Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Викентий the word is in our database.
Викентий (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Уйрӑмах район центрӗнче пурӑнакан Викентий килти хуҫалӑха пӗччен тытса пыракан амӑшне час-часах пулӑшать.

Чаще всех матери, что держит одна хозяйство, помогает Викентий, живущий в районном центре.

101 ҫулти кинемей тутлӑ кукӑль пӗҫерет, купӑс калать // Николай ЕРШОВ. http://hypar.ru/ru/node/15772

Алевтина, Володя, Викентий, Татьяна чиперех кун кунлаҫҫӗ.

Алевтина, Володя, Викентий, Татьяна хорошо живут.

101 ҫулти кинемей тутлӑ кукӑль пӗҫерет, купӑс калать // Николай ЕРШОВ. http://hypar.ru/ru/node/15772

Шӑпах Энтри кунӗ тата, Соколова та, Бойчон чи ҫывӑх тусӗ тесе, арестлерӗҫ, арманта ӗҫлекен Стоян пиччене те, тӗрӗксене вӗлерекеннисенчен пӗри тесе, тытса хупрӗҫ, Викентий тияккӑна та шырарӗҫ те, анчах вӑл тарса ӗлкӗрчӗ.

В самый андреев день полиция арестовала Соколова, как ближайшего друга Бойчо, и мельника, деда Стояна, как соучастника убийства; разыскивали и дьякона Викентия, но он скрылся.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хулара Бойчо Огнянова часах халӑх хисеплеме тытӑнчӗ (Кралич хӑйне ҫак ятпа чӗнтере пуҫларӗ, чи малтан ӑна Викентий тияккӑн еврейсен ҫӑви ҫинче Соколовпа паллаштарнӑ чух пӗр кӗтмен ҫӗртен вӑл ҫапла ятлӑ тесе каласа хунӑччӗ), хулара хӑйӗн ҫывӑх тусӗсем: Викентий игумен, Соколов тухтӑр — канаш панипе пурӑнма килӗшрӗ.

Бойчо Огнянов (Кралич стал называть себя тем именем, которое непроизвольно сорвалось с языка у Викентия, когда тот представлял Соколову своего спутника у еврейского кладбища), так быстро привлекший к себе всеобщее внимание, появился в городе с согласия своих новых друзей — Викентия, игумена и доктора Соколова.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫав Викентий тияккӑн Орлянковсен хӗрӗ патне евчӗ яма шут тытнӑ иккен.

— Викентий задумал послать сватов к дочке Орлянковых.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эсир пӗлетӗр пуль, Викентий хӑйӗн камилавкине хывса пӑрахасшӑн.

— А вы знаете, Викентий хочет снять с себя камилавку!

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсенчен пӗри Викентий тияккӑн, тепри — Кралич.

Один из них был дьякон Викентий, другой — Кралич.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Огнянов господин сире шыраса пыратчӗ», — терӗ Викентий.

 — «Господин Огнянов шел разыскивать вас», — ответил Викентий.

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Ку тата кам пулчӗ-ха, Викентий тусӑм?» — тетӗп те юлташӗ енне пуҫ сӗлтетӗп.

«А это кто, друже Викентий?» — спрашиваю я, кивая на его спутника.

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

К. хулинчен тухрӑм та еврейсен ҫӑви патне ҫитрӗм, пӑхатӑп — ту енчен мана хирӗҫ иккӗн пыраҫҫӗ, пӗри Викентий тияккӑн иккен.

Выехал я из К., поравнялся с еврейским кладбищем, смотрю, со стороны гор идут двое, один из них дьякон Викентий,

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унӑн чунтан-вартан каланӑ тӳрӗ те хаваллӑ сӑмахӗсем Викентий чӗрине те ӑшӑ кӑмӑллӑн вырнаҫрӗҫ.

Правдивые, страстные, проникновенные слова Кралича наполнили сердце Викентия каким-то сладостным торжеством.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Итле-ха, Викентий, эп тӳрӗ ҫын, теприн асап хакӗпе хам пурнӑҫа тума шутламастӑп.

Послушай, Викентий, я честный человек и не хочу покупать себе жизнь ценой чужих страданий.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Викентий ӑна хӑрарах пӑхса илчӗ, тӗлӗнчӗ те.

Викентий смотрел на него изумленный и даже немного испуганный.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпӗ тем тума та хатӗр! — терӗ Викентий.

Я готов на все! — воскликнул Викентий.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӗҫсем начар иккен-ха, — кулянса каласа хучӗ Викентий.

— Да, плохо дело, — горестно проговорил Викентий.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн пӑхса тӑран, Викентий?

— Что смотришь, Викентий?

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Турра мухтав, пӗтӗмпех йӗркеллӗ-ҫке! — терӗ Викентий.

Ведь, слава богу, тебе ничто не угрожает! — воскликнул Викентий.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗнле хыпар пур, отче? — ыйтрӗ Кралич, Викентий темӗн пирки пӑшӑрханнине кура.

— Что нового, отче? — спросил Кралич, заметив, что Викентий чем-то встревожен.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑпах игумен тияккӑна чӗннӗ самантра Викентий Кралич патне кӗретчӗ.

Надо сказать, что как раз в ту минуту, когда игумен позвал Викентия, тот входил к Краличу.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Викентий тияккӑн!

Дьякон Викентий!

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed