Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Марьяна (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Марьяна вӑранчӗ те тутӑрне ҫыхма тытӑнчӗ.

Марьяна проснулась и стала убираться платком.

XXXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Марьяна пуҫне чӑмӑрккаланӑ бешмет ҫине хучӗ те, аллине Устенька хулпуҫҫи ҫине хурса, куҫӗсене хупрӗ.

Марьяна бросилась головой на свернутый бешмет, кинула руку на плечо Устеньке и закрыла глаза.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Марьяна ҫӗкленчӗ те, шухӑша кайса, йӑл кулчӗ.

Марьяна привстала и, задумавшись, улыбнулась.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ай, пӑрах! — терӗ Марьяна, кулӑ витӗр ҫухӑрашса.

— Ай, брось! — говорила Марьяна, вскрикивая сквозь смех.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ан тив, ҫӳретӗр ыттисем патне, — мӑнкӑмӑллӑн тавӑрчӗ Марьяна.

— Пускай к другим ходит, — гордо ответила Марьяна.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ пӗрре сӑмах каланӑ-тӑк, ҫитет! — Чул пек ҫирӗп, — тавӑрчӗ Марьяна.

Я раз слово сказала, и будет! — Твердо, как камень, — серьезно отвечала Марьяна.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Санӑн пурне те пӗлмелле вара, — кулса ячӗ Марьяна.

— Все тебе знать надо, — засмеялась Марьяна.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Марьяна йӑл кулчӗ.

Марьяна улыбнулась.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Пурпӗрех! — лӑпкан тавӑрчӗ Марьяна.

Все равно! — спокойно отвечала Марьяна.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— А ҫылӑх! — хирӗҫлерӗ Марьяна.

— А грех! — возразила Марьяна.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Мӗнех вара? — терӗ те Марьяна сасартӑк хӗрелсе кайрӗ.

Так что ж! — сказала Марьяна и вдруг покраснела.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ним пӗлмелли те ҫук унта, — тавӑрчӗ Марьяна.

— Нечего знать, — отвечала Марьяна.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Марьяна чавси ҫине ҫӗкленчӗ те сирӗлсе кайнӑ тутӑрне тӳрлетрӗ.

Марьяна приподнялась на локоть и поправила сбившийся платок.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Куратӑн-и, асаттерен вӗреннӗ, — тавӑрчӗ Марьяна, туртӑнкаласа.

— Видишь, у дедушки научилась, — отвечала Марьяна, отбиваясь.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Шӑрӑхран ниҫта кайса хӑтӑлма май ҫук пулин те, арбан сулхӑнӗнче вӑрӑмтунасем кӗтӗвӗпе хӗвӗшнине тата арҫын ачи, ҫаврӑнкаланӑ май, хӑйне тӗрткеленине пӑхмасӑрах, Марьяна тутӑрне пуҫӗ ҫине туртса витсе ҫывӑрса каймах пуҫланӑччӗ, сасартӑках кӳршӗ хӗрӗ Устенька ун патне чупса килчӗ те, арба айне чӑмса, Марьянӑпа юнашар выртрӗ.

Несмотря на то, что от жару некуда было деваться, что комары роями вились в прохладной тени арбы и что мальчишка, ворочаясь, толкал ее, Марьяна натянула себе на голову платок и уж засыпала, как вдруг Устенька, соседка, прибежала к ней и, нырнув под арбу, легла с ней рядом.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Марьяна апатланнӑ хыҫҫӑн вӑкӑрсене курӑк пырса пачӗ те, хӑйӗн бешметне пуҫ айне хурса, арба айне, лӳчӗркеннӗ, сӗткенлӗ курӑк ҫине кӗрсе выртрӗ.

Марьяна, пообедав, подложила быкам травы, свернула свой бешмет под головы и легла под арбой на примятую сочную траву.

XXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Шӑп кӑнтӑр тӗлӗнче Марьяна хӑйсен сад пахчинче персик йывӑҫӗн сулхӑнӗнче ларчӗ, тӑварса лартнӑ арба айӗнче вӑл хӑйсен килйышӗ валли апат кӑларчӗ.

В самый полдень Марьяна сидела в своем саду, в тени персикового дерева, и из-под отпряженной арбы вынимала обед для своего семейства.

XXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Пыр хӑвӑртрах, — пӑшӑлтатрӗ Марьяна.

— Иди скорей, — прошептала Марьяна.

XXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Марьяна кӗпе вӗҫҫӗн ҫеҫ, ҫывӑрма хатӗрленсе, пуҫне турарӗ.

Марьянка в одной рубахе чесала косу, собираясь спать.

XXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленин нимӗн те шырамарӗ, хӗртен нимӗн те кӗтмерӗ, анчах та уншӑн Марьяна ун ҫывӑхӗнче пулни кунтан-кун кирлӗрех те кирлӗрех пулса пычӗ.

Оленин ничего не искал, не желал от нее, а с каждым днем ее присутствие становилось для него все более и более необходимостию.

XXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed