Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) more information about the word form can be found here.
Унтан, хайхи кил ашакӗ ҫине йывӑр тиесе, ӑна ҫынни хыҫалтан чукмарпа хӑваласа пынине курсан, хир ашакӗ каланӑ: «Тӑванӑм, сан пурнӑҫна хапсӑнмастӑп ӗнтӗ, санӑн ырӑ пурнӑҫу варна витнине хамах куртӑм ӗнтӗ», — тенӗ.

Потом, как навьючили ручного осла, да как сзади стал погонщик подгонять его дубиной, дикий осел и говорит: «Нет, брат, теперь не завидую, — вижу, что твое житье тебе соком достается».

Хир ашакӗпе кил ашакӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре хир ашакӗ килти ашака курнӑ та, ун патне пырса, унӑн пурнӑҫне мухта пуҫланӑ: «Санӑн ӳтӳ-тирӳ те яка, ҫимӳ те тутлӑ», — тенӗ.

Дикий осел увидал ручного осла, подошел к нему и стал хвалить его жизнь: как и телом-то он гладок и какой ему корм сладкий.

Хир ашакӗпе кил ашакӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ват ӗни вара каланӑ: «Ачам, эсӗ, ват ӗне пулнӑ пулсан, чупма ҫӑмӑл ҫӗрте ура ҫинче тытӑнса тӑма хӗннине пӗлнӗ пулӑттӑн», — тенӗ.

Старая корова сказала: «Кабы ты был не теленок, ты бы знал, что, где легче скакать, там труднее держаться».

Пӑру // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хытӑ ыратнипе вӑл макӑрса янӑ: «Телейсӗр ҫав эпӗ! Чӗркуҫ таран улӑм ҫинче чупса ҫӳресе те ӳкменччӗ, кунта, яка пӑр ҫинче, шуса ӳкрӗм», — тенӗ.

Он заревел: «Несчастный я! По колено в соломе скакал — не падал, а тут на гладком поскользнулся».

Пӑру // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл шухӑшланӑ: «Ӗне вуннӑмӗш кунне пӗрре сусах вунӑ чӳлмек сӗт парӗ», — тенӗ.

Он думал, что на десятый день корова даст ему десять кувшинов молока.

Сӑвакан ӗне // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йыттисем пыршӑсене ярса илнӗ те — ҫисе те янӑ, вара каланӑ: «Пирӗн апат пӗҫерекен маттур, апата лайӑх хатӗрлет», — тенӗ.

Собаки подхватили, поели и говорят: «Повар хороший: хорошо стряпает».

Йытӑпа апат пӗҫерекен ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Авӑрлаканӗ вара каланӑ: «Вӑл пит ҫинҫе, ҫавӑнпа эсӗ ӑна кураймастӑн; эпӗ ӑна хам та курмастӑп», — тенӗ.

Пряха сказала: «Оттого и не видишь, что очень тонки; я и сама не вижу».

Ҫинҫе ҫип // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫиес килни те, юратни те, ҫилленни те, хӑрани те ӳтрен килет», — тенӗ.

От него и голод, и любовь, и злоба, и страх.

Тӗнчери усал-тӗсел мӗнтен пулать // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хуралҫа хӑяр патне тӑратӑп та, хам, пахча хӗррине кайса, ҫапла кӑшкӑрса ярӑп: «Эй, хуралҫӑ, авантарах сыхла!» тейӗп, тенӗ.

Найму караульщиков, посажу на огурцы, а сам так-то пойду сторонкой да крикну: «Эй вы, караульте крепче!»

Хӑяр вӑрлакан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ывӑлӗ каланӑ: «Лаххан тӑватӑп, атте. Эсир аннепе иксӗр ватӑлсан, эпӗ сире ҫак лаххантан ҫитерес тетӗп», — тенӗ.

А Миша и говорив: «Это я, батюшка, лоханку делаю. Когда вы с матушкой стары будете, чтобы вас из этой лоханки кормить».

Аслашшӗпе ача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Апла пулсан, сан ывӑлна та хурчӑка йӑтса кайман, эпӗ те ӑна сана каялла парӑп, — тенӗ чухӑн хуҫа.

— А если так, то и ястреб сына твоего не уносил, и я его тебе отдам.

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара пуян хуҫа хӑй ывӑлӗ ӑҫта ҫухалнине сиснӗ те каланӑ: «Санӑн тимӗрне шӑшисем ҫисе яман, эпӗ ӑна сутса ятӑм; сана ун вырӑнне икӗ хут ытла тӳлӗп», — тенӗ.

Тогда богатый купец понял и говорит: «Мыши не съели твоего железа, а я его продал и вдвое тебе заплачу».

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Ҫук, эпӗ кулса каламастӑп. Шӑшисем ҫӗр пӑт тимӗре ҫисе янӑ пулсан, хурчӑка ачана ҫӗклесе кайнинчен мӗн тӗлӗнмелли пур? Тӗнчӗре пурте пулать», — тенӗ чухӑн хуҫа.

— Нет, я не смеюсь. Что ж удивительного, что ястреб мальчика унес, когда мыши сто пудов железа съели. Всё бывает.

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пуян хуҫа ҫилленсе каланӑ: «Манран мӑшкӑлласа кулма сана намӑс. Хурчӑка ачана йӑтса каясси пулас ӗҫ-и вара вӑл?» — тенӗ.

Богатый купец рассердился и говорит: — Стыдно тебе надо мной смеяться. Разве статочное дело, чтоб ястреб мог мальчика унесть.

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чухӑн хуҫа каланӑ: «Курмасӑр, куртӑм! Ӗнер, эпӗ сан патӑнтан тухнӑ чух хурчӑка сан ывӑлу ҫине ярӑнса анчӗ те ҫаклатса йӑтса кайрӗ», — тенӗ.

Бедный купец и говорит: — Как же, видел. Только стал я вчера от тебя выходить, вижу: ястреб налетел прямо на твоего мальчика, схватил и унес.

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан чухӑн хуҫи: «Сывӑ пул, эппин», — тенӗ те тухса кайнӑ.

И бедный купец ушел.

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл каланӑ: «Мӗн пӑхасси пур, эпӗ ахаль те ӗненетӗп, шӑшисем яланах тимӗр кӑшлаҫҫӗ», — тенӗ.

Он сказал: «Чего смотреть. Я и так верю. Я знаю, мыши всегда железо грызут. Прощай».

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӗненместӗн пулсан, ху кайса пӑх, — тенӗ пуян хуҫа.

Если не веришь — поди посмотри.

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Мӗнле сиен пулчӗ? — тенӗ лешӗ.

— А что?

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Епле те пулин сӑлтав тупса, айӑпне хӑй ҫинчен сирсе ярасшӑн каланӑ: «Сан тимӗрӳ сиенлӗ пулчӗ», — тенӗ.

И, чтобы отговориться чем-нибудь, сказал: «С твоим железом несчастье случилось».

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed