Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кавӑн the word is in our database.
кавӑн (тĕпĕ: кавӑн) more information about the word form can be found here.
Каска кавӑн пек ҫурӑлса кайрӗ.

Колода треснула, как тыква.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хӑйӗн турачӗсене пахчари кавӑн майлӑ сарса янӑ виноград тӗмӗсем питех тӗлӗнмелле мар пек туйӑнаҫҫӗ.

Скромным и неинтересным кажется кустик здешнего винограда, распустивший свои плети, словно кавун на баштане.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Курпунӗ ҫинче шимпанзе ларса пырать, шуйттан ҫури пек, хӑй кавӑн вӑрри шӗкӗлчет…

А на горбу шимпанзе сидит, чертина, и тыквенные семечки щелкает…

Улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Каҫсерен Дрёмов ҫыннисем, Ватаракша ҫыранӗ хӗрринче пухӑнса, кавӑн вӑррипе хӗвелҫаврӑнӑш шӗкӗлчеҫҫӗ, леш енче пӑчӑкӑсем юрланине, савасем чашлатнине, ҫивӗч пуртӑсем янӑранине итлеҫҫӗ, Вавилон башнине кӑлӑхах туни ҫинчен кула-кула аса илеҫҫӗ, Помялов вара ҫав ют ҫынсем тӗрлӗ инкек-синкек курасси ҫинчен систерет:

Вечерами жители Дрёмова, собравшись на берегу Ватаракши, грызли семена тыквы и подсолнуха, слушали храп и визг пил, шарканье рубанков, садкое тяпанье острых топоров и насмешливо вспоминали о бесплодности построения Вавилонской башни, а Помялов утешительно предвещал чужим людям всякие несчастия:

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Асамҫӑн хӑйне кирлӗ япалисем — рак хуранӗсем, амулетсем, йывӑҫран касса тунӑ турӑ кӗлеткисемпе йӗрӗхсем тата юлашкинчен, тислӗк чӑмаккисем — Вӑтаҫӗр Африкӑра кашни тухатмӑш йӑлинче усӑ куракан хатӗрсем — ӑшне кӑларнӑ кавӑн тӗплӗ мӑн хырӑмлӑ карҫинккара выртаҫҫӗ.

Все необходимые принадлежности его искусства — ракушки, амулеты, маленькие резные деревянные идолы и фетиши и, наконец, катышки навоза, — неизменно применяющиеся в Центральной Африке при всех колдовских обрядах и прорицаниях, были уложены в пузатую корзинку с дном из выдолбленной тыквы.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Маримбасем — тимпансем — тӗрлӗ пысӑкӑш темиҫе кавӑн хуппинчен тунӑ музыка инструменчӗсем.

Маримбы, то есть тимпаны, сделанные из нескольких тыквенных бутылок различных размеров.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Авӑ кунта ун евӗр ҫынсем хӗвелчамӑш та тапак, кантӑр вӑрри те кавӑн вӑрри сутаҫҫӗ.

Вон там сидят продавцы семечек и табака.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пахчасенчи помидор тӗмӗсем хуҫӑлса аннӑ, хӑярпа кавӑн аврисем татӑлса пӗтнӗ.

Взъерошенные, мятые, стояли огороды с поломанными кустами помидоров, с расхлестанными и рваными огуречными и тыквенными плетями.

8 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Анчах, пирӗн кавӑн хуппинчен тунӑ шыв савӑчӗсем пур, пичче вӗсене ҫул ҫинче тӗл пулакан ҫӑл шывӗ тултарма шутлать.

Но у нас имелись тыквенные фляжки, и дядя рассчитывал наполнять их из источников.

XI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ирхине, тул ҫутӑлас умӗн, эпӗ хирсене кайса, унтан арбуз е дыня, кавӑн е ҫамрӑк кукуруза е тата мӗн те пулин урӑххи кивҫенле илсе килеттӗм.

Утром на рассвете я забирался на кукурузное поле и брал взаймы арбуз, или дыню, или тыкву, или молодую кукурузу, или еще что-нибудь.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Тепӗр темиҫе сехетрен, бронепоездран тухнӑ виҫӗ подрывник теме ӑшне кавӑн пек хура япала чавса хучӗҫ те вӗсенчен вӑрӑм шнурсем тӑсса кайрӗҫ, пӑшал персе сигнал пачӗҫ.

