Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрманпа (тĕпĕ: вӑрман) more information about the word form can be found here.
Малтан сехет ҫурра яхӑн электричкӑпа каймалла пулчӗ, унтан — автобуспа, вара вӑрманпа тата ҫухрӑма яхӑн ҫуран утма тиврӗ.

Help to translate

II // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Дрибб пилӗк хутчен татӑлса анчӗ, улттӑмӗш хутӗнче ӑнӑҫтарчӗ, анчах ҫав тери тертленсе вӑй хунӑран вӑрманпа тӳпе унӑн куҫӗ умӗнче виле ҫинчи шӑнасенчен те хытӑрах ташлаҫҫӗ.

Он обрывался пять раз, в шестой он сделал это удачнее, но от невероятного напряжения лес и небо заплясали перед его глазами быстрее, чем мухи на падали.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ӑна ҫӗкленӳлӗх капламласа ҫупӑрларӗ; кӗтменлӗхе пула куҫӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ, ӑнсӑрт хумхану килсе ҫапнӑран карланки халӗ тип-типӗ, — вараланчӑк, тӗксӗм муклашкана сунарҫӑ хӑй сисмесӗрех ал тупанӗ ҫинче сиктеркелет, вӑрманпа вӑхӑт манӑҫлӑхра.

Сильное возбуждение охватило его; с глазами, заблестевшими от неожиданности, с пересохшим от внезапного волнения горлом, охотник механически подбрасывал рукой тусклый, грязноватый кусок, лесе и времени.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ҫыран сулахайра та, сылтӑмра та татӑк-кӗсӗк сӑртсемпе чӑпарланнӑ; Горн тӑракан вырӑн вара — вӑрманпа хупланнӑ пӗчӗкҫӗ айлӑм.

Справа и слева берег переходил в обрывистые холмы; место, где находился Горн, было миниатюрной долиной, покрытой лесом.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Кунта анлӑш-уҫлӑха вӑрманпа, ту-сӑртлӑха шывпа килӗшӳллӗн ҫыхӑнтару, капӑр-селӗм капламлӑх ҫук.

Здесь не было концентрации, необходимого и гармонического соединения пространства с лесом, гористостью и водой.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ҫаран леш енчи вӑрман Гент таврашӗнчи вӑрманпа танлаштарсан ҫӳллӗрех те ҫӑрарах, унта ӗмӗрхи тӗттӗмлӗх хуҫаланать тейӗн.

Лес за лужайками был выше и гуще, чем лес, окружающий Гента; в нем, казалось, царила вечная тьма.

ХIII. Джуджу вӑрманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тепӗр енчи ҫыран ҫӑра вӑрманпа хупланнӑ, йывӑҫ-тӗм ҫыран хӗрри тӗтринче ҫиҫет, сывлӑш пек ҫӑмӑл туйӑнать.

Противоположный берег был покрыт густым лесом, сияющим и воздушно-легким в береговом тумане.

ХIII. Джуджу вӑрманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Калавҫӑпа унӑн юлташӗсем пысӑк ҫаврӑм туса вӑрманпа тарса хӑтӑлаҫҫӗ.

Рассказчик и его товарищи бежали лесом, сделав большой крюк.

XI. Вӗлерме хӑтланни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫул сайра вӑрманпа, уҫланкӑсемпе, ту хысак катрамӗсен хушшипе иртет.

Дорога шла редким лесом, среди полян и скалистых обломков.

XI. Вӗлерме хӑтланни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ӑс-хакӑл янкӑс капӑрчӑкӗсем ҫут ҫанталӑка юратнине нумай сӑмахлӑ монологпа палӑртса хӑлаҫланаҫҫӗ, вӑл вара сӑмахсӑрах юратать, вӑрманпа ҫеҫен хире, юхан шывпа ту капламлӑхне пӗр кӗвӗлле вӗҫӗмсӗр ӗнӗрлекен сӑвӑҫсенчен аванрах ӑнланать.

Без слов, без длинных монологов, до которых так падки духовные франты, любил он природу и по-своему понимал ее не хуже присяжных поэтов.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Хӗвелӗн малтанхи пайӑркисем Гент вӑрманпа пынӑ чухне сирпӗнсе килчӗҫ; вӑл кӑвайт чӗртрӗ, юхан шыв хӗрринче персе ӳкернӗ сысна какайне ӑшаларӗ.

Первые лучи солнца застали его уже в лесу; сидя у костра, он жарил кусок кабана, подстреленного близ ручья.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл вӑрманпа иртсе ҫула пӳлсе лартрӗ.

Он обошел лесом и пересек путь.

XI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Малтан вӑрманпа икшерӗн пытӑмӑр, кашни минутрах малтисене пыра-пыра такӑнтӑмӑр.

Шли сначала лесом по два, поминутно натыкаясь на передних.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Асперӑн хула тулашӗнчи керменӗн сачӗ К. хулипе пӗрлешет, тепӗр енчи анлӑ лаптӑк вара ҫыран хӗрринчи вӑрманпа чикӗленет.

Загородная вилла Аспера подступала садами к окраине городка К., а другой стороной обширного участка граничила с береговыми лесами.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 371–378 с.

Пӗчӗк экспедици, пичетре, ҫав шутра провинцири пичетре те, ҫырманнисен йышӗнчен пӗри, вӑрманпа пырать; унӑн ҫулӗ — анӑҫалла.

Маленькая экспедиция, одна из тех, о которых не принято упоминать в печати, даже провинциальной, делала лесной переход, направляясь к западу.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

— Мӗншӗн вӑрманпа кайрӑр? — сивлеккӗн ыйтрӗ Грифит.

— Зачем шли лесом? — угрюмо спросил Грифит.

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

Чӑтлӑх вӑрманпа лӑпкӑ шывӑн тӗтреллӗ пӑсланӑвӗпе евӗклӗн сывлакан, утнӑран кӗренленнӗ каҫ сӗмлӗхе юхан шыв еннелле васканӑ май Нок кӑмӑлне пӑшӑрхану ҫавӑрса пусарчӗ, вӑл сисӗнмеллех вӗчӗрхенет.

По мере того, как вечер спешил к реке, розовея от ходьбы, порывисто дыша туманными испарениями густых лесов и спокойной воды, Нок заметно приходил в нервное, тревожное настроение.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑл ҫапла татӑклӑ шут тытрӗ те вӑрманпа куҫ ӑҫталла пӑхать, ура ӑҫталла илсе каять, ҫавӑнталла тенешкел утрӗ.

Help to translate

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ун патне ҫитеспе Валетпа Телегин ыттисенчен уйрӑлчӗҫ, учӗсене мӑн ҫулпах малалла юрттарчӗҫ, ыттисем сулахаялла пӑрӑнса кӗчӗҫ, Сидор патне ҫавра ҫулпа, вӑрманпа кайрӗҫ.

Help to translate

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗсем пӗр пӗчӗкҫӗ разъездра анса юлчӗҫ те вӑрманпа ҫывӑхри яла кукӑркаланса каякан ҫулпа утрӗҫ.

Help to translate

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed