем хӑйсен пуҫӗнчен тухакан шухӑшпа пурӑнма тытӑнаҫҫӗ.Время наше требует строгого надзора за существом человека, люди начинают жить из своей головы.
VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ҫапах та, Сӗрӗм ют ҫи-пуҫа хывнине Матвей асӑрхаса юлнӑ-юлнах.Однако от Матвея не ускользнуло, что этот Дыма скидает с себя совсем не свою одежду.
X // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
— А, мистер Берко, — тенӗ улпут майри, хӑвалӑхсем вӑл кӑштах ҫилленнине те асӑрхаса.— А, мистер Берко, — сказала барыня, и лозищане заметили, что она немного рассердилась.
VIII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Асӑрхаса тӑман чухне пӗрин хыҫҫӑн тепри иртсе пынӑ вӗсем, пӗр ҫутӑлса та пӗр сӳнсе чун-чӗрене лӑпкаса тӑнӑ.Пока он не следил за ними, они плыли одна за другой, вспыхивали и гасли, лаская душу и сердце.
III // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Нумай та пулмасть-ха ун ҫамрӑк чӗри хӑйӗн геройӗпе, идеалӗпе ҫав тери савӑнатчӗ, халӗ акӑ ун шурса кайнӑ, илемлӗ пичӗ ҫинче — вӑл илемлине Марья Николаевна та асӑрхаса карета чӳречинчен пуҫне кӑларса пӑхрӗ — ҫак ырӑ сӑнлӑ пит ҫинче курайманлӑхпа ун ҫилӗ тулса ҫитни ҫеҫ курӑнать; — ытла та леш куҫсем майлӑскерсем! —
XLIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
— Эсир пӗр-пӗрне паллатӑр-и? — ыйтрӗ Марья Николаевна, Санин именнине асӑрхаса.— Вы знакомы? — спросила Марья Николаевна, от которой не ускользнуло смущение Санина.
XXXVIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Халлӗхе вара basta cosi! — тесе хучӗ вӑл, Санин темскер хирӗҫ каласшӑн пулнине асӑрхаса.А теперь basta cosi — подхватила она, заметив, что Санин хотел что-то возразить.
XXXVII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Клюбер г-н малтан хӑй камне пӗлтерчӗ, ҫав тери пархатарлӑн пуҫ тайса, ура кӗлисене пӗр-пӗринпе кӑмӑллӑн лектерсе илчӗ, кирек кам та ҫакна курсан: «ҫак ҫыннӑн кӗпи-йӗмӗ те, шухӑш-кӑмӑлӗ те пӗрремӗш сорт!» тесе асӑрхаса илнӗ пулӗччӗ.
VIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Вӑл Джемма ҫине пӑхса илчӗ те, хӑй Джемма куҫӗсем кулнине асӑрхаса илнӗ пек туйӑнса кайрӗ.Он посмотрел на Джемму — и ему показалось, что он подметил насмешливое выражение в ее глазах.
VII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Вӑл хура хурӑнсемпе шурӑ хурӑнсем хушшинче ҫухалнине Филька асӑрхаса та юлаймарӗ.И Филька не успел даже заметить, как исчезла она меж черных и белых берез.
XX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.
Инсаров тӗплӗн каласа парасшӑн пулманнине асӑрхаса илсен (вӑл килессе те ун патне ирӗксӗр кӑна килнӗччӗ), пуринчен малтан «пенёнзпа» хӗҫпӑшалланма канашланипе ҫырлахрӗ, тепӗр чухне килсе кайма сӗнсе: «сирӗн пуҫа ҫынна шанасси килсе кӗрсен, «ӗненменлӗх» чаксан — тепӗр чухне килсе кайӑр», — тесе хушса хучӗ вӑл, уҫӑ табакеркине сӑмси айне тытса табак шӑршланӑ май.
XXIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Елена вара тулти тӗттӗме тинкерсе пӑхать; унӑн тутисем никам асӑрхаса илмелле мар кулӑпа уҫӑлаҫҫӗ… анчах вӑл ҫийӗнчех пуҫне сулса илет, пӳрнисене ҫаклатса тытнӑ аллисене ӗнси хыҫне хурать, унтан каллех паҫӑрхи шухӑшӗсем тӗтре пек чӳхенсе тӑраҫҫӗ.
XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Анчах кимӗ ҫырана ҫитсе чарӑниччен Увар Ивановича хӑйӗн юлташӗсене тепӗр хут тӗлӗнтерме тӳр килчӗ: вӑл, вӑрманӑн пӗр кӗтессинче сасӑ ытла та уҫҫӑн янӑраса илтӗннине асӑрхаса, сасартӑк путене пек пӗтӗлтетсе авӑтма пуҫларӗ.
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Елена вӑл юлашки кунсенче чӑнах та хуп-хура хуралса кайнине асӑрхаса илчӗ:Она заметила, что он точно сильно загорел в последние три дня.
XIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.