Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилекен (тĕпĕ: вил) more information about the word form can be found here.
«Тӑвӑллӑ ҫумӑр», — шухӑшларӑм эпӗ, — чӑнах та тӑвӑллӑ ҫумӑр иккен, анчах вӑл питӗ аякра, аслати авӑтни те илтӗнмест; тӳпере кӑна туратланса кайнӑ евӗр, вӑрӑм та тӗксӗмрех ҫиҫӗм ҫиҫет; вӑл ытлашши ялтӑртатса та ҫуталмасть, вилекен кайӑкӑн ҫуначӗ евӗр чӗтренсе турткаланать.

«Гроза», — подумал я, — и точно была гроза, но она проходила очень далеко, так что и грома не было слышно; только на небе непрерывно вспыхивали неяркие, длинные, словно разветвленные молнии: они не столько вспыхивали, сколько трепетали и подергивались, как крыло умирающей птицы.

VII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Катя чӗркуҫленсе ларса вилекен юлташӗн пуҫне ҫӗклерӗ.

Опустившись на колени, Катя поддержала голову умирающего товарища.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тахӑш хӗрлӗармеецӗ, йывӑррӑн асапланса вилекен казака хӗрхенсе-тӗр, ӑна питӗ ҫывӑхран тӗллесе пенӗ те, Такан Яккӑвӗн вилӗ пичӗ ҫинче ӳт пиҫсе кайнӑ йӗрпе тар ҫунӑкӗн хура йӑрӑмӗ те тӗрленсе юлнӑ.

Кто-то из красноармейцев, видимо, сжалившись над трудно умиравшим казаком, выстрелил в него почти в упор, так что даже ожог и черные пятнышки порохового запала остались на мертвом лице Якова Подковы.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав вӑхӑтра Лена санитарсен взвочӗ вырнаҫнӑ ҫуртӑн крыльци умӗнче вилекен Найдӑшӑн йӗрсе ларчӗ.

Тем временем Лена сидела у крыльца дома, занятого санвзводом, и плакала над издыхающей Найдой.

X // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вилекен Голубь умӗнче хускалмасӑр ларса, Травкин Аниканов таврӑнасса кӗтнӗ.

Неподвижно сидя перед умирающим Голубем, Травкин ждал возвращения Аниканова.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Унтан, вилекен ҫын пек хӑрӑлтатса, урайӗнче йӑваланма, алли-урипе тапаланма тытӑнчӗ.

И стал кататься по полу, колотясь о него и руками и ногами, хрипя, как умирающий.

Франсуаза // Василий Алагер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 87–92 стр.

Вӑл сывӑ мар пулсан та вырӑнпа выртмарӗ, — ҫак хӗрарӑм ураран ӳкмесӗр вилекен ҫынсен шутӗнчен пулнӑ; анчах утса ҫӳрерӗ-и вӑл, ӗҫлерӗ-и, хӗрӗсемпе калаҫрӗ-и, ҫаксене вӑл пачах мӗн те пулин шухӑшланипе мар, нумай ҫулсем хушшинче ӗҫлеме тата хушса тӑма хӑнӑхнӑ йӑлипе ҫеҫ туса пынӑ пек туйӑнчӗ.

Она была нездорова, но не лежала в постели, — она была из той породы людей, которые и умирают стоя; но и ходила она, и занималась делами, и разговаривала с дочерьми, казалось, вне всякой зависимости от того, о чем думала, в силу одной властной, долголетней привычки к деятельности.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лозневой хуҫипе хӑй пыма пултарайманшӑн пӑшӑрханса илнӗ (вӑл тӑма пултарайман), вилекен Андрее хӑш вӑрманта курни ҫинчен тата тепӗр хут каласа панӑ.

Лозневой пожалел, что не мог поехать с хозяином, и еще раз повторил, в каком лесочке видел умирающего Андрея.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мӗншӗн тесен… халӑхшӑн вилекен ҫын ӗмӗр вилӗмсӗр!

Потому что… кто умрет за народ, тот бессмертен!

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Путса вилекен ҫын улӑм пӗрчинчен те пулин тытӑнать.

— Утопающий хватается и за соломинку.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӗлетӳнте выҫӑпа вилекен шӑшисемсӗр пуҫне урӑх нимӗн те ҫук пулсан, эпӗ ҫав апат-ҫимӗҫе ӑҫтан тупам-ха?

Откуда я всего этого наберу, ежели у тебя в кладовке ничего нету, окромя мышей, да и те с голоду дохнут!

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Анчах та куршанак час вилекен курӑк мар.

Но чертополох был живуч.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрӗх пӗрмӗш ҫулхи тискер хӗл пулман-им ара, вилекен ачасене турттаракан эшелонсем, тӑван ҫӗршывра нумай хуласенче юри Ленинградран пынӑ чирлӗ ҫынсемшӗн больницӑсем пулман-им ара?

Как будто не было страшной зимы сорок первого года, эшелонов с умирающими мальчиками, специальных больниц для ленинградцев во многих городах Союза.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вернер яланах хӑйӗн чирлӗ ҫыннисенчен вӑрттӑн тӑрӑхласа кулма юрататчӗ, анчах пӗрре пӗр вилекен салтак умӗнче вӑл епле куҫҫуль тӑкнине те куртӑм эпӗ…

Обыкновенно Вернер исподтишка насмехался над своими больными; но я раз видел, как он плакал над умирающим солдатом…

Майӑн 13-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Унашкал шухӑш вилекен ҫыннӑн кӑна пулать пуль ҫав!

Этакая мысль придет ведь только умирающему!..

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Чи юлашки самантра юлашки пуля тивнипе вилекен салтак, вӑрҫӑн юлашки вилӗмӗ пуласси мӗн тери кӳренмелле япала пулни ҫинчен эпӗ пӗрре кӑна мар шухӑшланӑ.

Не раз я думал, как обидно быть последней жертвой войны, солдатом, в сердце которого в последний миг попадает последняя пуля.

1943 ҫулхи майӑн 22-мӗшӗ // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Ҫапах та роман прологӗ, шухӑша тарӑнрах илеслӗ, вилекен старик пӳрнипе ҫӗре тӗлленӗччӗ те: ҫак хура ҫӗре кӑпкалатса пурӑнассинче мар-ши этемӗн телейӗ? — текен шухӑша систернӗччӗ.

Help to translate

1962 ҫулхи чӑваш литератури. Прозӑ // Г. Я. Хлебников. «Вопросы чувашского языкознания и литературоведения». Ученые записки, выпуск XXVI, Чебоксары — 1963. 206–226 стр.

Эпӗ хайлавӑн жанр паллине тупаймарӑм: роман-памфлет, роман-пароди е роман-эпитафи (унта вилекен питех нумай) теме пулать.

Help to translate

Уксак Якку, Кӑмкан, Валяй Нафуй, Емтип Каҫҫи, Уйташ, Ясарпи тата ыттисем // Виталий Станьял. https://chuvash.org/content/3210-%D0%A3% ... A%D0%B0%D2

Е тата утнӑ ҫӗртех ӳксе вилекен мӗн чухлӗ!

Help to translate

Анне, аннеҫӗм, сана малашне те юратӑп... // Элиза ВАЛАНС. «Тантӑш», 2017.02.02, 4(4521)№

30. Ҫавӑнпа эсир нумайӑшӗ халсӑр, нумайӑшӗ чирлӗ, вилекен те сахал мар.

30. Оттого многие из вас немощны и больны и немало умирает.

1 Кор 11 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed