Corpus of the Chuvash language

Кунта чӗррӗн юласси пӗтрӗ.

Help to translate

Пӗчӗк паттӑрсем // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 13–14 с.

Ветеранӑн асаилӗвӗсем куҫ умне чӗррӗн тухса тӑчӗҫ.

Help to translate

Паттӑрлӑх сехетӗнче // Ирина СЕМЕНОВА. http://putpobedy.ru/publikatsii/11838-pa ... ekhet-nche

Никам та чӗррӗн тухайман унтан.

Никто не спасся.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Чӗррӗн хӑварма юрамасть! — тет Шахрун татӑклӑн.

— Нельзя живого оставлять, — говорит Шахрун, как рубит.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫутӑлса пынӑҫем тӗтре, тӗтӗм пек, чӗррӗн йӑсӑрланма тытӑнать, пайӑркан-пайӑркан уйрӑлса вӗҫкелет, шурӑ ҫӑм пек, туратсенчен ҫакланса усӑнса тӑрать.

Но вот он начинает клубиться, как дым, разрывается на клочья, которые повисают на ветвях, будто валки белой овечьей шерсти.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тӑван сӑмахсем хӑлхана тинех чӗррӗн пырса кӗреҫҫӗ, тӳре калаҫнӑ чух хупланнӑ ҫемҫе каркӑҫа сирсе пӑрахаҫҫӗ.

Слова родного языка дошли до сознания каждого, развеяли туман, навеянный речью русского чиновника.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Савтепин кӑштах уҫӑлса тӑракан кӑпӑш тути ӑна антраса каймалла чӗррӗн те илӗртӳллӗн курӑнать.

Слегка приоткрытые полные губы девушки манят к себе.

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ивук чӗррӗн те ӗненмесӗр пӑхкаласа лупас тавра ҫаврӑнчӗ;

Ивук подозрительно оглядел сарай.

Хӑвалӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫие вӑл тухрӗ чӗррӗн, шуйхӑн Хӑварчӗ йӗр карта-карта Ӑсра, чунра та чӗрере.

Help to translate

XVII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Кам пӗтнипе кам чӗррӗн юлнине тӗрӗслесе тӑма вӑхӑт пулмарӗ.

Help to translate

17. Палецкий князь // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ну кунтан чӗррӗн таврӑнсан эсӗ те вӗренетӗн.

Help to translate

2. Тыткӑна лекнӗ тӗкӗрҫӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Унти ҫӗрсене лексен этем чӗррӗн тухайман.

Help to translate

Кашкӑр ҫури — Хура ҫӑлтӑр // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Сӗтел-пукан ҫывӑрса тӑраннӑн, чӗррӗн туйӑнать: лак ҫинче хӗвел йӑлтӑртатать; ҫӳллӗ чӳречесем тӳпе сенкерлӗхне паркет анлӑлӑхӗпе тата кавирпе витӗр курӑнман пайӑркасемпе ҫыхӑнтараҫҫӗ, — вӗсем урайӗнче ылтӑн йӑлтӑрккапа куҫаҫҫӗ.

Мебель имела выспавшийся, оживленный вид: на лаке блестело солнце; высокие окна соединяли голубизну неба с раздольем паркета или ковром — матовыми лучами, переходящими на полу в золотой блеск.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Эпӗ унӑн сӑпатне ҫав тери чӗррӗн туятӑп — пӗччен юлнӑ самантсенче унпа калаҫма пултаратӑп, — тӗлӗнтермӗш е килӗшӳсӗрлӗх туйӑмӗсӗр; анчах унӑн ҫепӗҫ те хӗрӳ авӑкӗ-ӑнтӑлӑвӗ аса илӳре ҫине-ҫинех сӑнарлансан тата ҫак ҫурма ача кӗлетки ман ҫума пырса тӗршӗннин туйӑмне хӑваласа ярайман чухне, — ӑна, чӑннипе калас тӑк, пуҫӗнчен ачашламалла, — эпӗ хамран хам ыйтатӑп:

Я ощущал ее личность так живо, что мог говорить с ней, находясь один, без чувства странности или нелепости, но когда воспоминание повторяло ее нежный и горячий порыв, причем я не мог прогнать ощущение прильнувшего ко мне тела этого полуребенка, которого надо было, строго говоря, гладить по голове, — я спрашивал себя:

XXXV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ун пекки манӑн пулкалать: чӗррӗн, куҫ умӗнчех, умрах пек.

У меня бывают такие представления, столь живые, что я как будто действую и вижу, что представляется.

XXX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ыйхӑ килменнипе чылайччен йӑраланса выртрӗ, хӑйӗн планӗ пирки Ливингстонпа ӑсӗнче калаҫать, пите чӗррӗн тата; ҫавӑнпах темиҫе хут тӑрса чӗлӗм туртрӗ, ҫапах та кӗҫех ыйхӑ ӑна ҫавӑрттарчӗ те хавхасӑр, тӗлӗксӗр сӗм тӗттӗмлӗхре лӑплантарчӗ.

Он долго не мог заснуть, мысленно разговаривая с Ливингстоном о своем плане, и так живо, что не раз принимался курить, пока водоворот сна не закружил и не успокоил его в тьме, лишенной тревоги и сновидений.

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унӑн шухӑшӗсем халӗ тӳсмелле мар тӗтреллӗ тата пулма пултараймасла; сисӗм-туйӑм, хӑрушӑ калавсем, леш тӗнчери сӑнарсем, — ҫынсене вӑрттӑн хӑрушлӑхпа сехӗрлентерекенни пӗтӗмпех, — куҫӗ умне чӗррӗн тухса тӑчӗҫ, хӑй паян ӑнсӑртран лекнӗ лару-тӑрура хуптӗрлеҫҫӗ.

Нестерпимо призрачны и фантастичны были его мысли; предчувствия, страшные рассказы, образы потустороннего мира, — все, пугающее людей таинственными опасностями, продумывалось теперь им, попавшим в колею диких случайностей.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 350–355 с.

Хытанка пӗчӗк старик, куҫӗсем ҫав тери чӗррӗн пӑхаҫҫӗ, вӗсенче сунарҫӑн йывӑр ӗҫне тивӗҫлӗ ҫирӗплӗх те, ачалла пӗлес килнин айвантарах сӗмӗ те пур; кунашкал куҫсем чылай чухне — ватӑ салтак-служаксен, ара, походсемпе парадсене пула вӗсен мӗн те пулин урӑххи пирки шухӑшлама вӑхӑт юлмасть.

Маленький худощавый старик с непередаваемо свежим выражением глаз, в которых суровость, свойственная трудной профессии охотника, уживалась с оттенком детского, наивного любопытства; подобные глаза обыкновенно бывают у старых солдат-служак, которым за походами и парадами некогда было думать о чем-либо другом.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

— Йышӑнатӑп, — терӗ кӑштах чӗнмесӗр ларнӑ хыҫҫӑн Консейль; вӑл хӑйӗн лару-тӑрӑвӗн чечен ырӑ марлӑхӗ хушшинче пӗлесшӗн ҫуннине питех те чӗррӗн, ҫивӗччӗн туять.

— Я принимаю, — сказал после короткого молчания Консейль, чувствуя среди изысканной неприятности своего положения живительное и острое любопытство.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Ҫу-ук, ку «Сидор» алӑран чӗррӗн вӗҫертмӗ.

Help to translate

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.