Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аван the word is in our database.
аван (тĕпĕ: аван) more information about the word form can be found here.
— Тавтапуҫ, сывлӑхӑм пит аван, — юри кулкаланӑ майлӑ тавӑрчӗ студент.

— Благодарю вас, я здоров, — с деланной улыбкой ответил студент.

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Енчен унӑн чунӗ ҫак икӗ тӳлеме те пӗрле ҫыхӑнтарма пултарнӑ пулсан, епле аван пулнӑ пулӗччӗ — пӗрне ӑс-хакӑл панӑ хӑватпа тейӗпӗр, тепӗрне — ҫутҫанталӑк пилӗпе, вӗсене пӗр-пӗринпе килӗштерсе те тан виҫепе тытса, тепри пулӑшнипе иртесрен-мӗнрен кӑшт тытарах тӑрайсан мӗнле аван пулнӑ пулӗччӗ ҫав та…

Как было бы хорошо, если бы душа его могла вместить обе эти привязанности — одну, внушенную волей и разумом, другую — голосом природы, могла согласовать их, уравновесить и ослабить каждую при помощи другой…

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичосем патне ҫитсе, Мичо арӑмӗ патне хӑнана пынӑ пек тӑвӗччӗ те пӗлтерсе тухса кайӗччӗ — вӗсем патне кайма аван мар, лайӑх мар, ӑссӑр тунӑ пекех пулса тухать.

Самой пойти к Мичо под предлогом визита к его жене и сказать ей все — неудобно, неприлично, почти безумно.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пит аван, — килӗшрӗ Кандов.

— Хорошо, — негромко проговорил Кандов.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ытла аван каҫа йӑлт пӑсса хучӗҫ, вилес пек хӑратрӗҫ.

Весь вечер испортили, напугали до полусмерти!..

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сӑмах ҫав сунарҫӑсене вӗлерекенни ҫине куҫрӗ, Огняновӑн ятне те, сӑнне-питне те аван пӗлеҫҫӗ иккен.

Разговор перешел на убийцу охотников, и Огнянов со смущением убедился в том, как популярны его имя и личность.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗксем хушшинче пайтах пурӑнса, Огнянов вӗсен чӗлхине те, йӑли-халине те пит аван пӗлсе ҫитнӗ.

Прожив долгое время среди турок, Огнянов хорошо изучил их язык и обычаи.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халь ӗнтӗ каялла ҫаврӑнса каймашкӑн аван та мар.

Повернуться и уйти было неудобно.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Старикӗн хӑна йышӑнма юратакан кил-йышӗ, суранлӑ ҫыннӑн асапне май килнӗ таран чакарасшӑн пулса, пит аван пӑхрӗ.

Гостеприимная семья старика ухаживала за раненым, всячески стараясь облегчить его страдания.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑна чиркӳренех тытса кайма аван мар, терӗ вӑл: халӑх та шуйхӑнма пултарать, Огняновӗ хӑй те хирӗҫ тӑма пултарать.

Забирать его прямо из церкви он считал неудобным, — это могло бы вызвать нежелательные волнения в народе и дать возможность Огнянову отчаянно защищаться.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Аван мар.

Help to translate

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Темӗн мар-ҫке, ачасем: аван пулать-и, начар-и — ҫак вырӑнтах вӗсене минчет тӑвӑпӑр та, ан тив пире эрехпе хӑна туччӑр, — терӗ Нистор Фракалец.

— Плевое дело, ребята: худо ли, хорошо ли, — обвенчаем их тут, на месте, да пусть нас вином угостят, — сказал Нистор Летун.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Дунав» хаҫат Огнянов кам иккенне чӑннипех пит аван каласа пачӗ!

«Дунав» окончательно сорвал маску с Огнянова и показал его таким, какой он есть!

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫӳлти турра пехил, Кирияк, эп кӑштах та пулин йӑнӑшмарӑм-ши тесе иккӗленерех тӑраттӑм-ха, — сӑмах мӗн пирки пынине пит аван пӗлсе тӑнӑн май, шӳтлесех тавӑрчӗ ӑна хӗр-манах.

— Благослови тебя бог, Кириак, а я-то думала, что маленько ошибаюсь, — шутливо ответила монахиня, прекрасно понимая, о чем идет речь.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Юрӗ, Нистор пичче, шӑхӑрса намӑс кӑтартасран кӑна хӑратӑп, пит аван мар пулса тухать-ҫке, — терӗ Огнянов, куҫпа ҫеҫ сӗлтсе илсе.

— Хорошо, дед Нистор: да боюсь, не освистали бы меня, — проговорил Огнянов, бросив быстрый взгляд на Стефчова, — ведь это неприятно.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чӑнах ҫапла пулсан пит аван та-ха!

— Хорошо, если только правда!

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнер эп Марко чорбаджипе те калаҫрӑм, вӑл та пит аван юрӑ тесе мухтарӗ.

Я вчера беседовал и с чорбаджи Марко, он тоже находит, что песня очень хорошая…

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Муратлийский ҫак мелник хӑйне мӗнле аван пӑхнине каласа панӑ, Стара-планинара ҫӳренӗ хыҫҫӑн ӑна тӑванла йышӑнакансенчӗн ҫак старик пӗрремӗш ҫын пулнӑ имӗш.

И Муратлийский с чувством рассказал о том, как хорошо его принял мельник, ведь с тех пор как он начал скитаться по Стара-планине, это был первый человек, отнесшийся к нему по-братски.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пит те аван.

— Очень хорошо.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хамӑр хулара пурӑнакан тухтӑр, ҫынни пит аван.

— Доктор, живет в нашем городе, хороший малый.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed