Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каланинчен (тĕпĕ: калани) more information about the word form can be found here.
Артамонова ҫак ҫӑмӑл, кулӑшларах старик, ӑста работник питӗ кӑмӑла кайнӑ, вӑл Серафим пурин кӑмӑлне кайнине те пӗлнӗ, фабрикӑра ӑна «йӑпатакан» тесе чӗннӗ; Петр ҫав ятра кулса каланинчен чӑнни нумайтарах пулнине, кулни те кӑмӑллӑ та ачаш пулнине курнӑ.

Артамонову очень нравился лёгкий, забавный старичок, искусный работник, он знал, что Серафим также нравится всем, на фабрике его звали Утешитель, и Пётр видел, что в этом прозвище правды было больше, чем насмешки, а насмешка звучала ласково.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Начальник хыттӑнах айӑпланинчен тата вӑл сӑмахӗсене хаяр сасӑпа каланинчен хӑраса ӳксе, Мерзляков васкаса тӳрре тухма тӑрӑшрӗ:

Мерзляков, напуганный серьезностью обвинений начальника и тоном, каким они были высказаны, стал торопливо оправдываться:

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫак пысӑк та кӑткӑс ҫын акӑ халӗ хӑй ҫинчен каланинчен именӗ те каллех мӗн те пулин шӳтлӗ е хаяр сӑмах калӗ тесе те хӑрарӗ.

И боялась: вот сейчас большой и сложный этот человек устыдится своей откровенности и опять скажет что-нибудь насмешливое и резкое.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Тен, эп каланинчен тӗлӗнекенсем те пулӗҫ, — терӗ малалла Таня.

— Может быть, это покажется странным, товарищи, — продолжала Таня.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Систерсе каланинчен ӑнланса илтӗм: «Асатте, эпир фрицсене эсӗ завод тунӑ вырӑнсенче пӗҫертетпӗр», — тет.

Я понял по намеку: «Глушим фрицев в тех местах, где ты, дед, строил завод».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Кӑҫени калла каланинчен тӗлӗннипе, чутах ҫӑварне карса пӑрахатчӗ Куля.

Будто только проснувшись от слова Ксении, Мигулай разинул рот.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Португал каласа пӗтермерӗ, анчах ун сӑн-пичӗ хаярланса хӗремесленни ун шухӑшне сӑмахпа каланинчен те уҫҫӑнрах палӑртрӗ.

Португалец не докончил фразы, но жестокое выражение его лица говорило яснее слов.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах кун пек каланинчен ӑна хӑйне тата ытларах кичем пулса кайрӗ.

От которой ему становилось еще грустнее.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

— Ырӑ ҫыннӑм, — терӗ вӑл палламан ҫынна, — эсир каланинчен эпир Лимӑран чылай инҫетре пуль тесе шутлатӑп эпӗ.

— Сударь, — сказал он незнакомцу, — судя по вашему ответу, я должен предположить, что мы находимся на довольно большом расстоянии от Лимы?

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тимофеев мӗнле каланинчен Наташа валли ӗҫ тупса панине Саша лайӑхах ӑнланчӗ.

По интонации Саша понял, что Тимофеев нашел работу для Наташи.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Эсир каланинчен эпӗ хӑшне-пӗрне пӗлмен — терӗ Давыдова чарса Шатров, — сирӗн пекех, эпӗ те пирӗн хӗвел системинче шухӑшлама пӗлекеннисем, пирӗн пеккисем ҫук тесе шутлатӑп.

— Я тоже думаю, — перебил Шатров, — что в нашей планетной системе нет собратьев нам по мысли.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Вӑл мӗн пулса иртнисене ҫеҫ пӗлнӗ, мӗншӗн тесен вӗсен сасси журналист хӑйӗнчен каланинчен темиҫе хут хытӑрах янӑрасса пӗлнӗ.

Он брал только факты, потому что был убежден: их голос прозвучит громче, чем все, что мог бы сказать журналист от себя.

Ҫар корреспонденчӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Сана та курасшӑн тунсӑхласа ҫитрӗм, — терӗ те Тухтар, хӑй ҫапла хӑйса каланинчен кулса ячӗ, пичӗ те хӗреле пуҫларӗ.

По тебе страшно соскучился, — признался Тухтар и сам засмеялся над сказанным, покраснел.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӳтлесе сӑмах хускатнӑ май вӑл, Тухтар пурпӗрех хӑй калайманнине туйса: «Ҫак арча манӑн кӑна мар, иксӗмӗр валли те пулмасть-ши», — тесе те хучӗ; унтан, хӑй ҫапла каланинчен хӑй вӑтанса, хӗрелсе кайрӗ.

Чувствуя, что Тухтар никогда не произнесет этих слов, она полушутя-полусерьезно сказала: — Небось этот сундук будет не только моим, а нашим общим? — и смутилась, залилась краской…

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӑмах тупаймасӑр, вӑл аллисене сарса пӑрахрӗ, унӑн аллисен ирӗклӗ те илемлӗ куҫӑмӗ шухӑша сӑмахпа каланинчен те лайӑхрах ӑнлантарса пачӗ: — Ак эпӗ Поднебескӑсене сӑнарӑм, — терӗ Лена, хӑй каланисем хыҫҫӑн юлташла ҫывӑх пулма тивӗҫ илнӗ пек, Воропаев ҫумне ларса.

И, не найдя слов, просто распахнула руки, и было ее движение так вольно и красиво, что лучше слов объяснило мысль: — Я вот за Поднебесками наблюдала, — говорила Лена, присаживаясь рядом с Воропаевым, точно после всего ею сказанного она получила право на товарищескую близость.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл ҫапла каланинчен эпӗ шӑлтах тӗлӗнсе кайрӑм, ӑна хирӗҫ нимӗн те калама пултараймарӑм.

Я был поражен этим утверждением и ничего не мог возразить.

XIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Исландире ҫырса хӑварнӑ документра пӑрлӑ тинӗс ҫинчен каланинчен нимӗн тӗлӗнмелли те ҫук.

Ничего не было удивительного, что в документе, написанном в Исландии, говорилось о «ледяном море».

IV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Хохол пуринпе те калаҫнине курса, ӑна ӑшӑ сӑмах Павел валли каланинчен ытларах кирлине ӑнланса, амӑшӗ унпа калаҫма тытӑнчӗ:

Видя, что хохол говорит со всеми, понимая, что ему нужна ласка более, чем Павлу, она заговорила с ним:

XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Силос тума чарма пултаратӑп, анчах клевер ҫулма чарма килӗшместӗп эпӗ! — вӑл епле тӑни те, унӑн ҫемҫешке-ачалла паллӑсемлӗ хӗвелпе пиҫнӗ пичӗ те хӑй каланинчен пӗр утӑм та каялла чакас ҫуккине пӗлтернӗ.

— С силоса я сниму, а с клевера снимать моего согласия нет! — и поза ее и загорелое лицо с мягкими, по-детски расплывчатыми чертами выражали непоколебимую решительность.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий хыттӑн каланинчен, кӗске сӑмахсем вырӑнлӑ пулнинчен тата Матвеич аллине майӗпен сулла-сулла илнинчен Валентина ҫакна курчӗ: ку калаҫу ӑнсӑртран пулса тухман, кашни сӑмахрах вӑл ӑнланман темле вӑрттӑнлӑх пур кунта.

По резкому тону Василия, по рассчитанности коротких фраз и медлительных жестов Матвеевича Валентина видела, что разговор этот не случаен и что в каждом слове есть какая-то непонятная ей подоплека.

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed