Corpus of the Chuvash language

Хура тӑпра.

Help to translate

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ҫавӑнпа та эпӗ ҫак ещӗке тӑпра тултартӑм, вӑл ҫӗр ҫинче епле выртнӑ, ҫавӑн пекех ещӗке те тултартӑмӑр.

Help to translate

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Вӗсем шӑплансан, Спеков хайхи тӑпра тултарнӑ ещӗк патне пынӑ та хӑйӗн пӗрремӗш урокне пуҫланӑ.

Help to translate

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ҫунашки ҫинче тем пысӑкӑш ещӗк ларнӑ, ещӗкӗнче тап-таса тултарнӑ хура тӑпра пулнӑ.

Help to translate

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Халь акӑ вӗсем ҫак тӗлӗнмелле ҫын ҫинчен шухӑшласа тӑчӗҫ, командир хушнипе вӑл таҫта лере, тӑпра та чул кӳмерккисем сирпӗне-сирпӗне тухнӑ ҫӗре, йывӑҫсем тымарӗ-мӗнӗпе ҫӑлӑнса тухнӑ ҫӗре нимӗн пулман пекех лӑпкӑн тухса кайрӗ.

И сейчас они думали об этом странном человеке, который так спокойно ушел по приказу командира куда-то туда, где вздымаются эти черные столбы, взлетают на воздух раздробленные камни, валятся огромные деревья.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Пӗррехинче ачасем снаряд ӳкнӗ хыҫҫӑн епле тӗтӗмпе тӑпра сирпӗнсе тухнине кинора курнӑччӗ.

Когда-то в кино ребята видели черные столбы дыма и земли от рвущихся снарядов.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Акӑ вӑл малти урисемпе ҫӗре сӗртӗнсе илчӗ те мӑйӑхне хускаткаласа тӑпра ҫине ларчӗ, сӑмси шӗвӗр хӑйӗн.

Вот она заскребла передними лапками земляной пол и села, поводя острой мордой с подвижными усиками.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Ҫӗрлеччен вӑл, кизек сарайӗнче шӑтӑк алтса, унта ҫичӗ михӗ тулӑ антарчӗ, типтерлӗн тӑпра витсе таптарӗ те ҫиелтен кизек купаласа хучӗ.

К ночи он вырыл в кизячнике яму, свалил туда семь мешков пшеницы, старательно зарыл и завалил кизяками.

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Старик шӑтӑк алтнӑ хушӑра, тӑтӑшах кӗреҫине хурса, нӳрӗ тӑмлӑ тӑпра ҫине ларчӗ, чӗлӗм туртрӗ, вилӗм ҫинчен шухӑшларӗ.

Старик рыл могилу, часто бросал лопату, присаживался на влажную глинистую землю, курил, думал о смерти.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗвелпе типнӗ, кӑшт тӗкӗннипех саланса каякан хӑйӑрлӑ-тӑмлӑ тӑпра муклашкисене катмакпа тикӗссӗн ватса аппаланнӑ май, вӑл халӗ сахалтарах шухӑшларӗ, кӑштах канма, пичӗ ҫинчи тарне шӑлса илме тата шыв ӗҫме тесе ҫеҫ теплерен пӗрре кӗлеткипе тӳрленсе тӑчӗ.

Она меньше думала, равномерно опуская мотыгу на высушенные солнцем, рассыпающиеся в прах комки песчаного суглинка, изредка выпрямляясь, чтобы отдохнуть, вытереть пот с лица и напиться.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Типӗ кизекпе кӑнтӑрлахи шӑрӑхран сивӗнсе ҫитеймен тӑпра шӑрши кӗрсе тӑчӗ.

Пахло сухими кизяками и не остывшей от дневного жара землей.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аллине чӗри патне тытса, ҫӗнӗ тӑпра тӗмески патӗнче чарӑнса тӑчӗ.

Прижимая руки к сердцу, остановилась возле свежего холмика земли.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫав ҫӗре, колхоза тахҫанах касса панӑскере тата ҫӗрпе ӗмӗрлӗхех усӑ курмалли акт тӑрӑх колхоз аллинче юлнӑскере, Аникей чухне япӑхтарса янӑ, унта хурӑнсемпе тӗмӗллӗ йывӑҫсем ӳссе ларнӑ, хӑш-пӗр ҫӗрте, тӑпра тӑварлӑ вырӑнсенче, армути те ӳсмен.

Земли эти, когда-то нарезанные колхозу и отошедшие ему по акту в вечное пользование, при Аникее были запущены, заросли березкой и кустарником, частью так были выбелены солонцами, что на них не росла даже полынь.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чартака тӗксӗм ҫутӑ пайӑркипе ҫутатса, Ксени каялла ҫаврӑнчӗ, анчах пусма патне ҫитсен, хӑй тахҫан кӑларса пӑрахнӑ шкулта вӗреннӗ чухнехи тетрачӗсен тӑпра айне пулнӑ купине курчӗ те чарӑнса тӑчӗ.

Заметив полузасыпанную мусором груду ученических тетрадей, когда-то выброшенных ею.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫӳлтен тӑпра катӑкӗсемпе тӗпренчӗкӗсем, тӑпӑлса тухнӑ курӑк тымарӗсем хура ҫумӑр пек шӑпӑртатса тӑкӑнчӗҫ…

Сверху черным дождем сыпались комки и крохи земли, вывернутые корневища трав…

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Халӗ ӗнтӗ сывлӑшра хӗрсе кайнӑ пульӑсем лашан малти чӗрнисем умӗнчех ҫивӗччӗн чӗвклетме, ҫӗлен пек шӑхӑрма пуҫларӗҫ, вӗри пылчӑка сирпӗтсе, ҫурхи шывран типсе ӗлкӗреймен нӳрӗ тӑпра ҫине пыра-пыра тӑрӑнчӗҫ…

И уже под передними копытами коня смачно зачмокали, по-змеиному зашипели накаленные в полете пули, они вгрызались во влажную, еще не просохшую от полой воды почву, брызгали горячей грязью…

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Стариксем, хӗрарӑмсем, каччӑ пӳне ҫитмен ҫамрӑксем тыткӑнри коммунистсен кӳпчесе кайнӑ, юнланса пӗтнӗ, юнӑхса кӗсенленнӗ пичӗсенчен мӗн алла лекнӗ ҫавӑнпа ҫапрӗҫ, сурчӗҫ, чулпа, типӗ тӑпра муклашкисемпе печӗҫ, хӑрушла хӗнесе пӗтернипе хӗсӗнсе ларнӑ куҫӗсенчен тусанпа, кӗлпе ывӑҫла-ывӑҫла сапрӗҫ.

Старики, бабы, подростки били, плевали в опухшие, залитые кровью и темнеющие кровоподтеками лица пленных коммунистов, бросали камни и комки сохлой земли, засыпали заплывшие от побоев глаза пылью и золой.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл та тарма тӑнӑччӗ-ха, анчах хӑранипе ура вӑйӗ пӗтрӗ-ши е тӑпра муклашкинчен такӑнчӗ — ҫӗр ҫине лаплатса ӳкрӗ те, хытанка урисене намӑссӑррӑн ҫӗклесе, ҫаплах выртса юлчӗ, ӑша кайнӑ сасӑпа ӳлесе тархасларӗ:

Она тоже было побежала, но то ли ноги подломились от страха, то ли споткнулась о кочку, только упала, да так и осталась лежать, бесстыже задрав тощие ноги, безголосо взывая:

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Выртнӑ та — карӑнман пуҫ! — тӑпра купи хыҫне турта панӑ ыйха.

Лег — туды ж его в перемет! — под кургашек и сны пущает.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӗсӗ кайнӑ симӗс гимнастерка симӗсрех хӑмӑр тӑпра тӗсӗпе пӗрлешрӗ: тарӑн мар ҫыран Григорие ҫурхи шывпа юхса килнӗ хӑмӑр юшкӑн купи тӑрринче хӑрах ура ҫинче тӑракан хуралти тикӗш аҫин ҫивӗч куҫӗнчен пытарчӗ.

Вылинявшая защитная гимнастерка сливалась с зеленовато-бурой окраской почвы; ярок прикрывал Григория от зорких глаз сторожевого гусака, стоявшего на одной ноге возле воды, на коричневом бугорке вешнего наплава.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.