Шырав
Шырав ĕçĕ:
Коновалов хӑрӑлтаттарса ҫывӑрать.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Коновалов пекарня урайне тӑсӑлса выртрӗ те хӑвӑртах ҫывӑрса кайрӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ҫиелтен пӑхсан, Коновалов пӗтӗмпех чӑн чӑн ҫапкаланчӑкахчӗ; анчах ӑна мӗн сӑнанӑҫем ытларах та ытларах ҫакна куртӑм; вӑл ҫав питӗ те ӗмӗтсӗр, хапсӑнчӑк, питӗ усал та, ҫав хушӑрах ӑссӑр та мар ҫынсем хушшинче — хӑйсене тахҫанах класс вырӑнне шутламалли ҫынсем хушшинче — уйрӑмрах тӑрать; ҫакӑ мана босяксем ҫинчен урӑхла шухӑшлаттарма тытӑнчӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Коновалов «эпӗ — урӑх йышши» тенипе килӗшмеллех пулатчӗ, анчах манӑн ҫакӑнпа килӗшес килместчӗ.Приходилось заключить, что Коновалов действительно — особая статья, но я не хотел этого.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Коновалов шӑпана айӑпламастчӗ, ҫынсем ҫинчен калаҫмастчӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Коновалов тимлесе итлерӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Паллах, кайран, — терӗ Коновалов, хӑй шухӑшне ҫирӗплетсе.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Ҫавӑн пек ҫынсем те ӗҫеҫҫӗ-и? — шӑппӑн ыйтрӗ манран Коновалов.— Да разве такие люди пьют? — шепотом спросил меня Коновалов.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Коновалов мана, хӑранӑ чухнехи пек куҫне чарса пӑрахса, хӗрхенсе хута кӗнӗн, тутисене сиктеркелесе итлерӗ.Коновалов слушал меня, испуганно тараща глаза, и соболезнующе чмокал губами.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Коновалов, эпӗ мӗн каласса кӗтсе тӑмасӑр, кӗнекене хӑй аллине тытрӗ, хӑра-хӑра тенӗ пек ҫавӑркаласа пӑхрӗ, уҫрӗ, хупрӗ, унтан, вырӑнне хурса, вӑрӑммӑн сывласа илчӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Коновалов пуҫне ҫӗклерӗ те салхуллӑн ман ҫине пӑхса илчӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Коновалов шухӑша кайрӗ те пуҫне усрӗ, пӗтӗм кӗлеткипе сулӑнса илчӗ, унтан, ман калаҫӑва пӗр сӑмахпа та пӳлмесӗр, ассӑн сывлама тытӑнчӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Коновалов именсе пӑхрӗ те ман ҫине хӑюсӑррӑн ҫапла каласа хучӗ:
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ҫӑнӑх миххи ҫине утланса ларса, чӗркуҫҫийӗ ҫине чавсаланса, Коновалов мана темле тӗлӗнмелле куҫпа пӑхрӗ, хӑй ним те чӗнмест…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Коновалов, куҫхаршийӗсене пӗрӗнтерсе, мана мӗн-мӗн тумаллине хутран-ситрен ҫеҫ пӗрер сӑмахпа хушса, васкарӗ те васкарӗ…Коновалов, нахмурив брови, изредка кратко бросал мне односложные приказания и торопился, торопился…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Пӗтрӗ те-и? — ыйтрӗ Коновалов шӑппӑн.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Коновалов чуста тултарнӑ лар ҫинче тӗлӗрсе тӑсӑлса выртатчӗ, анчах эпӗ ун хӑлхи патӗнчех страницӑсене уҫса хупнӑ сасса илтсен, куҫне уҫрӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Коновалов итлетчӗ-итлетчӗ те мана, кӑшт вӑхӑт иртсен, тутине сиктеркелесе, хам панӑ сӑмаха астума хушатчӗ.Коновалов слушал меня, шевелил губами и чрез некоторое время напоминал мне о моем обещании.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Эсӗ мӗншӗн чӗнместӗн, суйрӗ, тетӗн-им? — ыйтрӗ те Коновалов, ун сассинче шикленни сисӗнчӗ.— Ты чего молчишь, думаешь, я наврал? — спросил Коновалов, и в голосе его звучала тревога.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Анчах та Коновалов каласа пани мана тӗрес сӑмах пекех те туйӑнчӗ, кӗнекесем вулани, патмар пӳ-силлӗ Коновалова ачапа танлаштарни — эпӗ халиччен илтмен-курман япала пулчӗ маншӑн…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.