Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗре (тĕпĕ: ҫӗр) more information about the word form can be found here.
Тул ҫутӑлас умӗн ҫеҫ сотньӑсене пӗр ҫӗре пухса контрнаступление кӗртсе яма тӳр килет.

Лишь с рассветом удалось собрать сотни и кинуть их в контрнаступление.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий сотньӑна аранах пӗр ҫӗре пуҫтарчӗ те васкавлӑ юртӑпа станци вӗҫнелле ертсе кайрӗ.

Григорий с трудом собрал сотню, рысью повел ее на край станицы.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ответ ун малтанах хатӗр пулнӑ: Лихая станцийӗ ҫине наступлени тӑвас шутпа Чернецова вӑл унччен малтанах, отряда пӗр ҫӗре пуҫтарса тӑратма хушса, приказ панӑ пулнӑ.

Ответ его был заготовлен заранее: Чернецов уже получил приказание сосредоточить отряд для наступления на станцию Лихую.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вырӑнӗ-вырӑнӗпе, юр ирӗлнӗ тӗлсенче, ҫуна тупанӗ шӑннӑ ҫӗре сӑтӑрттарса пырать, ҫуна йывӑррӑн туртӑнса шӑвать, утсем пичев пӑявӗсене кӗҫ-вӗҫ татса пӑрахас пек карӑнтарса туртаҫҫӗ.

Местами, где слез снег, полозья липли к земле, сани двигались толчками, лошади налегали, натягивая постромки.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӗне картине кӗмелли алӑк умӗнче пӗр ҫӗре сиктернӗ тирӗсӗн шӑнса хытнӑ чӑмӑрккисем купаланса выртаҫҫӗ, вӗсене лапсӑркка ҫӑмлӑ качака таки таптаса ҫӳрет.

У ворот базка лежали сбитые в кучу мерзлые слитки скотиньего помета, по ним топтался пушистый козел.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫӗре те йывӑр-тӑр ун айӗнче выртма, — канса илме ӗлкӗреймест!»

Небось, тяжело под ними землице, — не воздохнет!»

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӗтреллӗ те ӑшӑ кунсемпе ачашласа ҫупӑрлать ҫӗре январь уйӑхӗ.

Пасмурными теплыми днями баловал землю январь.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лаши сӳсленчӗк хӳрине ҫӗклесе хунӑ та, тураса якатман ҫилхине ҫилпе тӑрмаласа, ҫӗре кукалет, ирӗлме пуҫланӑ юра чӗрнисемпе чавса аяккалла сирпӗтет, площадь йӗри-тавра чупса ҫаврӑннӑ май, чиркӳ карти тӗлӗнче чарӑнса, нӳрӗ кирпӗче шӑршласа тӑрать.

Конь, круто поднимая мочалистый донской хвост, трепля по ветру нерасчесанную гриву, взбрыкивал, далеко кидал с копыт комья талого снега, делал круги по площади, останавливался у церковной ограды, нюхал кирпич.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл чылайччен тапкаланса выртрӗ, хӑркӑлтатса сывларӗ, обмоткӑллӑ урисемпе ҫӗре кукалерӗ, сарса пӑрахнӑ аллисем ҫине тӗревлесе ури ҫине тӑчӗ те мӑшлатса илчӗ, унтан, юлашки сывлӑшне кӑларса ярса, пуҫӗпе ҫӗр ҫине чикеленсе тӗршӗнчӗ.

Он долго бился и хрипел, колотил землю ногами в обмотках и под конец, опираясь на разбросанные руки, привстал, покряхтел, ткнулся лицом, в последний раз выдохнув воздух.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сулахай флангран, мулкач пек ывтӑнса, хӑй тӗлӗнчен пуля шӑхӑрса иртмессерен ҫӗре тӑсӑла-тӑсӑла ӳксе, Геворкянц чупса килчӗ, — ахлатса илсе, Бунчук патне пырса йӑванчӗ.

А с левого фланга заячьими скачками вскидывался Геворкянц, падал от каждой пролетавшей над ним пули, — охая, прыгал к Бунчуку:

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗсем, хӑйсен хура пальтовӗсене кӗркуннехи пылчӑкпа лапӑртаса, пӗр ҫӗртен тепӗр ҫӗре шуса кайса выртаҫҫӗ: хӑшӗ-пӗрисем, пуҫӗсене ҫӗклесе, шуррисен инҫетрен пӗчӗк пек курӑнакан кӗлеткисем сапаланса куҫнине сӑнаҫҫӗ.

Они переползали, пачкая свои черные пальто осенней грязью; иные поднимали головы; рассматривали далекие, уменьшенные пространством фигуры белых.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук ӑна, ҫӗре тӗшӗрӗлсе анма пуҫланӑскерне, чупса пырса тытрӗ те пӗркеленсе пӗтнӗ пӗчӗк питӗнчен, хӑраса ӳкнипе тата ӑсран кайса хӗпӗртенипе тӗксӗммӗн ҫуталса пӑхакан куҫӗсенчен чуп турӗ, куҫӗсене вӑйсӑррӑн та хӑвӑрт сиктерсе мӑчлаттарчӗ.

Бунчук подхватил ее уже падающую, целуя маленькое сморщенное лицо, потускневшие от испуга и безумной радости глаза, моргал беспомощно и часто.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫурт ҫи виттийӗн тутӑхнӑ кӗтесӗ ҫине хӑяккӑн хунӑ пек курӑнса, хӗвел нӳрӗрех хӗрлӗ тӗспе тӗлкӗшсе ҫунать, кӗҫ-вӗҫ ҫӗре татӑлса анса, пӳртӗн ку е тепӗр енне кусса каяссӑн туйӑнать.

Словно ребром поставленное на ржавый гребень крыши, оно мокро багровело, казалось, что оно вот-вот сорвется, покатится по ту или эту сторону крыши.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗтӗм ҫӗре ҫав штаб-офицерсене каса-каса пачӗҫ…

Земли все этим штаб-офицерам резали…

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗсем шыв хӗррипе хӗрсем пуҫтарӑннӑ ҫӗре кайрӗҫ.

Они направились по берегу реки, туда, где собралась молодежь.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫакна кура эпӗ ҫапла калӑп: хӗрӗх иккӗмӗш ҫул пирӗн ҫӗре таптаса, ирсӗрлесе ҫӳренӗ ҫынсем эпир хамӑр пурнӑҫа вӑрҫӑчченхи хисепе ҫитерессе шутланӑ-и вара, вӗсем пире инкекрен ҫӑлӑнаймӗҫ тенӗ.

И вот я скажу ради такого случая: думалось тем, кто в сорок втором году топтал, паскудил нашу землю, что мы уже не подымемся до той высоты, на какой допрежь были, что не избавимся после войны от беды-лиходейки.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫак ӳкерчӗке вӗҫлемех тенӗ пек, ҫӳллӗрех вырӑнта, канал ҫумнерех, ҫӗре чавса лартнӑ, вуншар витре кӗрекен хурансем хуралса тӑнӑ, вӗсем тавра тӗтӗм мӑкӑрланнӑ, ҫулӑм явӑннӑ; хурансем патӗнче апат пӗҫерекен хӗрарӑмсем тӗрмешсе ҫӳренӗ, лере, Кубань хӗрринче, мӗн пулса иртни ҫине вӗсем ҫаврӑнса та пӑхман.

В довершение всего на бугре, невдалеке от канала, чернели пузатые десятиведерные котлы, врытые в землю и охваченные дымом и пламенем; возле них хлопотали кухарки, не обращая никакого внимания на то, что делалось там, на берегу реки.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫав ятпа Усть-Невинскине пырса кӗнӗ ҫӗре хапха туса лартнӑ, ӑна хирти чечексемпе хитрелетнӗ ик айккине Ленинпа Сталин портречӗсене ҫапнӑ, хӑмач ҫине пысӑк саспаллисемпе: «Ырӑ сунса кӗтетпӗр!» — тесе ҫырса хунӑ.

По этому случаю у въезда в Усть-Невинскую была поставлена арка, обвитая венками из травы и полевых цветов, с портретами Ленина и Сталина по бокам, с огромными белыми букетами на кумачовом холсте: «Добро пожаловать!»

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗр вӑхӑта хӗвел ҫӳллӗрех ҫӗкленчӗ те ҫӗре хытӑ пӗҫертсе тӑчӗ, анчах пашник пӗлет, пӗр кӑвакарса, пӗр хуралса, тӳпене сарӑлса кайрӗ те шӗвӗр хулпуҫҫиллӗ бурка евӗр пулса тӑчӗ…

На какой-то час солнце успело подняться выше, паля землю с небывалой силой, но туча-башлык, то синея, то чернея, расползлась по небу и стала походить на огромную, с острыми плечами бурку…

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Строительсем тӑрӑшса ӗҫлени, пур ҫӗре те — хирсене те, станицӑсене те юпасем лартса тухни, станица площачӗсенче трансформаторлӑ подстанцисем туса лартни, кӗтнӗ кун — электростанцие ӗҫе ярас вӑхӑт ҫывхарса пыни — пурте савӑнтарнӑ ӑна, ахаль чухне ҫулталӑк хушшинче те ҫынсене хальхи пек, икӗ уйӑх пӗрле пулса ӗҫленӗ хушӑра пӗлсе ҫитнӗ чухлӗ пӗлес ҫук — ҫак ӑна пушшех савӑнтарнӑ.

Сергея радовала и активность строителей, и то, что всюду — и на полях и в станицах — маячили столбы, а на станичных площадях вырастали трансформаторные подстанции, и то, что приближался заветный день — пуск гидростанции, а особенно то, что за эти месяцы, постоянно живя с людьми, он узнал их так, как бы не мог в обычной обстановке узнать и за год.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed