Шырав
Шырав ĕçĕ:
Таптанма ӗлкӗреймен кӗрпеклӗ юр ҫинче ут чӗрнисенчен ҫавракарах йӑшӑк йӗрсем юлаҫҫӗ, ӗнерхи ӑшӑ ҫанталӑк юра лаптӑкӑн-лаптӑкӑн ҫисе кайнӑ вырӑнсенче вара хӑй ҫумне хутланса выртнӑ пӗлтӗрхи вилӗ курӑклӑ ҫара ҫӗр ут чӗрнисем айӗнче кӑшт кӑна пута-пута анать, янӑравсӑр сасӑпа кӑчӑрт-кӑчӑрт туса пырать.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Толя пӗлӗт ҫине пӑхса илчӗ те: — Ачасем, хӗвел анать вӗт! — терӗ.Толя посмотрел на небо, прищурив рыжие ресницы, и сказал: — Ребята, а солнышко-то заходит!
IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
— Кимӗ шыв тӗпне икӗ метр тарӑнӑш анать.
Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.
Ҫырма тӑрӑх пӗр-пӗрин ҫумне начар ҫыхкаланӑ икӗ пӗрене юхса анать.
Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.
Унӑн ҫаврака хырӑмӗ ҫеҫ сывланӑ май пӗрре хӑпарать, тепре анать.Лишь округлые бока его слегка подымались и опускались от дыхания.
«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.
Ӗненес те килмест, ара, халех, тепӗр минутран, вӑл аяла, пӗрремӗш хута, анать те алӑ курать.Не верилось, что сейчас, через минуту, он сойдет вниз, на первый этаж, и увидит руку.
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Чӳречене ҫумӑр хӗнет, урлӑ-пирлӗ йӗрсемпе кантӑка каскалать, аялалла ҫырма пула-пула юхса анать.По окну стегал дождь, косыми струями резал стекло и ручьями стекал вниз.
1 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ахӑрать хайхи ку пирӗн киревсӗр сӑмахсемпе, ҫуна ҫинчен шӑва-шӑва анать… пач урса кайрӗ, урӑхла каласан.Орет благим матом, с салазок скатывается… то есть совсем сбесился!
7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Тӗкӗн йывӑҫа — пуҫу ҫине ҫавӑнтах юр кӗрчӗ йӑтӑнса анать.
7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Вагонетки ҫав вӑхӑтра аялалла васкаса анать.
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Сергей тӑрать, темиҫе утӑм ярса пусать те пичӗпе шӗвӗ те сивӗ пылчӑк ҫине тӑрӑнса анать.Сергей встает, делает несколько шагов вперед и падает лицом вниз, в жидкую холодную грязь.
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ун хӗрелсе кайнӑ йӗпе хулпуҫҫисемпе пӗҫҫисем тӑрӑх супӑнь шывӗ юхать, ҫурӑм шӑмми тарӑх шап-шурӑ кӑпӑк шуса анать.
16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Сасартӑк Ксени хытса кайрӗ: хул хушшине сарӑ сӑран папкӑ хӗстерсе, пусма тӑрӑх Иннокентий анать.И вдруг Ксения обмерла: по лестнице, держа под мышкой желтую кожаную папку, спускался Иннокентий.
25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Хӗрлемес шыв хӗррине анать, — пӑшӑлтатса калать те вӑл юлташне бинокле аяккалла хурать.— Красный слушается к воде, — шепнул казак товарищу и отложил бинокль.
LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Григорий пӑхрӗ те хӗпӗртенипе тата сунарҫӑлла хумханнипе чӗри картах сикрӗ: пӗр тикӗшӗ, йӗркеленсе ӗлкӗрнӗ картаран уйрӑлса, хӑвӑрт аялалла анать, майӗпен те чарӑна-чарӑна илсе, ҫуначӗсемпе авӑсать.
XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Шыв сӑхса тултарнӑ юр тӑпра таранах путса анать.
XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Григорий ура ҫине те сиксе тӑнӑччӗ, анчах тимлесерех пӑхрӗ те ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ: вилӗ куҫҫулӗ мар, ӑшӑпа ирӗлнӗ кӑтра ҫӳҫ тӗпекӗ ҫинчен Петро ҫамки ҫине шыв тумламӗ ӳкнӗ-мӗн, ҫавӑ ун питҫӑмартийӗ тӑрӑх майӗпен юхса анать иккен.
XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Шикленет кунта ҫул ҫӳревҫӗ, шикленет тискер кайӑк, вӗҫен кайӑк та айлӑма сайра вӗҫсе анать.Жутко здесь путнику, жутко тут зверю, редкая птица слетит в ущелье.
Шуйттан кӗперӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.
— Вырӑссем Измаила иличчен маларах пӗлӗт Дуная татӑлса анать.
Измаил // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.
Ҫул, тӑвайкки хӗррипе ҫаврӑнса, айлӑмалла анать; кукӑрӑлкаласа, тӑтӑшах сӑрт тӗмески ҫине шӑвӑна-шӑвӑна тухса, лапамлӑ вырӑнпа иртет.Дорога, огибая изволок, спустилась в лощину, текла по ней, виляя и выползая на бугор.
XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.