Через несколько часов трое подрывников из бронепоезда глубоко забили в косогор две огромные вороненые тыквы, отвели от них длинные шнуры и дали сигнальные выстрелы.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сарӑ, вараланчӑк ушкӑнсем, пӑшалӗсене урисем ҫумне тӑратса, ҫурмаран ҫурнӑ кавӑн майлӑ илемсӗр шлёмсемлӗ, йӗри-тавра патронсем чиксе тултарнӑ Петлюра салтакӗсем — «директорин» чи ҫапӑҫма пултаракан дивизи салтакӗсем тӑраҫҫӗ.

Серой, грязноватой массой, приставив ружья к ноге, в нелепых железных русских шлемах, похожих на расколотые пополам тыквы, густо обвешанные патронами, стояли петлюровские солдаты наиболее боеспособной дивизии «Директории».

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫав юпа тӑрӑхах, симӗс кавӑн аври ҫутӑ еннелле кукӑр-макӑррӑн явӑнса хӑпарнӑ.

По этому же колу, свиваясь спиралью, ползла, тянулась к свету зеленая тыквенная плеть.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑмла ҫырли йӑранӗсем хушшинче пиҫе пуҫланӑ дыня курланки, кавӑн, хӑяр ӳсет, леререх тата, пӗр курӑк та пусман хура ҫӗр ҫинче, ҫӗр ҫырли тунисем курӑнаҫҫӗ.

Help to translate

II. Ҫитрӗмӗр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Сан хулпуҫҫи ҫине пуҫ мар, ҫӗрӗк кавӑн лартса панӑ апла!

У тебя на плечах не голова, а неедовая тыкла!

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий сӗтел патӗнче кавӑн вӑрри шӗкӗлчесе ларчӗ.

Григорий сидел возле стола, щелкая тыквенные семечки.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Наталья ачисене пӗҫернӗ кавӑн ҫитерчӗ, хушшӑн-хушшӑн Григорий ҫине кулкаласа пӑхрӗ.

Наталья кормила детей печеной тыквой; улыбаясь, изредка поглядывала на Григория.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Икӗ чӳрече хушшинче Сергей хӑйӗн портретне курсан, ирӗксӗрех йӑл кулчӗ: портрет айӗнче, ҫӳллӗ тумбочка ҫинче, кӗрен йӑрӑмлӑ шура кавӑн выртнӑ: витре пысӑкӑшех хӑй.

Когда Сергей увидел свой портрет между двух окон, он невольно улыбался: под портретом, на высокой тумбочке, лежала белая тыква с розовыми полосами: сама была размером с ведро.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чышки те ӗнтӗ, ытлашши чышкӑ темеллех те мар, ҫиме юрӑхсӑр пӗчӗк кавӑн чӑмӑркки пек ҫеҫ; пӗрре хирте вӑл тенепле вӑкӑр ҫине тарӑхнӑ пулнӑ, аллинче пушӑ пулман та, пӗррех панӑ вӑл вӑкӑра чышкипеле — вӑкӑр ҫавӑнтах суха касси ҫине тӗшӗрӗлсе аннӑ, ик хӑлхинчен юн тапса тухнӑ, аран-аран сывлӑш ҫавӑрса илнӗ.

И кулак не особенно чтоб особенный — так, с тыкву-травянку величиной; а случилось как-то на пахоте на быка осерчать, кнут затерялся, — стукнул кулаком — лег бык на борозде, из ушей кровь, насилу отлежался.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗр ҫӗре купаласа хунӑ чӳрече кантӑкӗсем хӗмленсе ҫиҫеҫҫӗ, шинкарккӑсен сӗтеллисем ҫинче ларакан симӗс кӗленчесемпе черккесем ҫулӑм тӗслӗ; дыня, арбуз тата кавӑн куписене тӗксӗмрех пӑхӑрпа ылтӑнран шӑратса тунӑ тейӗн.

Стекла наваленных кучами оконниц горели; зеленые фляжки и чарки на столах у шинкарок превратились в огненные; горы дынь, арбузов и тыкв казались вылитыми из золота и темной меди.

V // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed