Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗре (тĕпĕ: ҫӗр) more information about the word form can be found here.

Силантьев йӗнерӗ ҫинче сиксе илчӗ те ҫӗре персе анчӗ, аллисемпе сенкер инҫете тытса ыталасшӑн пулнӑ пек тапӑлтатса илчӗ…
Подпрыгнув на седле, Силантьев падал, ловил, обнимал руками голубую даль…

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ан чик сӑмсуна кирлӗ мар ҫӗре!
— Не лезь, куда не надо!

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вараланчӑк вӑл, ҫӗре кӑна шӑршлантарать, усал кӑмпа хӑраххи пурӑнать.
Нечисть, смердит на земле, живет вроде гриба-поганки.

Хурӑн ҫӗртен икӗ аршӑн ҫӳлерехрен касӑлса татӑлчӗ те, тураттисемпе ҫурт чӳречин ҫара рамисене ҫакланса, стенана чӑрмаласа, ҫӗре ӳкрӗ.
Березка, срезанная на два аршина от корня, падала, цепляя ветвями голые рамы окоп, царапая стену дома.

Эпӗ лапчӑк тӑрӑллӑ симӗс картузлӑ этемсен хутаҫ пекрех кӗлеткисене куртӑм, вӗсем чӗркуҫҫирен лутрарах кунчаллӑ чӑртмах салтак аттисемпе кӗрхи ҫӗре таптаҫҫӗ; тата ҫак тарлӑ чӗрӗ ҫынсенчен вилӗ какай тӑвакан нимӗҫ пулемёчӗсем епле урмӑш сасӑпа уҫҫӑнах хӑйӑлтатса кулнине илтрӗм.
Я видел мешковатые серые фигуры в блинчатых защитных фуражках, в грубых, ниже колен, солдатских сапогах, топчущие осеннюю землю, и слышал отчетливый хриповатый смешок немецких пулеметов, перерабатывающих этих живых потных людей в трупы.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пурӑна-киле штаб тӑнӑ ҫӗре патша килчӗ.
Приезжал в Ставку царь.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Иванков чӗлпӗрне ячӗ, йӗнерӗ ҫинчен сиксе анчӗ, унтан, енчен-енне сулкаланса кайса, ҫӗре тӗшӗрӗлсе ӳкрӗ.
Иванков кинул поводья, прыгнул с седла и, закачавшись, упал.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Астахов табак хутаҫҫине чӗркеме ӗлкӗреймерӗ, кӗсйине чикес вырӑнне ӑна, аякран ирттерсе ярса, ҫӗре ӳкерчӗ.
Астахов не успел сложить кисет, сунул его мимо кармана.

Ӳкнӗ чух Иванков нимӗҫсенчен пӗри епле учӗ ҫинчен персе аннине курчӗ: малтан юлхавлӑн аякалла чалӑшса кайрӗ вӑл, унтан сасартӑк, аллисене саркаласа, ҫӗре ӳкрӗ.
Падая, он видел, как один из немцев валился с лошади: вначале лениво клонился набок и вдруг, кинув руками, упал.

Иванков учӗ кайри ури ҫине тӑчӗ, хуҫине ҫӗре туртса ӳкерчӗ.
Лошадь Иванкова стала в дыбки, повалила хозяина.

Казаксем сӑрт тӳпине вӗҫтерсе тухнӑ ҫӗре нимӗҫсем вӗсен умне ӳкме ӗлкӗрнӗ те, Пеликелие каякан ҫул урлӑ каҫса, юртӑпа чуптарса пыраҫҫӗ.
Когда казаки выскочили на бугор, немцы, уже опередив их, шли рысью, пересекая дорогу на Пеликалие.

Хуҫи, аллисемпе ҫӗре перӗнес пекех пӗшкӗнсе, хӑй пуҫӗ ҫийӗн пульӑсем шӑхӑрнӑ чухнехи пекех хӑраса, килнелле вӗҫтерчӗ.
Хозяин, пригибаясь, почти цепляя руками землю, словно над ним взыкали пули, побежал к дому.

Унтан, ҫынсем ҫине пӑхнипе, ҫипсем хушшине тиреймен сысна шӑртне ҫӗре ӳкерчӗ.
И, заглядевшись, уронил не всученную в дратву щетинку.

Манӑн ҫӗре кӗнӗ асаттене хӑйӗн аслашшӗ парса хӑварнӑ.
Деду моему, покойнику, от его деда досталась.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тыткӑна лекнисем пӗр ҫӗре хуса кӗпӗрлентернӗ шупка-сӑрӑ выльӑх кӗтӗвӗ пек чупаҫҫӗ, хавассӑр-тискеррӗн кӗпӗртетсе пыраҫҫӗ вӗсен тимӗр таканлӑ ботинкисем.
Они бежали скученным серым стадом, и безрадостно-дико звучал стук их окованных ботинок.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Австриец, аллисене ури шуса кайнӑ чухнехи пек сарса пӑрахса, ҫӗре тӗшӗрӗлсе анчӗ; чул сарнӑ ҫул ҫине пуҫ купташки пайӗсем хӳнтлетсе ӳкрӗҫ.
Австриец упал, топыря руки, словно поскользнувшись; глухо стукнули о камень мостовой половинки черепной коробки.

Сӑнни унӑн хӑй ҫине тирӗннӗ этем йывӑрӑшӗпе ҫӗре ӳкрӗ; австриец (савӑл пек шӗвӗр хырман сухалӗ ҫеҫ курӑнать хӑйӗн), пӗтӗмпе чӗтренсе тапаланса, кукӑрӑлса-пӗкӗрӗлсе ларнӑ пӳрнисемпе сӑнӑ аврине хыпашласа чӑрмаланине курчӗ Григорий.
И, под тяжестью оседавшего тела, ронял, чувствуя на ней трепет и судороги, видя, как австриец, весь переломившись назад (виднелся лишь острый небритый клин подбородка), перебирает, царапает скрюченными пальцами древко.

Кантӑк ҫине алмазпа касса йӗр тунӑ пек, ӗмӗр манмиех касӑлса кӗрсе юлчӗҫ Григорий пуҫне Прохор лашин йӗрсе пӑрахнӑ шӑлӗсем те, унӑн кӗрен шӑл тунийӗсем те, ҫӗре лаплатса ӳксе, хыҫалтан сиктерсе килнӗ казак ут чӗрнисем айне таптанса юлнӑ Прохор хӑй те Григорий кӑшкӑрнӑ сасса илтмерӗ, анчах та, ҫӗр ҫумне лапчӑтса лартнӑ Прохорӑн чалӑшса кайнӑ тутипе вырӑнӗнчен сиксе тухнӑ куҫӗсем ҫине пӑхрӗ те, вӑл этемле мар хӑрушлӑн кӑшкӑрса янине ӑнланчӗ.
Резцом, как алмазом на стекле, вырезала память Григория и удержала надолго розовые десны Прохорова коня с ощеренными плитами зубов, Прохора, упавшего плашмя, растоптанного копытами скакавшего сзади казака, Григорий не слышал крика, но понял по лицу Прохора, прижатому к земле с перекошенным ртом и вылезшими из орбит телячьими глазами, что крикнул тот нечеловечески дико.

Григорий хыҫалалла ҫаврӑнса пӑхрӗ те, унӑн пуҫне хӑй курнӑ япалан пӗр сыпӑкӗ ҫирӗпленсе юлчӗ: Прохор лаши, ҫӗрте сарӑлса выртакан хорунжий урлӑ сиксе, шӑлне йӗрсе пӑрахрӗ, унтан, мӑйне пӗксе, ҫӗре кайса ӳкрӗ.
Оглянувшись, Григорий запечатлел в памяти кусочек виденного: конь Прохора, прыгнув через распластанного на земле хорунжего, ощерил зубы и упал, подогнув шею.

Лашасем хӳрисене хыҫалалла тӑсса янӑ та, урисене пӗр ҫӗре лектерсе вӗрхӗнеҫҫӗ.
Лошади в комок сжимали ноги и пластались, кидая назад сажени.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics