Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярса (тĕпĕ: яр) more information about the word form can be found here.
Огнянов ытла ӗшенсе ҫитнӗн курӑнчӗ, тумтирӗ пылчӑкпа та юнпа вараланса пӗтнӗ, ҫара пуҫӑн, сӑнӗ-пичӗ вунӑ кун хушши выҫӑхса ҫывӑрмасӑр асапланса тӳснӗ пек курӑнать, унӑн кашни ярса пусас утӑмӗнче нуша та хӑрушлӑх пулни палӑрать.

Лицо у него было совершенно изможденное, одежда запачкана грязью и кровью, голова не покрыта, и весь его вид обличал в нем человека, который вот уже десять суток борется с трудностями и лишениями, с голодом и бессонницей, с людьми, со стихиями, с опасностями, грозящими на каждом шагу.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗттӗмре хӑй пӗр май вил тӑприсен хӑмисем ҫине такӑна-такӑна пычӗ, кашни ярса пусмассерен ӑна ҫилленчӗклӗн кӑшкӑрашнӑ пек туйӑнса тӑчӗ.

Во мраке он то и дело спотыкался о надгробия, и всякий раз ему чудилось, будто они издают сердитый крик.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пурте хуларан тараҫҫӗ, эс тата мӗн аппаланса тӑратӑн?» — тесе ыйтрӑм та хайхискере хул хушшине ярса илтӗм, атя Балкан ҫинелле, Стайка ман хыҫӑмран чупать.

Все бежать пустились, а ты чего тут канителишься?» Да как схватил ее в охапку и айда на Балканы, а наша Стайка следом бежит.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов пуҫне ярса тытса кӑварлӑ урам тӑрӑх чупрӗ, туллиех хӗвӗшекен тӗрӗксен хушшине кӗрсе куҫран ҫухалчӗ.

Очертя голову, Огнянов бросился бежать по пылающей улице, кишмя кишевшей свирепыми турками, и скрылся в их толпе.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кашни ярса пусмассерен ӑна тискертен тискер сӑн-сӑпат курӑна-курӑна каять.

С каждым его шагом страшные картины становились все чудовищнее.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов кашни ярса пусмассерен ҫакӑн пек ушкӑнсемпе тӗл пулать, хушӑран вӑл ҫӗр ҫинче выртакан ҫурри вилнӗ-ҫурри вилеймен хӗрарӑмсенчен такӑна-такӑна иртет; лешсем пулӑшу кӗтсе акӑш-макӑш кӑшкӑраҫҫӗ те, анчах вӗсене никам та пырса тӑратмасть…

Огнянов на каждом шагу сталкивался с этими смятенными толпами, порой спотыкался о тела упавших на землю выбившихся из сил женщин; они отчаянно вопили о помощи, но никто их не поднимал.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ун умӗнче вут-ҫулӑм ярса илнӗ Клисурӑ курӑнса выртать.

Напротив лежала Клисура, объятая пламенем.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тимӗрпе хирӗлнӗ алӑк хӑмисем мӗнле шатӑртатса хуҫӑлнине Рада илтех кайрӗ, ҫавӑнтах алӑк урлӑ тем пысӑкӑш ура ярса пусни курӑнчӗ…

Рада услышала, как под напором железа затрещали сухие доски, увидела, как огромная ножища просунулась в дверь…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл хӑй пӑшалне ярса та тытрӗ.

Выхватил свое ружье из общей груды оружия.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Маларах асӑннӑччӗ-ха, ҫар канашӗ кунта ҫӗрле тата вунӑ ҫын ярса панӑччӗ, чавнӑ окопсем пурне те вырнаҫса тухма ҫитмерӗҫ.

Как мы уже говорили, военный совет прислал сюда накануне подкрепление — десять человек, и ранее вырытых окопов было недостаточно.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тарӑхнӑ Боримечка, тикана чыша-чыша ярса, пурне те илтӗнмеллех вӑрҫса пычӗ.

Боримечка, злой, разъяренный, подталкивал цыгана вперед,осыпая его градом ругательств, отчетливо слышных наверху.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Боримечка вара васкавлӑн чупса ҫитрӗ те, тикана ярса тытса, пӗрлех ҫӗрелле явӑнса ӳкрӗ.

В то же мгновение Боримечка налетел на него с разбегу, сгреб его и вместе с ним повалился на землю.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн пулчӗ сана, Бойчо? — ыйтрӗ хӗр улӑшӑннӑ сасӑпа, Огнянов патнелле ярса пуснӑ май.

— Что с тобой, Бойчо? — спросила она сдавленным голосом, подойдя к нему.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӳртри ҫынсем уласа йӗчӗҫ, Рада хӑй вара кӑштах ӑнран кайса ӳкетчӗ пуль, ӑна ярса тытрӗҫ те, ал вӗҫҫӗн ҫавӑтса, урамалла ертсе тухрӗҫ.

Все окружающие громко зарыдали, а сама Рада едва не лишилась чувств; ее подхватили под руки и вывели на улицу…

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тутӑрӗнчи черешни те аллинчен ӳкрӗ, вӑл ҫамкине ярса тытрӗ.

Он выронил из платка черешни и схватился за лоб.

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Утасса салтаксем пек ярса пусса утаҫҫӗ, малта «генералӗ» пур, «теҫетникӗсем» аяккинчен пыраҫҫӗ…

Шли мерным шагом, как солдаты, под командой «десятников», шагавших сбоку, и «генерала», шедшего впереди…

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл лашине чӑвӑшлаттарса илчӗ те уттарасшӑн пулчӗ, анчах Беспортев лашине йӗвӗнӗнчен ярса тытрӗ: — Мӗн кирлӗ сана манран, чорбаджи? — ыйтрӗ хӑраса ӳкнӗ тӗрӗк.

Обеспокоенный, он хлестнул коня и хотел было снова тронуться в путь, но Беспортев, кинувшись к нему, схватил коня за узду: — Чего тебе надо от меня, чорбаджи? — спросил ошарашенный турок.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Малтанласа вӑл ҫав юхӑм мӗне пӗлтерме пултарӗ-ха тесе шухӑша кайса кӑна тӑратчӗ-ха, пыра киле тӗлӗнме те тытӑнчӗ, каярахпа вара хӑйӗнне те чунне ярса илчӗ:

Это брожение заинтересовало, удивило его и наконец задело за живое.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«1870 ҫ. августӑн 1. Пловдиври господина пӑлхар ачисене вӗрентсе кӑларма 120 оттоман лирӗ ярса патӑм».

«1870 г. августа 1. Послал его благородию господину в Пловдив 120 оттоманских лир для пяти болгарских мальчиков, чтобы дать им возможность учиться».

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«1867 ҫ. сентябрӗн 8. Габрӑвӑри господина пилӗк пӑлхар ачине вӗрентсе кӑларма 100 оттоман лирӗ ярса патӑм».

«1867 г. сентября 8. Послал его благородию господину в Габрово 100 оттоманских лир для пяти болгарских мальчиков, чтобы дать им возможность учиться».

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed