Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Филипп the word is in our database.
Филипп (тĕпĕ: Филипп) more information about the word form can be found here.
Филипп Баркет, паллашсамӑр, кӑтартмӑшсен мастерскойӗ, Ҫынсӑр урам, 6, ҫавӑн пекех транспарантсем, бенгаль вучӗ, ирӗк паратӑр тӑк…

Филипп Баркет, к вашим услугам, мастерская вывесок, Безлюдная улица, 6, а также транспаранты, бенгальские огни, если позволите…

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Ҫитрӗн эппин, — савӑннипе Филипп тӳрех кӑшкӑрса яраймарӗ, юлашкинчен тин шлепкине ҫӳлелле печӗ, унтан тусне хыттӑн ыталарӗ.

— Пришел, да, — от радости Филипп не мог даже закричать сразу, но наконец бросил вверх шляпу и закричал, обнимая пришельца:

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Ҫыру кӗнеки тытнӑ Филипп гранит куписене палӑртать, Анни вара, килне валли мӗн кирлине туянса станцирен таврӑнаканскер, хӑйӗн чулӗ патӗнче чарӑнса тӑчӗ, ӑна, яланхи пекех, ҫӑра уҫҫипе ҫапа-ҫапа юрлаттарчӗ.

Филипп, с записной книжкой в руке, отмечал груды гранита, а Анни, возвращаясь от станции, где покупала, остановилась у своего камня и, как всегда, заставила его петь ударом ключа.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Асамҫӑ хӗрсем уйӑх пайӑркисемпе тусанран ҫав тери чаплӑ кавир тӗртсе вӗлкӗштерекен ҫул тӑваткалӗнче юрлакан чула Филипп нихӑҫан та ҫапмасть.

И Филипп никогда не ударял по поющему камню, что на перекрестке, где вьют из пыли и лунных лучей феи замечательные ковры.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Унтан Филипп черетлӗ отчетне вӗҫлеме сӗтел хушшине кӗрсе ларать; кайран ҫӑвӑнать, кӑмака хутма вутӑ хатӗрлесе хурать, ҫывӑрма выртать, выртнӑ-выртманах ыйха путать те тӗлӗкре мӗн курнине яланах мана-мана каять.

Затем Филипп присаживался к столу кончать очередной отчет, потом умывался, приготовлял дрова и ложился спать, засыпая сразу, и всегда забывал все, что видел во сне.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Ҫурма хупӑ куҫсенчен ӑшшӑн тинкерсе Филипп канӑҫсӑррӑн хуравлать: «Пӳрт тӑрринче ула курак ҫӳрет; йывӑҫсен хушшинче ҫил шавлать; шывра чулсем йӑлтӑртатса выртаҫҫӗ, — ҫывӑр, ҫарран ан ҫӳре».

Тревожно отвечал он, заглядывая в полусомкнутые глаза: «Ворона ходит по крыше, ветер шумит в деревьях; камни блестят в ручье, — спи и не ходи босиком».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Анни тепрехинче Ральф пурнӑҫӗнчи мӗнле те пулин самантпа кӑсӑклана-кӑсӑклана каять: ҫакӑн чух Филипп Ральф хӑюлӑхӗ, унӑн тӗлӗнмелле хӑтланӑшӗсемпе ырӑ кӑмӑллӑхӗ ҫинчен, юмаха аса илтерекен пурнӑҫӗ пирки хавхаланса кала-кала кӑтартать: Ральф малтан чухӑнлӑхра пурӑнни, кайран вара ылтӑн хӑйӑрӗ тупни, карап туянни, карап хатӗр-матӗрӗпе тинӗс кӑпӑкӗнчен, вӑйӑ-кулӑпа суту-илӳрен, хӑрушлӑхпа тулнӑ япаласенчен тӗрлесе тӗртнӗ шавлӑ сӑмах-юмах чӗнтӗрӗ…

Случалось, что Анни интересовалась чем-нибудь в жизни Ральфа; тогда Филипп принимался с увлечением рассказывать о его отваге, причудах, великодушии и о судьбе, напоминающей сказку: нищета, золотая россыпь, покупка корабля и кружево громких легенд, вытканное из корабельных снастей, морской пены, игры и торговли, опасностей и находок.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

«Вӑл кӗҫ-веҫ ишсе ҫитет, — тет Филипп, — унӑн виҫӗ мачтӑллӑ «Синдбачӗ» Греса килсе яккӑр ярсанах вӑл пирӗн пата ҫул тытать.

— «Он скоро приедет, — говорил Филипп: — он будет у нас, когда его трехмачтовый «Синдбад» попадет в Грес.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Авланиччен Филипп пурнӑҫӗн пӗр пайне унпа пӗрле ӗҫлесе ирттернӗ.

Филипп с ним провел часть жизни, до того как женился.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Ральф — Филипп тусӗ.

Ральф — друг Филиппа.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Тӗл пуласса вӗсем пӗр-пӗрне нумай вӑхӑтран шыраса тупнӑн тӗл пулаҫҫӗ, — Анни Филипа хирӗҫ ӑнтӑлса чупать те — Филипп вара арӑмне пӳрте ачашшӑн, ҫепӗҫҫӗн йӑтса кӗрет.

И они встречались так, как будто находили друг друга — Анни бежала к Филиппу, а Филипп приносил ее на руках.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Филипп тӑтӑшах ҫапла шӳтленине Анни кулкаласа йышӑнать, пӗртте аптӑраса ӳкмесӗр — яшка ҫиме икӗ чашӑк лартса парать.

Но шутка эта повторялась так часто, что Анни, улыбаясь, без замешательства сервировала на два прибора.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Анни ҫирӗмре, Филипп ҫирӗм пиллӗкре.

Ей было двадцать, а ему двадцать пять лет.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Упӑшки Филипп, арӑмӗ вара Анни.

Мужа звали Филипп, а жену — Анни.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

— Пӗлетӗн-и, Филипп, — тинех калаҫма пуҫларӗ вӑл, — сана эпӗ питӗ юрататӑп, ҫавӑнпа сана кӑна пӗлтеретӗп.

— Знаешь, Филипп, — заговорила она, — я тебя очень люблю, и потому скажу только тебе.

VI. Ассоль пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

— Аван-и, Филипп, — терӗ вӑл.

 — Здравствуй, Филипп, — сказала она.

VI. Ассоль пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

— Канава ан лекӗр, унта эпир шалҫасем ҫапса тултартӑмӑр, хӑма тӑрӑх утса каҫатӑр та — тӳрех Филипп Григорьевич Рябухин йӗтемӗ пулать.

— Не попадите в канаву, там у нас колья натыканы, переходите по дощечке, и будет тебе гумно Филиппа Григорьевича Рябухина.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ку вӑрҫӑ Франци королӗ XIV Людовик Испани королӗ вырӑнне хӑйӗн ывӑлӗн ывӑлне Филипп Анжуйские кӗртесшӗн пулнӑ пирки пуҫланса кайнӑ: Испани королӗ II Карл, ача-пӑчасӑрскер, вилнӗ хыҫҫӑн Испани престолӗ пушанса юлнӑ.

Поводом для этой войны послужило намерение французского короля Людовика XIV посадить на испанский престол, освободившийся после смерти бездетного испанского короля Карла II, своего внука Филиппа Анжуйского.

4 // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с. — 335–353 с.

Филипп чӑпӑркки ҫуна тупанӗнчен ҫакланать; вӑл ҫаврӑнса «эх-ма» тет те, эпир каҫса кайсах кулатпӑр.

У Филиппа зацепился кнут за полоз саней; он, оборачиваясь, говорит: «Эхма», — и мы помираем со смеху.

ХХIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

(Вӑл вӑхӑтра ҫынсем пурте, кукамайран пуҫласа лавҫӑ Филипп таранах хама курайманнине, ман асапсем вӗсене савӑнтарнине ҫирӗппӗн ӗненеттӗм).

(В то время я был твердо убежден, что все, начиная от бабушки и до Филиппа-кучера, ненавидят меня и находят наслаждение в моих страданиях.)

XV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed