Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) more information about the word form can be found here.
Вӑл аллисемпе сулкаласа пӗтӗм вӑйӗпе хӑйӗннисене кӑшкӑра пуҫланӑ: — Тӑвансем, хӑтарӑр! Тӑвансем! — тенӗ.

Замахал руками, закричал что было духу своим: — Братцы! выручай! братцы!

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вуннӑ ярса пусмассерен тенӗ пек чарӑнса тӑнӑ.

Ступит шагов десять и остановится.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Тавтапуҫ сана, ӑслӑ хӗр, мансӑр пуҫне кам ӗнтӗ сана пуканесем туса парӗ? — тенӗ те вӑл ӑна пуҫӗнчен шӑла пуҫланӑ.

— Спасибо, — говорит, — умница. Кто тебе без меня кукол делать будет? — и погладил ее по голове.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Сывӑ пул, Дина, ӗмӗр асӑнӑп сана, — тенӗ Жилин.

— Прощай, — говорит, — Динушка. Век тебя помнить буду.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Каскапа пулсан та каяс пулать», — тенӗ.

Хоть в колодке, — да надо идти.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Дина чупса ҫитнӗ те чул илсе: — Пар-ха, эп ватам, — тенӗ.

Прибежала Дина, взяла камень и говорит: — Дай я.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Ку каллех Дина пулӗ», — тенӗ вӑл.

Думает: «верно, опять Дина».

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин шертине илнӗ те: — Вырӑнне кайса хур, Дина, унсӑрӑн пӗлӗҫ те хӑвна тытса хӗнӗҫ, — тенӗ.

Взял Жилин шест и говорит: — Снеси на место, Дина, а то хватятся, — прибьют тебя.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ну, апла пулсан, сывӑ пул, ан ӳпкеле, — тенӗ те Костылина тытса чуптунӑ.

— Ну, так прощай, — не поминай лихом, — поцеловался с Костылиным.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӑҫта кайӑп эпӗ, манӑн ҫаврӑнкалама та вӑй ҫук, — тенӗ.

Куда я пойду, когда и поворотиться нет сил?

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин Костылина каланӑ: — Ну, Костылин, атя, юлашкинчен тытӑнса пӑхар, эпӗ сана хам ҫине лартап, — тенӗ.

Жилин и говорит: — Ну, Костылин, пойдем, попытаемся последний раз; я тебя подсажу.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Пурте кайрӗҫ, килте иккӗн анчах, — тенӗ Дина.

— Уехали все, только двое дома.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Мӗн каласшӑн? — тенӗ Жилин.

— Что? — говорит Жилин.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Дина: «Юрамасть, курӗҫ, пурте килте», — тенӗ те кайнӑ.

— Нельзя, — говорит, — увидят, все дома, — и ушла.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин аллисене хӗреслесе йӑлӑна пуҫланӑ: — Дина, тархасшӑн, илсе кил! — тенӗ.

Он сложил руки, молится ей: — Дина, пожалуйста! Динушка, принеси!

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Эсӗ, мана хӗрхенетӗн пулсан, пӗр вӑрӑм патак илсе килсе пар, — тенӗ Жилин.

Жилин и говорит: — А коли тебе меня жалко, так ты мне палку длинную принеси.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ сана хӗрхенетӗп, — тенӗ Дина.

А мне тебя жалко.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Кам вӗлерес тет? — тенӗ Жилин.

— Кто убить хочет?

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑртак чӗнмесӗр ларсан, вӑл каланӑ: «Иван! Сана вӗлерес теҫҫӗ», — тенӗ.

Помолчала, посидела и говорит: — Иван! тебя убить хотят.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Кирлӗ мар, — тенӗ вӑл.

— Не надо, — говорит.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed