Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аса the word is in our database.
аса (тĕпĕ: аса) more information about the word form can be found here.
Ҫитменнине, «купца майрине» аса илсе калаҫнӑ чух унӑн салхуллӑн та ҫемҫен илтӗнекен сасси — пӗрре те ыттисенни пек пулмарӗ.

Наконец, его печальный и мягкий тон при воспоминании о «купчихе» — тон исключительный.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Арӑмӗ ҫӑкӑр магазинне кайма хистенине аса илмен пулсан кӑнтӑр апачӗчченех тӑрмашас кӑмӑл пурччӗ.

Если бы не вспомнил, что жена за хлебом послала, так бы до обеда и провозился.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Вӗсем, кӑвак вут-ҫулӑм чӗлхисем, темӗнле халапа аса илтереҫҫӗ пек.

Это были очень странные голубые языки огня, намекавшие на что-то сказочное.

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Унпа пӗрле хӑй ҫирӗм ҫул ӗлӗкрех мӗнле пулнине аса илтерекен илемлӗ вӑйлӑ ҫамрӑк каччӑ пулнӑ.

А с нею был юноша, красивый и сильный, как сама она двадцать лет назад.

I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Ӗнер, яла аса илтӗм те хӗрхенсе кайрӑм…

Разжалобился вчера я, вспомнил деревню…

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Вӑл иртнӗ пурнӑҫне аса илчӗ.

Он вспоминал прошлое,

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ҫак калаҫу вӑхӑтӗнче вӑл хӑй умӗнче кам тӑнине манса кайма ӗлкӗрнӗ, хӑй умӗнче вӑл — хӑй пекех вӑрӑм ӑрури сыпӑксен тарӗпе ӗмӗрлӗхех ҫӗр ҫумне ҫыпҫӑннӑ, унпа ача чухнехисене аса илнисемпе ҫыхӑннӑ хресчене, анчах та ҫав ҫӗр татӑкӗнчен тата уншӑн тӑрӑшса ӗҫлессинчен хӑй ирӗкӗпех уйрӑлнӑ, ҫавӑн пирки ҫителӗклӗ таран асап тӳсекен хресчене курчӗ.

Он во время этого разговора успел уже забыть, с кем имеет дело, и видел пред собой такого же крестьянина, как и сам он, прилепленного навеки к земле потом многих поколений, связанного с ней воспоминаниями детства, самовольно отлучившегося от нее и от забот о ней и понесшего за эту отлучку должное наказание.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Малтан вӑл кӑшт куларах кӑна калаҫрӗ, анчах каярахпа, хӑйпе калаҫакана хирӗҫ тавӑрса пынӑҫемӗн, хӑй тахҫанах ял пурнӑҫӗнчен писнӗскер, ӑна маннӑскер, халӗ, хресчен пурнӑҫӗн хаваслӑхӗсене аса илтерсе пынӑ май, — хӑй те ял пурнӑҫӗ ҫинчен шухӑшласа йӑпанса кайрӗ.

Сначала он говорил, посмеиваясь себе в усы, но потом, подавая реплики собеседнику и напоминая ему о радостях крестьянской жизни, в которых сам давно разочаровался, забыл о них и вспоминал только теперь, — он постепенно увлекся.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— Эпӗ ҫапла пултарсанччӗ! — терӗ вӑл ассӑн сывласа, ҫавӑнпа пӗрлех хӑй сасартӑк тӑван ялне, чухӑн хуҫалӑхне, амӑшне, инҫетри пӗтӗм тӑванӗсене аса илчӗ, вӑл вӗсемшӗн ӗҫлеме тухса килнӗ, ҫавсемшӗнех кӗҫӗрхи ҫӗр асапланса ирттернӗ.

— Кабы мне так-то вот! — вздохнул он, сразу вспомнив деревню, убогое хозяйство, свою мать и все то далекое, родное, ради чего он ходил на работу, ради чего так измучился в эту ночь.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ну, турра аса ил те, яр!

Ну, вспомни бога, отпусти!

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Челкаш; ун ҫине тинкерсе пӑхса ларчӗ, темскер аса илчӗ, мӑйӑхне пӗтӗркелесе, пӗрмаях сӳрӗккӗн кулкаларӗ.

Челкаш, пристально поглядывая на него, точно вспоминал что-то, крутил свои усы и все улыбался хмуро.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ӑна юлташӗ, Мишка, аса килчӗ, — урине хуҫман пулсан, кӗҫӗр вӑл питех те юранӑ пулӗччӗ, тесе шухӑшларӗ вӑл.

Вспомнился товарищ, Мишка, — он очень пригодился бы сегодня ночью, если бы не сломал себе ногу.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Аса илтӗн-и? — ыйтать генерал.

— Вспомнил? — спросил генерал.

Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.

Приказчик сада тухать те, куҫӗсене пӗлӗтелле ярса, акцизныйӑн хушаматне аса илме тӑрӑшса ҫӳрет.

Приказчик вышел в сад и, подняв к небу глаза, стал припоминать фамилию акцизного.

Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.

Ватӑ учительсем аса илсе каланӑ тӑрӑх вара Иван Яковлевич Енӗш Нӑрваша шкул ыйтӑвӗсемпе 12 хутчен килсе кайнӑ.

Help to translate

И.Я.Яковлев Енӗш Нӑрвашра темиҫе те пулнӑ // Ял ӗҫченӗ. «Ял ӗҫченӗ», 2019.10.18

Вӑл, Матруне, пӗр хӗрӗх ҫул ӗлӗкрех ҫамрӑк та чипер, савӑнӑҫлӑ, пуян килти хӗр пулнине аса илет.

Вспоминает он, что Матрена лет сорок тому назад была молодой, красивой, веселой, из богатого двора.

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

— Вӑл ыйткаласа ҫӳретчӗ вӗт! — аса илет токарь.

— А ведь она по миру ходила! — вспоминает он.

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Пулӑ ҫинчен калаҫса пӗтерсен, вӑл хӑйӗн миххисене аса илчӗ, икӗ михӗ пулнӑ имӗш ун, вӗсене тахҫан монахсем «йӑкӑртса» кайнӑ пулать, ҫавӑнпа вӑл ҫухалнӑ михӗсем пирки харкашма пуҫларӗ, унтан тата, Евсей ӳсӗр иккенне, вӑл ӗҫсӗрех ларнине асӑрхаса, монахсене пӑрахрӗ те работникӗсене тапӑнчӗ, чи ирсӗр сӑмахсене суйласа илсе, сывлӑша янтратсах ятлаҫма пуҫларӗ.

Когда иссяк рыбный вопрос, он вспомнил о каких-то его собственных двух мешках, которые якобы «зажулили» когда-то монахи, и стал браниться из-за мешков, потом, заметив, что Евсей пьян и не работает, он оставил в покое монахов и набросился на работника, оглашая воздух отборною, отвратительною руганью.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Тӑкӑнса кайнӑ миррӑн техӗмӗ юратуллӑ каҫсене аса илтернӗ пекех, Соломон ятне сасӑпа каланиех те пӑлхатса-пӑтрантарса янӑ хӗрарӑмсен чӗрисене.

Одно имя царя Соломона, произнесенное вслух, волновало сердце женщин, как аромат пролитого мирра, напоминающий о ночах любви.

II сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Ҫакӑ пире пурне те хамӑр ентешпе мухтанмаллине, ӑна вуласа ӑша хывмаллине тепӗр хут аса илтерчӗ.

Help to translate

Ыр ҫын хыҫҫӑн пин ҫын утать // Э. Михайлова. «Хӗрлӗ ялав», 2019.10.18

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed